Τελικά αυτή η μεταγραφική περίοδος μοιάζει με Γολγοθάς για την ΠΑΕ Ολυμπιακός, καθώς όπως φαίνεται διανύει περίοδο χαλεπών καιρών. Η απογοήτευση είναι μεγάλη στα πρόσωπα των ερυθρόλευκων οπαδών και η ευχάριστη συζήτηση γύρω από ενδεχόμενους μεταγραφικούς στόχους, που κάποτε αποτελούσε την ευχάριστη συντροφιά μαζί με το καλοκαιριάτικο φραπέ στις παραλίες και τις καφετέριες, φέτος έχει χαθεί και αυτή μέσα στην οικονομική τρύπα.
Πρόσφατα, η διοίκηση έκοψε και το βήχα οριστικά σε προπονητή και οπαδούς, λέγοντας πως προχωράμε μόνο με ελεύθερους και δανεικούς. Συνεπώς μεταγραφικοί στόχοι όπως ο Κάλστρομ, Γκονζάλεζ και άλλοι παίχτες τέτοιου βεληνεκούς που απαιτούν πολλά εκατομμύρια για να υλοποιηθούν πάνε περίπατο. Δυστυχώς, η μεγάλη ευκαιρία που είχε φέτος ο Ολυμπιακός να εκτοξευθεί σαν ποδοσφαιρικός σύλλογος κάνοντας 3 καλές και ουσιαστικές μεταγραφές, πάει χαμένη.
Ξεκινώντας ένα μίνι απολογισμό με τα μέχρι στιγμής δεδομένα ο Ολυμπιακός μοιάζει πάρα πολύ αποδυναμωμένος σε σχέση με την περσινή σεζόν, γεγονός που σε συνδυασμό με τις κινήσεις των άλλων ομάδων που δείχνουν να ενισχύονται, καθιστούν την υπόθεση τίτλος ένα πάρα πολύ δύσκολο εγχείρημα. Ο Ολυμπιακός έχει όλες τις προδιαγραφές για να κάνει δικά του, τα πιθανά 50 εκατομμύρια που θα βάλει στα ταμεία του εάν προκριθεί στους ομίλους φέτος και πάρει το πρωτάθλημα του χρόνου εξασφαλίζοντας θέση στους ομίλους χωρίς προκριματικά, παρόλα αυτά επιλέγει να ρισκάρει και να μην ανοιχτεί και άλλο οικονομικά.
Ας δούμε όμως αναλυτικά ποιοι ήρθαν και ποιοι έφυγαν για του λόγου το αληθές. Ξεκινάμε πρώτα με αυτούς που έχουν φύγει και δεν είναι άλλοι από τους γνωστούς Ντάρκο Κοβάσεβιτς, Φερνάντο Μπελούτσι, Πέντραγκ Τζόρτζεβιτς, Κώστας Μενδρινός, Παρασκευάς Άντζας, Χρήστος Πατσατζόγλου, Σεμπαστιάν Λέτο, Μίρνες Σίσιτς.
Όσον αφορά το κενό του Ντάρκο Κοβάσεβιτς ακόμα παραμένει ανοιχτό και ακόμα αναζητείται ο παίχτης που θα αναλάβει να καλύψει τη συγκεκριμένη θέση στο ρόστερ, άρα σημειώσατε 1. Η φυγή του Φερνάντο Μπελούτσι συνδυάστηκε, σύμφωνα με πολλούς με την έλευση του Σουηδού Κιμ Κάλστρομ, η υπόθεση του οποίου ναυαγεί όπως όλα δείχνουν. Η ποιότητα του αργεντινού αδιαμφισβήτητη και η απούσια ποιοτικών χαφ στην ομάδα, είναι πιο εμφανής από ποτέ, άρα σημειώσατε 2-0. Ο μεγάλος αρχηγός της ομάδας του λιμανιού Πέντραγκ Τζόρτζεβτιτς αποχώρησε………. το κενό του δυσαναπλήρωτο για αγωνιστικούς και όχι μόνο λόγους. Ο παίχτης που θα καλύψει το κενό του αναζητείται και αναμένεται να αναζητείται για αρκετά ακόμα χρόνια (3-0). Η φυγή του Κώστα Μενδρινού, ενός παιδιού από τα σπλάχνα του Ολυμπιακού, συνδυάστηκε με την επιστροφή ενός άλλου παιδιού από τις ακαδημίες της ομάδας, του Γιώργο Κατσικόγιαννη έπειτα από ένα χρόνο δανεισμού του στο Λεβαδειακό. Ουσιαστικά το κακό είναι μικρό, ωστόσο θεωρώ πως ο Κώστας Μενδρινός είχε περισσότερη εμπειρία και απέδειξε κυριώς επί εποχής Λεμονή στα ευρωπαϊκά ματς, ότι αξίζει μια θέση στο ρόστερ. Ο Κατσικόγιαννης θεωρώ πως είναι ακόμα ένας παίχτης ταλέντο που χρειάζεται πολύ δουλειά για να σταθεί στην ενδεκάδα του Ολυμπιακού έστω και σαν αλλαγή σε κάποιο ευρωπαϊκό ματς (4-0).
Το κενό του Παρασκευά Άντζα, σύμφωνα με τους περισσότερους καλύφθηκε και με το παραπάνω με την έλευση του διεθνής Σουηδού Όλοφ Μέλμπεργκ. Καμία αντίρρηση, φτάνει να το δούμε και στην πράξη. Ο Χρήστος Πατσατζόγλου έφυγε και επέστρεψε ο Κριστιάν Λεντέσμα που είχε δοθεί δανεικός για ένα χρόνο στην Σαν Λορέντζο. Το πρώτο εξάμηνο της παραμονής του Κριστιάν Λεντέσμα επί εποχής Λεμονή ήταν ονειρικό. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ένας τέτοιος αμυντικός χαφ θεωρείται βασικός στο αρχικό σχήμα του Ολυμπιακού. Ο Χρήστος Πατσατζόγλου δεν ήταν τόσο αποτελεσματικός και ουσιαστικός όσο ο Λεντέσμα της πρώτης σεζόν, είχε όμως το γκολ που δεν έχει ο αργεντινός. Ας θεωρήσουμε πως το κενό καλύφθηκε, αν και η αγωνιστική παρουσία του αργεντινού θα παραμένει ερωτηματικό μέχρι να τον δούμε στο γήπεδο. Όσον αφορά τον έτερο αργεντινό χαφ-εξτρέμ Σεμπαστιάν Λέτο που έφυγε για ντυθεί στα πράσινα, ακόμα αναζητείται ο παίχτης που θα καλύψει το κενό του (5-0). Η μεταγραφή του Μίρνες Σίσιτς για τον οποίο κατηγορήθηκε πολλές φορές ο κ.Λεμονής ποτέ δεν έπιασε στον Ολυμπιακό και ο Ζουάντ Ζαϊρί που αποκτήθηκε φέτος αναμένεται να βοηθήσει πολύ περισσότερο εάν λάβει υπόψη του κανείς, την έως τώρα παρουσία του στην προετοιμασία και τα φιλικά της ομάδας.
Συνοψίζοντας, έχουμε 8 σημεία αναμέτρησης Ολυμπιακού 2008-2009 με Ολυμπιακό 2009-2010 και μέχρι στιγμής το σκορ είναι στην καλύτερη των περιπτώσεων 5-0 υπέρ του Ολυμπιακού της προηγούμενης σεζόν. Συνεπώς, όσο επιβεβλημένη είναι η ενίσχυση του ρόστερ του Ολυμπιακού για τη νέα σεζόν, άλλο τόσο δυσοίωνη φαντάζει με τα μέχρι τώρα οικονομικά δεδομένα, τα οποία δεν αναμένεται να αλλάξουν εκτός συγκλονιστικού απροόπτου. Εύκολα λοιπόν συμπεραίνει κανείς ότι και 2-3 ποδοσφαιριστές να πάρει ακόμα ο Ολυμπιακός δύσκολα θα καταφέρει να καλύψει το κενό που δημιουργήθηκε με τη φυγή των Ντάρκο Κοβάσεβιτς, Φερνάντο Μπελούτσι, Πέντραγκ Τζόρτζεβιτς και Σεμπαστιάν Λέτο.
Βαδίζοντας λοιπόν θεωρητικά αποδυναμωμένος προς την έναρξη της νέας σεζόν ο Ολυμπιακός βάζει φωτιά στο πρωτάθλημα παίρνοντας ένα μεγάλο ρίσκο, ανοίγοντας παράλληλα τις ορέξεις των υπολοίπων διεκδικητών.
Παρασκευή 10 Ιουλίου 2009
Σάββατο 4 Ιουλίου 2009
Αντίο Φερνάντο..................
