Από ότι φαίνεται η διοίκηση του Ολυμπιακού δεν είναι διατεθειμένη να ξοδέψει υπέρογκα ποσά για να φέρει στον Ολυμπιακό τους ήδη υπάρχοντες φτασμένους καλούς παίχτες (έχουν δίκιο δεν μπορώ να πω, αλλά δεν υπάρχει άλλη οδός αν θες να φτάσεις άμεσα στην κορυφή) και πάει να συγκροτήσει μια ομάδα με παίχτες καλούς με ισορροπημένα συμβόλαια, οι οποίοι θα είναι ικανοί μέσα από την δουλειά και το διαρκή πρωταθλητισμό να πρωταγωνιστήσουν στο μέλλον. Αναμφίβολα ένα τέτοιο εγχείρημα θα πρέπει να γίνει όσο πιο ομαλά γίνεται ώστε να περάσει με σωστό τρόπο στη συνείδηση του απλού οπαδού της ομάδας του Ολυμπιακού. Η λέξη υπομονή του Παναγιώτη Γιαννάκη φαίνεται πως εισακούστηκε και στη διοίκηση του Ολυμπιακού με αποτέλεσμα οι κινήσεις που γίνονται να είναι πιο σωστές και μετρημένες όσον αφορά το οικονομικό προφίλ της ομάδας, δεν ξέρουμε όμως κατά πόσο αυτή η πολιτική, μπορεί να ωφελήσει και αγωνιστικα την ομάδα. Το σίγουρο είναι πως άμεσα κάτι τέτοιο φαντάζει λίγο δύσκολο έως ακατόρθωτο.
Έτσι με τα μέχρι στιγμής δεδομένα και με βάσει πάντα την εικόνα που έχει δείξει μέχρι στιγμής η διοίκηση του Ολυμπιακού, για το πως θα κινηθεί στο μεταγραφικό παζάρι, θα επιχειρήσω να αποκρυπτογραφήσω το ρόστερ της νέας περιόδου της ομάδας του μεγάλου λιμανιού. Από Έλληνες η φυγή του Γιώργου Πρίντεζη για τους περισσότερους οπαδούς δεν προξένησε ούτε χαρά ούτε λύπη, λόγω του ότι ήταν καλά τα λεφτά που του προσέφερε η διοίκηση, δεδομένου ότι υπάρχει και ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης ως περιουσιακό στοιχείο της ομάδας, ο οποίος φέτος απέδειξε ότι αξίζει να του δοθεί ένας πιο πρωταγωνιστικός ρόλος και να αξιοποιηθεί περισσότερο. Προσωπικά, πιστεύω πως ο Ολυμπιακός με την έλευση του Λουκά Μαυροκεφαλίδη κερδίζει σε μπασκετική ευφυΐα, το οποίο μεταφράζεται σε καλύτερες κινήσεις κοντά στο καλάθι, πιο έξυπνες πάσες και περισσότερη ουσία γενικότερα, αλλά χάνει σε αθλητικά προσόντα το οποίο μεταφράζεται σε καλύτερη άμυνα, μεγαλύτερη έκρηξη στον αιφνιδιασμό και περισσότερα ριμπάουντ. Στα θετικά για τον Λουκά Μαυροκεφαλίδη συγκαταλέγεται και το κατά γενική ομολογία πιο αξιόπιστο και σταθερό σουτ του, σε σχέση με τον Γιώργο Πρίντεζη.
Επίσης με την έλευση των Ανδρέα Γλυνιαδάκη και Νίκου Ζήση, ο ελληνικός κορμός δυναμώνει στην ομάδα σε σχέση με πέρυσι (τελικά αναμένεται να μείνει και ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης), γεγονός που συγκαταλέγεται στα θετικά. Ο Νίκος Ζήσης είναι ένα combo-guard, ο οποίος μπορεί να βοηθήσει τόσο στον οργανωτικό τομέα βοηθώντας και δίνοντας ανάσες τον Θοδωρή Παπαλουκά, όσο και στο σκοράρισμα βοηθώντας τον Γιοτάμ Χαλπερίν και τον ένα ακόμα αμερικάνο ή κοινοτικό που θα αποκτηθεί για να ενισχύσει την περιφέρεια. Ενώ δεν αποκλείεται εάν δεν βρεθεί κάτι το εξαιρετικό, να παραμείνει στη ομάδα και ο Μίλος Τεόντοσιτς και να μην δοθεί δανεικός, γεγονός όμως που φαντάζει δύσκολο γιατί η ομάδα του Παναγιώτη Γιαννάκη με την φυγή του Λιν Γκρίρ, έχει μείνει χωρίς κλασικό σκόρερ.