Σήμερα Κυριακή 5 Ιουλίου του 2009 είναι μια μέρα, η οποία ξυπνάει περίεργα και ανάμεικτα συναισθήματα στις καρδιές των φιλάθλων του Ολυμπιακού. Η είδηση της μεταγραφής του Φερνάντο Μπελούτσι στο λιμάνι του Οπόρτο μόνο αναμενόμενη δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Σίγουρα ο Αργεντινός αστέρας που ήρθε στον Ολυμπιακό πριν από 1,5 χρόνο περίπου με το αστρονομικό ποσό των 7,5 εκατομμυρίων ευρώ (για τα ελληνικά δεδομένα) για το 50% των δικαιωμάτων του, δεν απέδωσε τα προσδοκώμενα. Όμως ακόμα και σήμερα έπειτα από 1,5 χρόνο πολλοί ήταν εκείνοι που πίστευαν στην μεγάλη αξία του βραχύσωμου μεσοεπιθετικού και περίμεναν πως και πως το ξεκίνημα της νέα σεζόν προκειμένου να δουν που και πως θα αγωνίζεται. Άλλοι δε, είχαν πειστεί από καιρό για την αξία του και σκεφτόντουσαν πως θα μπορούσαν να τον ξεφορτωθούν , εξοικονομώντας παράλληλα κάποια χρήματα, ώστε να μειωθεί η χασούρα της μεταγραφής του. Το σίγουρο όμως είναι ότι όλοι πλέον έχουν να πουν ένα καλό λόγο για αυτόν και να του ευχηθούν καλό ταξίδι και καλή συνέχεια στην ποδοσφαιρική του καριέρα.
Σε μια σεζόν όπου ο Ολυμπιακός ξεκινάει τη χρονιά με ούτε λίγο ούτε πολύ 29 ποδοσφαιριστές και άλλους 3 που περιμένει σύμφωνα με τα λεγόμενα διοίκησης και προπονητή, σύνολο 32……….. οι περικοπές στο ρόστερ είναι επιβεβλημένες. Φαίνεται πως ούτε και φέτος ο Μπελούτσι χωρούσε στα πλάνα του προπονητή για το βασικό σχήμα της ενδεκάδας και είναι πολυτέλεια για μια ομάδα σαν τον Ολυμπιακό να έχει έναν τόσο ακριβό ποδοσφαιριστή στο πάγκο της. Έτσι διοίκηση και προπονητής αποφάσισαν πως καλό θα ήταν να πουληθεί, έτσι ώστε να ανασάνουν τα οικονομικά της ομάδας, για να μπορούν να κινηθούν πιο άνετα στο μεταγραφικό παζάρι, καλύπτοντας με τα χρήματα αυτά άλλες τρύπες στο ρόστερ. Σίγουρα υπάρχουν άλλοι χειρότεροι ποδοσφαιριστές ανάμεσα στους 29 που θα έπρεπε να έχουν φύγει, ωστόσο δεν είναι πάντα εύκολο να επιτευχθεί αυτό.
Τα 5 εκατομμύρια που θα βάλει στα ταμεία της η ΠΑΕ Ολυμπιακός είναι ένα καλό deal κατά την προσωπική μου άποψη, που αφήνει ευχαριστημένους τόσο τους ανθρώπους του Ολυμπιακού, όσο και αυτούς της πορτογαλικής ομάδας. Κακά τα ψέματα στον Ολυμπιακό πίστευαν πως δεν πρόκειται να πουλούσαν τον Μπελούτσι παραπάνω από όσα τον αγόρασαν και έτσι μπροστά στον κίνδυνο ο αργεντινός μέσος να χάσει εντελώς την χρηματιστηριακή του αξία, αποφάσισαν να τον πουλήσουν. Το αν έκαναν καλά θα φανεί στο μέλλον. Ευχή όμως, όλων των φιλάθλων είναι αυτός ο ποδοσφαιριστής τελικά να πετύχει, καθώς όσο μπόι του λείπει τόσο ποδοσφαιρικό ταλέντο του περισσεύει.
Κατά την προσωπική μου άποψη, ο Ολυμπιακός καλά έκανε και τον έδωσε, όχι γιατί ο αργεντινός σταρ δεν είναι καλός παίχτης αλλά γιατί ο Ολυμπιακός δεν έχει ούτε θα έχει τις προδιαγραφές για να πιάσει ένας τέτοιος ποδοσφαιριστής. Από το λίγο καιρό που έμεινε στην Ελλάδα ο Φερνάντο Μπελούτσι πρόφτασε να μας δείξει ότι είναι ένας ποδοσφαιριστής με τεράστια ποδοσφαιρική ευφυΐα, πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα. Κάθε φορά που έπαιρνε την μπάλα, ήξερε από πριν που πρέπει να την δώσει αλλά τις περισσότερες φορές ποτέ δεν υπήρχε ποδοσφαιριστής εκεί, με αποτέλεσα οι πάσες του να καταλήγουν στο κενό. Άλλες φορές προσπαθούσε να κρατήσει τη μπάλα και να τη μοιράσει σε δεύτερο χρόνο. Κάτι τέτοιο όμως, φάνταζε δύσκολο για τα κυβικά του, καθώς με δυσκολία μπορούσε να κοντράρει κάποιο αντίπαλο ποδοσφαιριστή.
Ο Φερνάντο Μπελούτσι είναι ένας ποδοσφαιριστής που αναδεικνύεται μέσα από την ομάδα, το καλοδουλεμένο σύστημα και τους ποδοσφαιριστές που έχει τριγύρω του. Δεν είναι τυχαίο ότι τα καλύτερα του παιχνίδια ήταν, όταν όλος ο Ολυμπιακός έπαιζε καλά και παράλληλα ήταν ο καλύτερος του γηπέδου. Ποτέ δεν θα πάρει μια ομάδα στις πλάτες του, αλλά θα αναδειχθεί μέσα από αυτήν, αναδεικνύοντας την ταυτόχρονα. Σε μια ομάδα σαν την Βιγιαρεάλ που αντιμετώπισε φέτος ο Παναθηναϊκός, όπου όλοι οι ποδοσφαιριστές είχαν διαρκή κίνηση χωρίς την μπάλα και την άλλαζαν με την μια, ο Μπελούτσι θα ήταν ο καλύτερος και πιο θεαματικός ποδοσφαιριστής. Αυτό το είχε καταλάβει ο κ.Βαλβέρδε για αυτό επιθυμούσε και τη μεταγραφή του στην ομάδα του. Στον Ολυμπιακό που οι προπονητές αλλάζουν σαν τα πουκάμισα και συνεπώς οι λέξεις συνοχή και σύστημα είναι άγνωστες, ο ποδοσφαιριστής αυτός ποτέ δεν θα μπορούσε να πιάσει ρυθμό και να σταθεροποιήσει την απόδοση του σε υψηλά επίπεδα. Θεωρώ πως και ο ίδιος θα ωφεληθεί καθώς πηγαίνει σε μια ομάδα με σαφώς ανώτερο ρόστερ και σε μια χώρα που βρίσκεται πιο κοντά στη πατρίδα του.
Καλή τύχη λοιπόν Φερνάντο……….. και ελπίζουμε να ακολουθήσεις την πορεία του Γιάγια Τουρέ.
Σε μια σεζόν όπου ο Ολυμπιακός ξεκινάει τη χρονιά με ούτε λίγο ούτε πολύ 29 ποδοσφαιριστές και άλλους 3 που περιμένει σύμφωνα με τα λεγόμενα διοίκησης και προπονητή, σύνολο 32……….. οι περικοπές στο ρόστερ είναι επιβεβλημένες. Φαίνεται πως ούτε και φέτος ο Μπελούτσι χωρούσε στα πλάνα του προπονητή για το βασικό σχήμα της ενδεκάδας και είναι πολυτέλεια για μια ομάδα σαν τον Ολυμπιακό να έχει έναν τόσο ακριβό ποδοσφαιριστή στο πάγκο της. Έτσι διοίκηση και προπονητής αποφάσισαν πως καλό θα ήταν να πουληθεί, έτσι ώστε να ανασάνουν τα οικονομικά της ομάδας, για να μπορούν να κινηθούν πιο άνετα στο μεταγραφικό παζάρι, καλύπτοντας με τα χρήματα αυτά άλλες τρύπες στο ρόστερ. Σίγουρα υπάρχουν άλλοι χειρότεροι ποδοσφαιριστές ανάμεσα στους 29 που θα έπρεπε να έχουν φύγει, ωστόσο δεν είναι πάντα εύκολο να επιτευχθεί αυτό.
Τα 5 εκατομμύρια που θα βάλει στα ταμεία της η ΠΑΕ Ολυμπιακός είναι ένα καλό deal κατά την προσωπική μου άποψη, που αφήνει ευχαριστημένους τόσο τους ανθρώπους του Ολυμπιακού, όσο και αυτούς της πορτογαλικής ομάδας. Κακά τα ψέματα στον Ολυμπιακό πίστευαν πως δεν πρόκειται να πουλούσαν τον Μπελούτσι παραπάνω από όσα τον αγόρασαν και έτσι μπροστά στον κίνδυνο ο αργεντινός μέσος να χάσει εντελώς την χρηματιστηριακή του αξία, αποφάσισαν να τον πουλήσουν. Το αν έκαναν καλά θα φανεί στο μέλλον. Ευχή όμως, όλων των φιλάθλων είναι αυτός ο ποδοσφαιριστής τελικά να πετύχει, καθώς όσο μπόι του λείπει τόσο ποδοσφαιρικό ταλέντο του περισσεύει.
Κατά την προσωπική μου άποψη, ο Ολυμπιακός καλά έκανε και τον έδωσε, όχι γιατί ο αργεντινός σταρ δεν είναι καλός παίχτης αλλά γιατί ο Ολυμπιακός δεν έχει ούτε θα έχει τις προδιαγραφές για να πιάσει ένας τέτοιος ποδοσφαιριστής. Από το λίγο καιρό που έμεινε στην Ελλάδα ο Φερνάντο Μπελούτσι πρόφτασε να μας δείξει ότι είναι ένας ποδοσφαιριστής με τεράστια ποδοσφαιρική ευφυΐα, πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα. Κάθε φορά που έπαιρνε την μπάλα, ήξερε από πριν που πρέπει να την δώσει αλλά τις περισσότερες φορές ποτέ δεν υπήρχε ποδοσφαιριστής εκεί, με αποτέλεσα οι πάσες του να καταλήγουν στο κενό. Άλλες φορές προσπαθούσε να κρατήσει τη μπάλα και να τη μοιράσει σε δεύτερο χρόνο. Κάτι τέτοιο όμως, φάνταζε δύσκολο για τα κυβικά του, καθώς με δυσκολία μπορούσε να κοντράρει κάποιο αντίπαλο ποδοσφαιριστή.
Ο Φερνάντο Μπελούτσι είναι ένας ποδοσφαιριστής που αναδεικνύεται μέσα από την ομάδα, το καλοδουλεμένο σύστημα και τους ποδοσφαιριστές που έχει τριγύρω του. Δεν είναι τυχαίο ότι τα καλύτερα του παιχνίδια ήταν, όταν όλος ο Ολυμπιακός έπαιζε καλά και παράλληλα ήταν ο καλύτερος του γηπέδου. Ποτέ δεν θα πάρει μια ομάδα στις πλάτες του, αλλά θα αναδειχθεί μέσα από αυτήν, αναδεικνύοντας την ταυτόχρονα. Σε μια ομάδα σαν την Βιγιαρεάλ που αντιμετώπισε φέτος ο Παναθηναϊκός, όπου όλοι οι ποδοσφαιριστές είχαν διαρκή κίνηση χωρίς την μπάλα και την άλλαζαν με την μια, ο Μπελούτσι θα ήταν ο καλύτερος και πιο θεαματικός ποδοσφαιριστής. Αυτό το είχε καταλάβει ο κ.Βαλβέρδε για αυτό επιθυμούσε και τη μεταγραφή του στην ομάδα του. Στον Ολυμπιακό που οι προπονητές αλλάζουν σαν τα πουκάμισα και συνεπώς οι λέξεις συνοχή και σύστημα είναι άγνωστες, ο ποδοσφαιριστής αυτός ποτέ δεν θα μπορούσε να πιάσει ρυθμό και να σταθεροποιήσει την απόδοση του σε υψηλά επίπεδα. Θεωρώ πως και ο ίδιος θα ωφεληθεί καθώς πηγαίνει σε μια ομάδα με σαφώς ανώτερο ρόστερ και σε μια χώρα που βρίσκεται πιο κοντά στη πατρίδα του.
Καλή τύχη λοιπόν Φερνάντο……….. και ελπίζουμε να ακολουθήσεις την πορεία του Γιάγια Τουρέ.
Τρίτη 30 Ιουνίου 2009
O Μπασκετικός Ολυμπιακός 2009-2010 αρχίζει να χτίζεται.........
Από ότι φαίνεται η διοίκηση του Ολυμπιακού δεν είναι διατεθειμένη να ξοδέψει υπέρογκα ποσά για να φέρει στον Ολυμπιακό τους ήδη υπάρχοντες φτασμένους καλούς παίχτες (έχουν δίκιο δεν μπορώ να πω, αλλά δεν υπάρχει άλλη οδός αν θες να φτάσεις άμεσα στην κορυφή) και πάει να συγκροτήσει μια ομάδα με παίχτες καλούς με ισορροπημένα συμβόλαια, οι οποίοι θα είναι ικανοί μέσα από την δουλειά και το διαρκή πρωταθλητισμό να πρωταγωνιστήσουν στο μέλλον. Αναμφίβολα ένα τέτοιο εγχείρημα θα πρέπει να γίνει όσο πιο ομαλά γίνεται ώστε να περάσει με σωστό τρόπο στη συνείδηση του απλού οπαδού της ομάδας του Ολυμπιακού. Η λέξη υπομονή του Παναγιώτη Γιαννάκη φαίνεται πως εισακούστηκε και στη διοίκηση του Ολυμπιακού με αποτέλεσμα οι κινήσεις που γίνονται να είναι πιο σωστές και μετρημένες όσον αφορά το οικονομικό προφίλ της ομάδας, δεν ξέρουμε όμως κατά πόσο αυτή η πολιτική, μπορεί να ωφελήσει και αγωνιστικα την ομάδα. Το σίγουρο είναι πως άμεσα κάτι τέτοιο φαντάζει λίγο δύσκολο έως ακατόρθωτο.
Έτσι με τα μέχρι στιγμής δεδομένα και με βάσει πάντα την εικόνα που έχει δείξει μέχρι στιγμής η διοίκηση του Ολυμπιακού, για το πως θα κινηθεί στο μεταγραφικό παζάρι, θα επιχειρήσω να αποκρυπτογραφήσω το ρόστερ της νέας περιόδου της ομάδας του μεγάλου λιμανιού. Από Έλληνες η φυγή του Γιώργου Πρίντεζη για τους περισσότερους οπαδούς δεν προξένησε ούτε χαρά ούτε λύπη, λόγω του ότι ήταν καλά τα λεφτά που του προσέφερε η διοίκηση, δεδομένου ότι υπάρχει και ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης ως περιουσιακό στοιχείο της ομάδας, ο οποίος φέτος απέδειξε ότι αξίζει να του δοθεί ένας πιο πρωταγωνιστικός ρόλος και να αξιοποιηθεί περισσότερο. Προσωπικά, πιστεύω πως ο Ολυμπιακός με την έλευση του Λουκά Μαυροκεφαλίδη κερδίζει σε μπασκετική ευφυΐα, το οποίο μεταφράζεται σε καλύτερες κινήσεις κοντά στο καλάθι, πιο έξυπνες πάσες και περισσότερη ουσία γενικότερα, αλλά χάνει σε αθλητικά προσόντα το οποίο μεταφράζεται σε καλύτερη άμυνα, μεγαλύτερη έκρηξη στον αιφνιδιασμό και περισσότερα ριμπάουντ. Στα θετικά για τον Λουκά Μαυροκεφαλίδη συγκαταλέγεται και το κατά γενική ομολογία πιο αξιόπιστο και σταθερό σουτ του, σε σχέση με τον Γιώργο Πρίντεζη.
Επίσης με την έλευση των Ανδρέα Γλυνιαδάκη και Νίκου Ζήση, ο ελληνικός κορμός δυναμώνει στην ομάδα σε σχέση με πέρυσι (τελικά αναμένεται να μείνει και ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης), γεγονός που συγκαταλέγεται στα θετικά. Ο Νίκος Ζήσης είναι ένα combo-guard, ο οποίος μπορεί να βοηθήσει τόσο στον οργανωτικό τομέα βοηθώντας και δίνοντας ανάσες τον Θοδωρή Παπαλουκά, όσο και στο σκοράρισμα βοηθώντας τον Γιοτάμ Χαλπερίν και τον ένα ακόμα αμερικάνο ή κοινοτικό που θα αποκτηθεί για να ενισχύσει την περιφέρεια. Ενώ δεν αποκλείεται εάν δεν βρεθεί κάτι το εξαιρετικό, να παραμείνει στη ομάδα και ο Μίλος Τεόντοσιτς και να μην δοθεί δανεικός, γεγονός όμως που φαντάζει δύσκολο γιατί η ομάδα του Παναγιώτη Γιαννάκη με την φυγή του Λιν Γκρίρ, έχει μείνει χωρίς κλασικό σκόρερ.
Όσον αφορά τον Ανδρέα Γλυνιαδάκη, πρόκειται για έναν μπασκετμπολίστα που αναμένεται να βοηθήσει περισσότερο από τον ανέτοιμο Σοφοκλή Σχορτσιανίτη, κυρίως στο αμυντικό κομμάτι της ομάδας και να προσφέρει ανάσες τόσο στο Γιάννη Μπουρούση που έμεινε τελικά στην ομάδα, όσο και στο Νίκολα Βούισιτς, ο οποίος αναμένεται να αξιοποιηθεί καλύτερα του χρόνου, ώστε να μην έχει σκαμπανεβάσματα στην απόδοση του. Τέλος, σε ότι έχει να κάνει με την περίπτωση που Σοφοκλή Σχορτσιανίτη, η διοίκηση αναμένεται να του δώσει πίστωση χρόνου για άλλη μια χρονιά προκειμένου να επανέλθει και θεωρώ πως θα είναι και η τελευταία. Σημαντικό ρόλο θα παίξει και στην ψυχολογία του, εάν τελικά βρεθεί στη 12αδα του Ευρομπάσκετ.
Όλα καλά με την παρουσία του ελληνικού στοιχείου στην ομάδα…. τι γίνεται όμως με τους κοινοτικούς και ξένους……….; Μεγάλο αγκάθι θεωρώ το γεγονός ότι ο Τσίλντρες δεν δέχεται να απαρνηθεί το μεγάλο συμβόλαιο που του προσφέρει ο Ολυμπιακός και να γυρίσει στο μαγικό κόσμο του ΝΒΑ. Πιστεύω, πως ο ΝΒΑer του Ολυμπιακού είναι πολυτέλεια στο ρόστερ της ομάδας, καθώς πληρώνεται αδρά για να κάνει καλά, λίγα και πολύ συγκεκριμένα πράματα στο παρκέ του γηπέδου, και εάν εκεί στην ΚΑΕ έχουν σαν δικαιολογία όλη τη χρονιά, “τι σας νοιάζει μήπως εσείς τον πληρώνεται”, εγώ δεν θα εστιάσω τόσο στο οικονομικό σκέλος της υπόθεσης όσο στο αγωνιστικό. Ο Τσίλι τρώει μια θέση ξένου από την ομάδα που θεωρείται πολύ σημαντική ώστε να αποκτηθεί ένας καλύτερος και πιο ευρωπαίος-αμερικάνος παίχτης στη θέση 3 όπως είναι ο Άντονι Πάρκερ. Ο τελευταίος είναι ο διακαής πόθος της διοίκησης του Ολυμπιακού, όμως ο παίχτης δεν είναι 2αρι που τον προορίζουν. Ο Πάρκερ είναι ένας εκπληκτικός παίχτης για τη θέση 3 που μαζί με έναν αξιόπιστο σουτέρ όπως είναι ο Τράβις Χάνσεν (ο Ρακόσεβιτς μας τελείωσε….έκλεισε στην Εφες Πίλσεν) της Δυναμό Μόσχας, μπορούν να συνθέσουν ένα δίδυμο φωτιά στην περιφέρεια, το οποίο θα σκοράρει και θα αμύνεται με συνέπεια. Στα θετικά να συμπληρώσουμε το γεγονός ότι με το συμβόλαιο του Τσίλντρες, μπορούν να καλυφθούν άνετα τα συμβόλαια τόσο του Άντονι Πάρκερ όσο και του Τράβις Χάνσεν, ενώ αυξάνονται οι επιλογές στις υπόλοιπες θέσεις που πονάει η ομάδα, καθώς μπορούν να καλυφθούν είτε με κοινοτικούς, είτε με ξένου, καθώς αδειάζει μια θέση ξένου. Συνεπώς με την παραμονή του Τσίλι, ο Ολυμπιακός χάνει τα μέγιστα και τη νέα χρονιά, όσον αφορά το σκοράρισμα από την περιφέρεια.
Για την θέση του playmake, εάν δεν αποκτηθεί κάποιος εκ των Χόλντεν ή Μακιντάιρ (οι οποίοι είναι πολύ δύσκολες περιπτώσεις καθώς ο μεν Χόλντεν θέλει πολλά χρήματα για αφήσει την CSKA και ο Μακιντάιρ εκτός ότι πιάνει θέση ξένου και θα πρέπει να ψηφιστεί το 3 αμερικάνοι + 3 κοινοτικοί από τον ΕΣΑΚΕ, θέλει και λεφτά η Σιένα), τότε δεν νομίζω ότι κάποιος άλλος παίχτης από Ευρώπη μπορεί να κάνει τη διαφορά. Έτσι ο Ολυμπιακός θα πρέπει να ψαχτεί για κάτι καλό στο ΝΒΑ, το οποίο σε περίπτωση που δεν είναι κοινοτική λύση (αν ισχύσει το 3+3) θα είναι μεγάλο ρίσκο όσο καλός και να είναι ο παίχτης, στη δε κοινοτική λύση δεν θεωρώ ότι υπάρχει κάτι εφικτό και αξιόλογο.
Τα ίδια ισχύουν πάνω κάτω και για την θέση 4 την οποία ο Ολυμπιακός θέλει να καλύψει με βασικό παίχτη τον οποίο θα συμπληρώνει ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης και θα δίνει ανάσες και ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος υπό συνθήκες. Ο Σιστόφ Λαβρίνοβιτς της Σιένα είναι μια παρά πολύ καλή περίπτωση αλλά χρειάζεται να αποζημιωθεί η ομάδα του με ένα αρκετά μεγάλο πόσο, το οποίο δεν φέρονται στη διοίκηση διατεθειμένοι να δαπανήσουν. Όσον αφορά την Ευρώπη, δεν υπάρχουν γενικότερα καλοί ελεύθεροι παίχτες, και μπασκετμπολίστες όπως ο Σμόντις ή ο Άντερσεν που μπορούν να κάνουν τη διαφορά δεσμεύονται με συμβόλαια και ισχύει ότι και στην περίπτωση του Σιστόφ Λαβρίνοβιτς. Όσον αφορά τους αμερικάνους για τη θέση 4, υπάρχουν καλές περιπτώσεις παιχτών αλλά εάν δεν ψηφιστεί το 3+3 δεν πρόκειται να υπάρξει κάποια ουσιαστική κίνηση και πολύ πιθανό, δεδομένων των συνθηκών να παραμείνει στην ομάδα και ο Ζόραν Ερτσεγκ.
Ανακεφαλαιώνοντας, με 3-4 κινήσεις ο Ολυμπιακός μπορεί να γίνει του χρόνου μια πάρα πολύ ανταγωνιστική ομάδα, ικανή να κατακτά τίτλους, αλλά επειδή κάθε κίνηση από αυτές που αναφέραμε μοιάζει να είναι πιο δύσκολη από την επόμενη, καθιστώντας το όλο εγχείρημα να μοιάζει με κάτι από ταξίδι στον Άρη.......δεν πιστεύω ότι θα δούμε του χρόνου κάτι παραπάνω από αυτό που είδαμε φέτος κύριως όσον αφορά τους τίτλους………. Όσον αφορά το θεάμα κράταω κάποιες επιφυλάξεις λόγω του ότι θα είναι δεύτερη συνεχή χρονιά ο ίδιος προπονητής στο πάγκο της ομάδας. Είναι ικανός όμως ο κ.Γιαννάκης να παραμείνει και του χρόνου στο πάγκο της ομάδας εάν δεν πάρει κάποιο τίτλο ή η μουρμούρα και η γκρίνια είναι ικανές για να τον διώξουν ακόμα και μεσούσης της αγωνιστκής περιόδου, σε περίπτωση που δεν παρουσιάσει κάτι καλό και έρθουν τα πρώτα άσχημα αποτελέσματα; Και αν διωχτεί……τότε ποιος θα αποκτηθεί; Πολύ εύλογα θα αναλογιστεί κανείς, γιατί τότε αφήσαμε τον Μεσίνα που ήταν μπροστά στα πόδια μας, να πάει φέτος στη Ρεάλ;
Έτσι με τα μέχρι στιγμής δεδομένα και με βάσει πάντα την εικόνα που έχει δείξει μέχρι στιγμής η διοίκηση του Ολυμπιακού, για το πως θα κινηθεί στο μεταγραφικό παζάρι, θα επιχειρήσω να αποκρυπτογραφήσω το ρόστερ της νέας περιόδου της ομάδας του μεγάλου λιμανιού. Από Έλληνες η φυγή του Γιώργου Πρίντεζη για τους περισσότερους οπαδούς δεν προξένησε ούτε χαρά ούτε λύπη, λόγω του ότι ήταν καλά τα λεφτά που του προσέφερε η διοίκηση, δεδομένου ότι υπάρχει και ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης ως περιουσιακό στοιχείο της ομάδας, ο οποίος φέτος απέδειξε ότι αξίζει να του δοθεί ένας πιο πρωταγωνιστικός ρόλος και να αξιοποιηθεί περισσότερο. Προσωπικά, πιστεύω πως ο Ολυμπιακός με την έλευση του Λουκά Μαυροκεφαλίδη κερδίζει σε μπασκετική ευφυΐα, το οποίο μεταφράζεται σε καλύτερες κινήσεις κοντά στο καλάθι, πιο έξυπνες πάσες και περισσότερη ουσία γενικότερα, αλλά χάνει σε αθλητικά προσόντα το οποίο μεταφράζεται σε καλύτερη άμυνα, μεγαλύτερη έκρηξη στον αιφνιδιασμό και περισσότερα ριμπάουντ. Στα θετικά για τον Λουκά Μαυροκεφαλίδη συγκαταλέγεται και το κατά γενική ομολογία πιο αξιόπιστο και σταθερό σουτ του, σε σχέση με τον Γιώργο Πρίντεζη.
Επίσης με την έλευση των Ανδρέα Γλυνιαδάκη και Νίκου Ζήση, ο ελληνικός κορμός δυναμώνει στην ομάδα σε σχέση με πέρυσι (τελικά αναμένεται να μείνει και ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης), γεγονός που συγκαταλέγεται στα θετικά. Ο Νίκος Ζήσης είναι ένα combo-guard, ο οποίος μπορεί να βοηθήσει τόσο στον οργανωτικό τομέα βοηθώντας και δίνοντας ανάσες τον Θοδωρή Παπαλουκά, όσο και στο σκοράρισμα βοηθώντας τον Γιοτάμ Χαλπερίν και τον ένα ακόμα αμερικάνο ή κοινοτικό που θα αποκτηθεί για να ενισχύσει την περιφέρεια. Ενώ δεν αποκλείεται εάν δεν βρεθεί κάτι το εξαιρετικό, να παραμείνει στη ομάδα και ο Μίλος Τεόντοσιτς και να μην δοθεί δανεικός, γεγονός όμως που φαντάζει δύσκολο γιατί η ομάδα του Παναγιώτη Γιαννάκη με την φυγή του Λιν Γκρίρ, έχει μείνει χωρίς κλασικό σκόρερ.
Όσον αφορά τον Ανδρέα Γλυνιαδάκη, πρόκειται για έναν μπασκετμπολίστα που αναμένεται να βοηθήσει περισσότερο από τον ανέτοιμο Σοφοκλή Σχορτσιανίτη, κυρίως στο αμυντικό κομμάτι της ομάδας και να προσφέρει ανάσες τόσο στο Γιάννη Μπουρούση που έμεινε τελικά στην ομάδα, όσο και στο Νίκολα Βούισιτς, ο οποίος αναμένεται να αξιοποιηθεί καλύτερα του χρόνου, ώστε να μην έχει σκαμπανεβάσματα στην απόδοση του. Τέλος, σε ότι έχει να κάνει με την περίπτωση που Σοφοκλή Σχορτσιανίτη, η διοίκηση αναμένεται να του δώσει πίστωση χρόνου για άλλη μια χρονιά προκειμένου να επανέλθει και θεωρώ πως θα είναι και η τελευταία. Σημαντικό ρόλο θα παίξει και στην ψυχολογία του, εάν τελικά βρεθεί στη 12αδα του Ευρομπάσκετ.
Όλα καλά με την παρουσία του ελληνικού στοιχείου στην ομάδα…. τι γίνεται όμως με τους κοινοτικούς και ξένους……….; Μεγάλο αγκάθι θεωρώ το γεγονός ότι ο Τσίλντρες δεν δέχεται να απαρνηθεί το μεγάλο συμβόλαιο που του προσφέρει ο Ολυμπιακός και να γυρίσει στο μαγικό κόσμο του ΝΒΑ. Πιστεύω, πως ο ΝΒΑer του Ολυμπιακού είναι πολυτέλεια στο ρόστερ της ομάδας, καθώς πληρώνεται αδρά για να κάνει καλά, λίγα και πολύ συγκεκριμένα πράματα στο παρκέ του γηπέδου, και εάν εκεί στην ΚΑΕ έχουν σαν δικαιολογία όλη τη χρονιά, “τι σας νοιάζει μήπως εσείς τον πληρώνεται”, εγώ δεν θα εστιάσω τόσο στο οικονομικό σκέλος της υπόθεσης όσο στο αγωνιστικό. Ο Τσίλι τρώει μια θέση ξένου από την ομάδα που θεωρείται πολύ σημαντική ώστε να αποκτηθεί ένας καλύτερος και πιο ευρωπαίος-αμερικάνος παίχτης στη θέση 3 όπως είναι ο Άντονι Πάρκερ. Ο τελευταίος είναι ο διακαής πόθος της διοίκησης του Ολυμπιακού, όμως ο παίχτης δεν είναι 2αρι που τον προορίζουν. Ο Πάρκερ είναι ένας εκπληκτικός παίχτης για τη θέση 3 που μαζί με έναν αξιόπιστο σουτέρ όπως είναι ο Τράβις Χάνσεν (ο Ρακόσεβιτς μας τελείωσε….έκλεισε στην Εφες Πίλσεν) της Δυναμό Μόσχας, μπορούν να συνθέσουν ένα δίδυμο φωτιά στην περιφέρεια, το οποίο θα σκοράρει και θα αμύνεται με συνέπεια. Στα θετικά να συμπληρώσουμε το γεγονός ότι με το συμβόλαιο του Τσίλντρες, μπορούν να καλυφθούν άνετα τα συμβόλαια τόσο του Άντονι Πάρκερ όσο και του Τράβις Χάνσεν, ενώ αυξάνονται οι επιλογές στις υπόλοιπες θέσεις που πονάει η ομάδα, καθώς μπορούν να καλυφθούν είτε με κοινοτικούς, είτε με ξένου, καθώς αδειάζει μια θέση ξένου. Συνεπώς με την παραμονή του Τσίλι, ο Ολυμπιακός χάνει τα μέγιστα και τη νέα χρονιά, όσον αφορά το σκοράρισμα από την περιφέρεια.
Για την θέση του playmake, εάν δεν αποκτηθεί κάποιος εκ των Χόλντεν ή Μακιντάιρ (οι οποίοι είναι πολύ δύσκολες περιπτώσεις καθώς ο μεν Χόλντεν θέλει πολλά χρήματα για αφήσει την CSKA και ο Μακιντάιρ εκτός ότι πιάνει θέση ξένου και θα πρέπει να ψηφιστεί το 3 αμερικάνοι + 3 κοινοτικοί από τον ΕΣΑΚΕ, θέλει και λεφτά η Σιένα), τότε δεν νομίζω ότι κάποιος άλλος παίχτης από Ευρώπη μπορεί να κάνει τη διαφορά. Έτσι ο Ολυμπιακός θα πρέπει να ψαχτεί για κάτι καλό στο ΝΒΑ, το οποίο σε περίπτωση που δεν είναι κοινοτική λύση (αν ισχύσει το 3+3) θα είναι μεγάλο ρίσκο όσο καλός και να είναι ο παίχτης, στη δε κοινοτική λύση δεν θεωρώ ότι υπάρχει κάτι εφικτό και αξιόλογο.
Τα ίδια ισχύουν πάνω κάτω και για την θέση 4 την οποία ο Ολυμπιακός θέλει να καλύψει με βασικό παίχτη τον οποίο θα συμπληρώνει ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης και θα δίνει ανάσες και ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος υπό συνθήκες. Ο Σιστόφ Λαβρίνοβιτς της Σιένα είναι μια παρά πολύ καλή περίπτωση αλλά χρειάζεται να αποζημιωθεί η ομάδα του με ένα αρκετά μεγάλο πόσο, το οποίο δεν φέρονται στη διοίκηση διατεθειμένοι να δαπανήσουν. Όσον αφορά την Ευρώπη, δεν υπάρχουν γενικότερα καλοί ελεύθεροι παίχτες, και μπασκετμπολίστες όπως ο Σμόντις ή ο Άντερσεν που μπορούν να κάνουν τη διαφορά δεσμεύονται με συμβόλαια και ισχύει ότι και στην περίπτωση του Σιστόφ Λαβρίνοβιτς. Όσον αφορά τους αμερικάνους για τη θέση 4, υπάρχουν καλές περιπτώσεις παιχτών αλλά εάν δεν ψηφιστεί το 3+3 δεν πρόκειται να υπάρξει κάποια ουσιαστική κίνηση και πολύ πιθανό, δεδομένων των συνθηκών να παραμείνει στην ομάδα και ο Ζόραν Ερτσεγκ.
Ανακεφαλαιώνοντας, με 3-4 κινήσεις ο Ολυμπιακός μπορεί να γίνει του χρόνου μια πάρα πολύ ανταγωνιστική ομάδα, ικανή να κατακτά τίτλους, αλλά επειδή κάθε κίνηση από αυτές που αναφέραμε μοιάζει να είναι πιο δύσκολη από την επόμενη, καθιστώντας το όλο εγχείρημα να μοιάζει με κάτι από ταξίδι στον Άρη.......δεν πιστεύω ότι θα δούμε του χρόνου κάτι παραπάνω από αυτό που είδαμε φέτος κύριως όσον αφορά τους τίτλους………. Όσον αφορά το θεάμα κράταω κάποιες επιφυλάξεις λόγω του ότι θα είναι δεύτερη συνεχή χρονιά ο ίδιος προπονητής στο πάγκο της ομάδας. Είναι ικανός όμως ο κ.Γιαννάκης να παραμείνει και του χρόνου στο πάγκο της ομάδας εάν δεν πάρει κάποιο τίτλο ή η μουρμούρα και η γκρίνια είναι ικανές για να τον διώξουν ακόμα και μεσούσης της αγωνιστκής περιόδου, σε περίπτωση που δεν παρουσιάσει κάτι καλό και έρθουν τα πρώτα άσχημα αποτελέσματα; Και αν διωχτεί……τότε ποιος θα αποκτηθεί; Πολύ εύλογα θα αναλογιστεί κανείς, γιατί τότε αφήσαμε τον Μεσίνα που ήταν μπροστά στα πόδια μας, να πάει φέτος στη Ρεάλ;
Σάββατο 27 Ιουνίου 2009
Ο Καστίγιο και οι άλλοι.........Γκονζάλεζ, Κάλστρομ, Άλτιντορ.....
Με τα μέχρι στιγμής δεδομένα η ομάδα του Παναθηναϊκού φαίνεται να κλέβει τις εντυπώσεις στο μεταγραφικό παζάρι από τον αιώνιο αντίπαλο και εάν ευσταθούν και οι φήμες για αγορά και του Καστίγιο, τότε θα μιλάμε για την μεγαλύτερη επικοινωνιακή και αγωνιστική ήττα που έχει υποστεί ο Ολυμπιακός από τον Παναθηναϊκό τα τελευταία 15 χρόνια που θυμάμαι.
Στον Ολυμπιακό δεν φαίνεται να ανησυχούν και τηρούν στάση αναμονής περιμένοντας τις εξελίξεις στην υπόθεση της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου, προκειμένου να δουν τι πορτοφόλι έχουνε και να κινηθούνε αναλόγως. Σίγουρα θα γίνει προσπάθεια ανατροπής του μεταγραφικού σκηνικού από πλευράς κ.Κόκαλη (άλλωστε συνηθίζει να μιλάει πάντα τελευταίος στο μεταγραφικό παζάρι), αλλά κάτι τέτοιο θα φαντάζει πολύ δύσκολο σε περίπτωση απόκτησης του Καστίγιο από τον Παναθηναϊκό.
Προσωπική μου άποψη είναι πως μια τέτοια μεταγραφή είναι πολύ δύσκολο να πραγματοποιηθεί, λόγω τον ολυμπιακών φρονημάτων του Καστίγιο, καθώς είναι ένα παιδί που προέρχεται από τις ακαδημίες της ομάδας και ξέρει και ο ίδιος πως αν μείνει άλλη μια χρονιά δανεικός σε κάποια ομάδα, εξαντλώντας το συμβόλαιο του με τη Σαχτάρ, (προκειμένου να μείνει ελεύθερος του χρόνου) ο Ολυμπιακός θα του κάνει πρόταση για να γυρίσει στην ομάδα της καρδιάς του. Σημασία έχει κατά πόσο μπορεί ο ίδιος και η οικογένεια του να περιπλανιούνται εκτός συνόρων, μέχρι να έρθει η μεγάλη ώρα της επιστροφής. Σε καμία περίπτωση ο Καστίγιο δεν πρέπει να κατηγορηθεί εάν πάει στον Παναθηναϊκό, καθώς όταν αποκτάς οικογένεια θέτεις άλλες προτεραιότητες και βαδίζεις με γνώμονα το καλός της οικογενείας σου, ως σωστός οικογενειάρχης και όχι με γνώμονα το προσωπικό συμφέρον.
Κλείνω την παρένθεση με το θέμα Καστίγιο και θα προχωρήσω στην ανάλυση των μεταγραφικών στόχων που ακούγονται για τους ερυθρολεύκους και προβάρουν τα πρωτοσέλιδα των αθλητικών εφημερίδων τις τελευταίες ημέρες. Πρόκειται για 3 ονόματα παιχτών που σίγουρα δεν έχουν την απήχηση στα αυτιά του κόσμου όπως το όνομα του Djibril Cisse, αλλά αναμφίβολα πρόκειται για παίχτες που είναι ικανοί να ανεβάσουν την ποιότητα της ομάδας του Ολυμπιακού, δίνοντας της άλλο αέρα και χαρίζοντας της, την pole position για ακόμη μια χρονιά όσον αναφορά την διεκδίκηση του πρωταθλήματος.
Η τριπλέτα Καλστρομ-Γκονζάλεζ-Άλτιντορ είναι ικανή να ανεβάσει το αγωνιστικό επίπεδο της ομάδας του λιμανιού, κάνοντας την σε πρώτη φάση κυρίως πιο γρήγορη και εν συνεχεία πιο θεαματική. Πρόκειται για 3 παίχτες που γεμίζουν και ισχυροποιούν αφάνταστα το ρόστερ της ομάδας του κ.Κετσπάγια, για αυτό και στη διοίκηση φέρονται αποφασισμένοι να κάνουν τα πάντα για να τους αποκτήσουν.
Άγοράζοντας τον Κάλστρομ ο Ολυμπιακός πιστεύω θα είναι πλήρης στο χώρο του κέντρου και δεν χρειάζεται ένας παίχτης τύπου Σιμάο που μόνο θα κόβει και δεν θα βοηθάει στο γκολ και στην ανάπτυξη. Τέτοιοι παίχτες έχουν πεθάνει πλέον. Καμία μεγάλη ομάδα δεν έχει τέτοιους παίχτες. Ακόμα και η Ρεάλ που έχει κάτι Ντιαρά δεν τους βάζει καν και προτιμάει παίχτες σαν τον Γκούτι που ποτέ του δεν ήταν αμυντικό χαφ αλλά εκεί παίζει τα τελευταία χρόνια λόγω της δυνατότητας του να φτιάχνει παιχνίδι και να κόβει αποτελεσματικά.
Ο Ολυμπιακός αγωνιζόμενος είτε με 4-4-2, είτε με 4-3-3 (4-5-1 αλλιώς) μπορεί να έχει ανάλογα με τις αδυναμίες της αντίπαλης ομάδας είτε έναν δεξιοπόδαρο επιτελικό χαφ (Μπελούτσι), είτε έναν αριστεροπόδαρο επιτελικό χαφ (Καλστρομ) και αντίστοιχα είτε έναν δεξιοπόδαρο αμυντικό χαφ (Ντούντου), είτε έναν αριστεροπόδαρο αμυντικό χαφ (Στολτίδη) και υπάρχουν πάντα και οι πιστιρικάδες Παπαδόπουλος (αριστεροπόδαρος) και κατσικόγιαννης (δεξιοπόδαρος). Το ρόστερ της ομάδας του Ολυμπιακού μοιάζει φέτος ναι είναι πιο ισορροπημένο από ποτέ, για αυτό και ο κ.Κετσπάγια θεωρεί κλειδί τη μεταγραφή του διεθνή Σουηδού Κάλλστρομ, ο οποίος μπορεί να αγωνιστεί και αριστερά ξεκουράζοντας τον Γκονζάλεζ, ο οποίος είναι καθαρά παίχτης γραμμής (δηλαδή ένας Γκαλέτι από τα αριστερά). Επίσης υπάρχει και ο Ζαϊρί που μπορεί να βοηθάει από εκεί. Έτσι με την έλευση των Γκονζάλεζ –Κάλστρομ ο Ολυμπιακός κλείνει με τον καλύτερο τρόπο το κενό στα αριστερά της ομάδας. Εύστοχα λοιπόν, ο κ.Κετσπάγια δήλωσε ότι έχει 25 ποδοσφαιριστές για 35 θέσεις.
Στο μεν 4-4-2 μπορεί να αγωνίζονται στο κέντρο, είτε ο Ντούντου σαν αμυντικό χαφ περισσότερο, με τον Κάλστρομ να είναι λίγο πιο προωθημένος, είτε με τον Στολτίδη σαν αμυντικό χαφ περισσότερο, με τον Μπελούτσι να είναι λίγο πιο προωθημένος.
Στο δε 4-5-1 (4-3-3 αλλιώς) μπορεί να αγωνίζεται, είτε με Στολτίδη αμυντικό χαφ καθαρό και και δυο 8αρια (Ντούντου δεξιά και μπροστά και Κάλστρομ αριστερά και μπροστά με περισσότερες επιθετικές αρμοδιότητες και από τους 3), είτε με Ντούντου αμυντικό χαφ καθαρό και δυο 8αρια (Καλστρομ αριστερά και μπροστά και Μπελούτσι δεξιά και μπροστά, με περισσότερες επιθετικές αρμοδιότητες τον αργεντινό αυτή τη φορά).
Όπως είπαμε υπάρχουν πάντα και οι παπαδόπουλος, κατσικόγιαννης και αν αποκτηθεί κοινοτικός φορ μπορεί να μείνει και ο λεντέσμα. Έτσι θα πάει πιστέυω η χρονιά για τον Ολυμπιακό και αν υπάρξει κάποιο πρόβλημα ίσως αποκτηθεί ένας παίχτης τύπου Τετέι τη χειμερινή μεταγραφική περίοδο. Όσο για μπροστά ένας παίχτης σαν τον Αλτιντορ κολλάει μια χαρά καθώς μπορεί να παίξει άνετα είτε μόνος στο 4-5-1 είτε να συνθέσει δίδυμο με Ντιόγκο ή Νταρμπισαιρ στο 4-4-2.
Θεωρώ και τις 3 κινήσεις πολύ ουσιώδεις και έξυπνες και μακάρι να πραγματοποιηθούν. Επίσης ένας επιθετικός σαν τον Αλτιντορ δεν θα απαιτήσει να παίζει συνέχεια βασικός και θα βοηθάει περισσότερο στο ροτέισιον της ομάδας, ενώ ένα όνομα όπως ο Μοριέντες, ο Βαγκνερ Λοβ, ο Ολιβέιρα ή ο Φρεντ κ.λ.π θα το απαιτήσει δυσκολεύοντας ίσως τις κινήσεις του προπονητή.
Στον Ολυμπιακό δεν φαίνεται να ανησυχούν και τηρούν στάση αναμονής περιμένοντας τις εξελίξεις στην υπόθεση της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου, προκειμένου να δουν τι πορτοφόλι έχουνε και να κινηθούνε αναλόγως. Σίγουρα θα γίνει προσπάθεια ανατροπής του μεταγραφικού σκηνικού από πλευράς κ.Κόκαλη (άλλωστε συνηθίζει να μιλάει πάντα τελευταίος στο μεταγραφικό παζάρι), αλλά κάτι τέτοιο θα φαντάζει πολύ δύσκολο σε περίπτωση απόκτησης του Καστίγιο από τον Παναθηναϊκό.
Προσωπική μου άποψη είναι πως μια τέτοια μεταγραφή είναι πολύ δύσκολο να πραγματοποιηθεί, λόγω τον ολυμπιακών φρονημάτων του Καστίγιο, καθώς είναι ένα παιδί που προέρχεται από τις ακαδημίες της ομάδας και ξέρει και ο ίδιος πως αν μείνει άλλη μια χρονιά δανεικός σε κάποια ομάδα, εξαντλώντας το συμβόλαιο του με τη Σαχτάρ, (προκειμένου να μείνει ελεύθερος του χρόνου) ο Ολυμπιακός θα του κάνει πρόταση για να γυρίσει στην ομάδα της καρδιάς του. Σημασία έχει κατά πόσο μπορεί ο ίδιος και η οικογένεια του να περιπλανιούνται εκτός συνόρων, μέχρι να έρθει η μεγάλη ώρα της επιστροφής. Σε καμία περίπτωση ο Καστίγιο δεν πρέπει να κατηγορηθεί εάν πάει στον Παναθηναϊκό, καθώς όταν αποκτάς οικογένεια θέτεις άλλες προτεραιότητες και βαδίζεις με γνώμονα το καλός της οικογενείας σου, ως σωστός οικογενειάρχης και όχι με γνώμονα το προσωπικό συμφέρον.
Κλείνω την παρένθεση με το θέμα Καστίγιο και θα προχωρήσω στην ανάλυση των μεταγραφικών στόχων που ακούγονται για τους ερυθρολεύκους και προβάρουν τα πρωτοσέλιδα των αθλητικών εφημερίδων τις τελευταίες ημέρες. Πρόκειται για 3 ονόματα παιχτών που σίγουρα δεν έχουν την απήχηση στα αυτιά του κόσμου όπως το όνομα του Djibril Cisse, αλλά αναμφίβολα πρόκειται για παίχτες που είναι ικανοί να ανεβάσουν την ποιότητα της ομάδας του Ολυμπιακού, δίνοντας της άλλο αέρα και χαρίζοντας της, την pole position για ακόμη μια χρονιά όσον αναφορά την διεκδίκηση του πρωταθλήματος.
Η τριπλέτα Καλστρομ-Γκονζάλεζ-Άλτιντορ είναι ικανή να ανεβάσει το αγωνιστικό επίπεδο της ομάδας του λιμανιού, κάνοντας την σε πρώτη φάση κυρίως πιο γρήγορη και εν συνεχεία πιο θεαματική. Πρόκειται για 3 παίχτες που γεμίζουν και ισχυροποιούν αφάνταστα το ρόστερ της ομάδας του κ.Κετσπάγια, για αυτό και στη διοίκηση φέρονται αποφασισμένοι να κάνουν τα πάντα για να τους αποκτήσουν.
Άγοράζοντας τον Κάλστρομ ο Ολυμπιακός πιστεύω θα είναι πλήρης στο χώρο του κέντρου και δεν χρειάζεται ένας παίχτης τύπου Σιμάο που μόνο θα κόβει και δεν θα βοηθάει στο γκολ και στην ανάπτυξη. Τέτοιοι παίχτες έχουν πεθάνει πλέον. Καμία μεγάλη ομάδα δεν έχει τέτοιους παίχτες. Ακόμα και η Ρεάλ που έχει κάτι Ντιαρά δεν τους βάζει καν και προτιμάει παίχτες σαν τον Γκούτι που ποτέ του δεν ήταν αμυντικό χαφ αλλά εκεί παίζει τα τελευταία χρόνια λόγω της δυνατότητας του να φτιάχνει παιχνίδι και να κόβει αποτελεσματικά.
Ο Ολυμπιακός αγωνιζόμενος είτε με 4-4-2, είτε με 4-3-3 (4-5-1 αλλιώς) μπορεί να έχει ανάλογα με τις αδυναμίες της αντίπαλης ομάδας είτε έναν δεξιοπόδαρο επιτελικό χαφ (Μπελούτσι), είτε έναν αριστεροπόδαρο επιτελικό χαφ (Καλστρομ) και αντίστοιχα είτε έναν δεξιοπόδαρο αμυντικό χαφ (Ντούντου), είτε έναν αριστεροπόδαρο αμυντικό χαφ (Στολτίδη) και υπάρχουν πάντα και οι πιστιρικάδες Παπαδόπουλος (αριστεροπόδαρος) και κατσικόγιαννης (δεξιοπόδαρος). Το ρόστερ της ομάδας του Ολυμπιακού μοιάζει φέτος ναι είναι πιο ισορροπημένο από ποτέ, για αυτό και ο κ.Κετσπάγια θεωρεί κλειδί τη μεταγραφή του διεθνή Σουηδού Κάλλστρομ, ο οποίος μπορεί να αγωνιστεί και αριστερά ξεκουράζοντας τον Γκονζάλεζ, ο οποίος είναι καθαρά παίχτης γραμμής (δηλαδή ένας Γκαλέτι από τα αριστερά). Επίσης υπάρχει και ο Ζαϊρί που μπορεί να βοηθάει από εκεί. Έτσι με την έλευση των Γκονζάλεζ –Κάλστρομ ο Ολυμπιακός κλείνει με τον καλύτερο τρόπο το κενό στα αριστερά της ομάδας. Εύστοχα λοιπόν, ο κ.Κετσπάγια δήλωσε ότι έχει 25 ποδοσφαιριστές για 35 θέσεις.
Στο μεν 4-4-2 μπορεί να αγωνίζονται στο κέντρο, είτε ο Ντούντου σαν αμυντικό χαφ περισσότερο, με τον Κάλστρομ να είναι λίγο πιο προωθημένος, είτε με τον Στολτίδη σαν αμυντικό χαφ περισσότερο, με τον Μπελούτσι να είναι λίγο πιο προωθημένος.
Στο δε 4-5-1 (4-3-3 αλλιώς) μπορεί να αγωνίζεται, είτε με Στολτίδη αμυντικό χαφ καθαρό και και δυο 8αρια (Ντούντου δεξιά και μπροστά και Κάλστρομ αριστερά και μπροστά με περισσότερες επιθετικές αρμοδιότητες και από τους 3), είτε με Ντούντου αμυντικό χαφ καθαρό και δυο 8αρια (Καλστρομ αριστερά και μπροστά και Μπελούτσι δεξιά και μπροστά, με περισσότερες επιθετικές αρμοδιότητες τον αργεντινό αυτή τη φορά).
Όπως είπαμε υπάρχουν πάντα και οι παπαδόπουλος, κατσικόγιαννης και αν αποκτηθεί κοινοτικός φορ μπορεί να μείνει και ο λεντέσμα. Έτσι θα πάει πιστέυω η χρονιά για τον Ολυμπιακό και αν υπάρξει κάποιο πρόβλημα ίσως αποκτηθεί ένας παίχτης τύπου Τετέι τη χειμερινή μεταγραφική περίοδο. Όσο για μπροστά ένας παίχτης σαν τον Αλτιντορ κολλάει μια χαρά καθώς μπορεί να παίξει άνετα είτε μόνος στο 4-5-1 είτε να συνθέσει δίδυμο με Ντιόγκο ή Νταρμπισαιρ στο 4-4-2.
Θεωρώ και τις 3 κινήσεις πολύ ουσιώδεις και έξυπνες και μακάρι να πραγματοποιηθούν. Επίσης ένας επιθετικός σαν τον Αλτιντορ δεν θα απαιτήσει να παίζει συνέχεια βασικός και θα βοηθάει περισσότερο στο ροτέισιον της ομάδας, ενώ ένα όνομα όπως ο Μοριέντες, ο Βαγκνερ Λοβ, ο Ολιβέιρα ή ο Φρεντ κ.λ.π θα το απαιτήσει δυσκολεύοντας ίσως τις κινήσεις του προπονητή.
Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009
Ο Παναθηναϊκός αλλάζει επίπεδο...........
Καλησπέρα φίλοι μου,
Σε προηγούμενο άρθρο μου, όσον αφορά τα μεταγραφικά του Παναθηναϊκού είχα βάλει τίτλο το μπουρίνι πέρασε;……… ή ακολουθεί καταιγίδα;…………. εύκολα λοιπόν, καταλαβαίνει κανείς ότι το μπουρίνι όχι μόνο πέρασε άλλα βγήκε ουράνιο τόξο και πράσινη λιακάδα, αν αναλογιστεί κανείς τις μεταγραφικές κινήσεις των διοικούντων της πράσινης ΠΑΕ. Κώστας Κατσουράνης και Σεμπάστιαν Λέτο ήταν μόνο η αρχή, για να ακολουθήσει στη συνέχεια βόμβα μεγατόνων με τον 28χρονο Γάλλο διεθνή επιθετικό Djibril Cisse που αφήνει Premier League για να ντυθεί στα πράσινα.
Μια μεταγραφή που έκανε το γύρω του κόσμου και κλέβει μέχρι στιγμής τις εντυπώσεις στο μεταγραφικό παζάρι από τον αιώνιο αντίπαλο. Ένας επιθετικός που θα λέγαμε είναι ότι ακριβώς έψαχνε η διοίκηση του Παναθηναϊκού. Ένα σέντερ φορ γρήγορο, δυνατό με ντρίπλα και έφεση στο σκοράρισμα, ο οποίος αν μπορεί, να είναι όσο το δυνατό μεγαλύτερο όνομα, προκείμενου να επαναφέρει την ηρεμία στις τάξεις των φίλων της ομάδας και παράλληλα να στείλει μηνύματα ενίσχυσης στα αντίπαλα στρατόπεδα.
Πρόκειται για έναν επιθετικό που ενισχύει σε τρομερό βαθμό τη γραμμή κρούσης της ομάδας και σε συνδυασμό με τον Leto και τον Σαλπιγγίδη ή όποιον άλλο γρήγορο προτιμηθεί να παίζει από τα δεξιά, συνθέτουν μια επιθετική τριπλέτα ικάνη να ξεδιπλωθεί με ταχείς ρυθμούς και να σκοτώσει οποιαδήποτε άμυνα την περιφρονήσει. Μπορούμε να πούμε ότι ειδικά στην αντεπίθεση ο Παναθηναϊκός θα είναι μια πάρα πολύ γρήγορη ομάδα. Ο κ.Τεν Κάτε αν μη τι άλλο θα πρέπει να τρίβει τα χέρια από ικανοποίηση, καθώς όπως δήλωσε και όχι άδικα τέτοιες μεταγραφές αλλάζουν το επίπεδο της ομάδας.
Κακά τα ψέματα, ο Παναθηναϊκός δεν είχε ούτε έναν διεμβολιστή από τα αριστερά όπως είναι ο Αργεντινός Σεμπαστιάν Λέτο, ούτε έναν τόσο πολυσύνθετο αμυντικό χαφ όπως είναι ο διεθνής Έλληνας Κώστας Κατσουράνης, ούτε έναν επιθετικό ολκής με τρομερή εμπειρία από μεγάλα πρωταθλήματα και δινό σκορερ όπως είναι ο χαρισματικός Γάλλος Σισέ. Ο Παναθηναϊκός αλλάζει επίπεδο και ακουμπάει τους στόχους του πλέον που δεν είναι άλλοι από την πρόκριση στους ομίλους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης και την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Οι οπαδοί της ομάδας βρίσκονται σε παροξυσμό περιμένοντας να δουν πως και πως τα νέα μεγάλα αστέρια της ομάδας του να αγωνίζονται με το τριφύλλι στο στήθος.
Ο Παναθηναϊκός άργησε θα λέγαμε αλλά στην τελευταία στροφή πριν την έναρξη της προετοιμασίας κάνει ρελάνς και βγάζει τον κόσμο του στους δρόμους. Αν πάρουμε κιόλας υπόψην μας, τα δημοσιεύματα των εφημερίδων, που λένε ότι ο Παναθηναϊκός κυνηγάει ακόμα ένα παίχτη για την επίθεση (ο οποίος μπορεί να είναι και αυτός όνομα) και ένα όνομα για την άμυνα τότε αναμένεται σύντομα να ξαναβγούν στους δρόμους.
Τέλος δεν αποκλείεται οι άνθρωποι της διοίκησης του Παναθηναϊκού να κινηθούν ακόμα προς το τέλος της μεταγραφικής περιόδου, για ένα δεξί μπακ και έναν τερματοφύλακα, προκειμένου να συμπληρώσουν το ρόστερ της ομάδας. Όπως καταλαβαίνουμε όλοι, τα κενά της ομάδας αρχίζουν και συμπληρώνονται σιγά σιγά το ένα μετά το άλλο και ο Παναθηναϊκός της νέας περιόδου πολύ πιθανόν να είναι μια ομάδα που θα μοιάζει με την περσινή μόνο στις φανέλες και τα σορτσάκια.
Ευχή όλων είναι ο Παναθηναϊκός από τη σεζόν 2009-2010 να είναι μια ομάδα αντάξια της ιστορίας του γεμάτη με παίχτες αστέρια που αξίζει να φοράνε την πράσινη φανέλα με το τριφύλλι και όχι δευτερότριτους που κάνουν μόνο για μικρομεσαίες ομάδες του πρωταθλήματος.
Σε προηγούμενο άρθρο μου, όσον αφορά τα μεταγραφικά του Παναθηναϊκού είχα βάλει τίτλο το μπουρίνι πέρασε;……… ή ακολουθεί καταιγίδα;…………. εύκολα λοιπόν, καταλαβαίνει κανείς ότι το μπουρίνι όχι μόνο πέρασε άλλα βγήκε ουράνιο τόξο και πράσινη λιακάδα, αν αναλογιστεί κανείς τις μεταγραφικές κινήσεις των διοικούντων της πράσινης ΠΑΕ. Κώστας Κατσουράνης και Σεμπάστιαν Λέτο ήταν μόνο η αρχή, για να ακολουθήσει στη συνέχεια βόμβα μεγατόνων με τον 28χρονο Γάλλο διεθνή επιθετικό Djibril Cisse που αφήνει Premier League για να ντυθεί στα πράσινα.
Μια μεταγραφή που έκανε το γύρω του κόσμου και κλέβει μέχρι στιγμής τις εντυπώσεις στο μεταγραφικό παζάρι από τον αιώνιο αντίπαλο. Ένας επιθετικός που θα λέγαμε είναι ότι ακριβώς έψαχνε η διοίκηση του Παναθηναϊκού. Ένα σέντερ φορ γρήγορο, δυνατό με ντρίπλα και έφεση στο σκοράρισμα, ο οποίος αν μπορεί, να είναι όσο το δυνατό μεγαλύτερο όνομα, προκείμενου να επαναφέρει την ηρεμία στις τάξεις των φίλων της ομάδας και παράλληλα να στείλει μηνύματα ενίσχυσης στα αντίπαλα στρατόπεδα.
Πρόκειται για έναν επιθετικό που ενισχύει σε τρομερό βαθμό τη γραμμή κρούσης της ομάδας και σε συνδυασμό με τον Leto και τον Σαλπιγγίδη ή όποιον άλλο γρήγορο προτιμηθεί να παίζει από τα δεξιά, συνθέτουν μια επιθετική τριπλέτα ικάνη να ξεδιπλωθεί με ταχείς ρυθμούς και να σκοτώσει οποιαδήποτε άμυνα την περιφρονήσει. Μπορούμε να πούμε ότι ειδικά στην αντεπίθεση ο Παναθηναϊκός θα είναι μια πάρα πολύ γρήγορη ομάδα. Ο κ.Τεν Κάτε αν μη τι άλλο θα πρέπει να τρίβει τα χέρια από ικανοποίηση, καθώς όπως δήλωσε και όχι άδικα τέτοιες μεταγραφές αλλάζουν το επίπεδο της ομάδας.
Κακά τα ψέματα, ο Παναθηναϊκός δεν είχε ούτε έναν διεμβολιστή από τα αριστερά όπως είναι ο Αργεντινός Σεμπαστιάν Λέτο, ούτε έναν τόσο πολυσύνθετο αμυντικό χαφ όπως είναι ο διεθνής Έλληνας Κώστας Κατσουράνης, ούτε έναν επιθετικό ολκής με τρομερή εμπειρία από μεγάλα πρωταθλήματα και δινό σκορερ όπως είναι ο χαρισματικός Γάλλος Σισέ. Ο Παναθηναϊκός αλλάζει επίπεδο και ακουμπάει τους στόχους του πλέον που δεν είναι άλλοι από την πρόκριση στους ομίλους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης και την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Οι οπαδοί της ομάδας βρίσκονται σε παροξυσμό περιμένοντας να δουν πως και πως τα νέα μεγάλα αστέρια της ομάδας του να αγωνίζονται με το τριφύλλι στο στήθος.
Ο Παναθηναϊκός άργησε θα λέγαμε αλλά στην τελευταία στροφή πριν την έναρξη της προετοιμασίας κάνει ρελάνς και βγάζει τον κόσμο του στους δρόμους. Αν πάρουμε κιόλας υπόψην μας, τα δημοσιεύματα των εφημερίδων, που λένε ότι ο Παναθηναϊκός κυνηγάει ακόμα ένα παίχτη για την επίθεση (ο οποίος μπορεί να είναι και αυτός όνομα) και ένα όνομα για την άμυνα τότε αναμένεται σύντομα να ξαναβγούν στους δρόμους.
Τέλος δεν αποκλείεται οι άνθρωποι της διοίκησης του Παναθηναϊκού να κινηθούν ακόμα προς το τέλος της μεταγραφικής περιόδου, για ένα δεξί μπακ και έναν τερματοφύλακα, προκειμένου να συμπληρώσουν το ρόστερ της ομάδας. Όπως καταλαβαίνουμε όλοι, τα κενά της ομάδας αρχίζουν και συμπληρώνονται σιγά σιγά το ένα μετά το άλλο και ο Παναθηναϊκός της νέας περιόδου πολύ πιθανόν να είναι μια ομάδα που θα μοιάζει με την περσινή μόνο στις φανέλες και τα σορτσάκια.
Ευχή όλων είναι ο Παναθηναϊκός από τη σεζόν 2009-2010 να είναι μια ομάδα αντάξια της ιστορίας του γεμάτη με παίχτες αστέρια που αξίζει να φοράνε την πράσινη φανέλα με το τριφύλλι και όχι δευτερότριτους που κάνουν μόνο για μικρομεσαίες ομάδες του πρωταθλήματος.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