Όσον αφορά τον Ανδρέα Γλυνιαδάκη, πρόκειται για έναν μπασκετμπολίστα που αναμένεται να βοηθήσει περισσότερο από τον ανέτοιμο Σοφοκλή Σχορτσιανίτη, κυρίως στο αμυντικό κομμάτι της ομάδας και να προσφέρει ανάσες τόσο στο Γιάννη Μπουρούση που έμεινε τελικά στην ομάδα, όσο και στο Νίκολα Βούισιτς, ο οποίος αναμένεται να αξιοποιηθεί καλύτερα του χρόνου, ώστε να μην έχει σκαμπανεβάσματα στην απόδοση του. Τέλος, σε ότι έχει να κάνει με την περίπτωση που Σοφοκλή Σχορτσιανίτη, η διοίκηση αναμένεται να του δώσει πίστωση χρόνου για άλλη μια χρονιά προκειμένου να επανέλθει και θεωρώ πως θα είναι και η τελευταία. Σημαντικό ρόλο θα παίξει και στην ψυχολογία του, εάν τελικά βρεθεί στη 12αδα του Ευρομπάσκετ.
Όλα καλά με την παρουσία του ελληνικού στοιχείου στην ομάδα…. τι γίνεται όμως με τους κοινοτικούς και ξένους……….; Μεγάλο αγκάθι θεωρώ το γεγονός ότι ο Τσίλντρες δεν δέχεται να απαρνηθεί το μεγάλο συμβόλαιο που του προσφέρει ο Ολυμπιακός και να γυρίσει στο μαγικό κόσμο του ΝΒΑ. Πιστεύω, πως ο ΝΒΑer του Ολυμπιακού είναι πολυτέλεια στο ρόστερ της ομάδας, καθώς πληρώνεται αδρά για να κάνει καλά, λίγα και πολύ συγκεκριμένα πράματα στο παρκέ του γηπέδου, και εάν εκεί στην ΚΑΕ έχουν σαν δικαιολογία όλη τη χρονιά, “τι σας νοιάζει μήπως εσείς τον πληρώνεται”, εγώ δεν θα εστιάσω τόσο στο οικονομικό σκέλος της υπόθεσης όσο στο αγωνιστικό. Ο Τσίλι τρώει μια θέση ξένου από την ομάδα που θεωρείται πολύ σημαντική ώστε να αποκτηθεί ένας καλύτερος και πιο ευρωπαίος-αμερικάνος παίχτης στη θέση 3 όπως είναι ο Άντονι Πάρκερ. Ο τελευταίος είναι ο διακαής πόθος της διοίκησης του Ολυμπιακού, όμως ο παίχτης δεν είναι 2αρι που τον προορίζουν. Ο Πάρκερ είναι ένας εκπληκτικός παίχτης για τη θέση 3 που μαζί με έναν αξιόπιστο σουτέρ όπως είναι ο Τράβις Χάνσεν (ο Ρακόσεβιτς μας τελείωσε….έκλεισε στην Εφες Πίλσεν) της Δυναμό Μόσχας, μπορούν να συνθέσουν ένα δίδυμο φωτιά στην περιφέρεια, το οποίο θα σκοράρει και θα αμύνεται με συνέπεια. Στα θετικά να συμπληρώσουμε το γεγονός ότι με το συμβόλαιο του Τσίλντρες, μπορούν να καλυφθούν άνετα τα συμβόλαια τόσο του Άντονι Πάρκερ όσο και του Τράβις Χάνσεν, ενώ αυξάνονται οι επιλογές στις υπόλοιπες θέσεις που πονάει η ομάδα, καθώς μπορούν να καλυφθούν είτε με κοινοτικούς, είτε με ξένου, καθώς αδειάζει μια θέση ξένου. Συνεπώς με την παραμονή του Τσίλι, ο Ολυμπιακός χάνει τα μέγιστα και τη νέα χρονιά, όσον αφορά το σκοράρισμα από την περιφέρεια.
Για την θέση του playmake, εάν δεν αποκτηθεί κάποιος εκ των Χόλντεν ή Μακιντάιρ (οι οποίοι είναι πολύ δύσκολες περιπτώσεις καθώς ο μεν Χόλντεν θέλει πολλά χρήματα για αφήσει την CSKA και ο Μακιντάιρ εκτός ότι πιάνει θέση ξένου και θα πρέπει να ψηφιστεί το 3 αμερικάνοι + 3 κοινοτικοί από τον ΕΣΑΚΕ, θέλει και λεφτά η Σιένα), τότε δεν νομίζω ότι κάποιος άλλος παίχτης από Ευρώπη μπορεί να κάνει τη διαφορά. Έτσι ο Ολυμπιακός θα πρέπει να ψαχτεί για κάτι καλό στο ΝΒΑ, το οποίο σε περίπτωση που δεν είναι κοινοτική λύση (αν ισχύσει το 3+3) θα είναι μεγάλο ρίσκο όσο καλός και να είναι ο παίχτης, στη δε κοινοτική λύση δεν θεωρώ ότι υπάρχει κάτι εφικτό και αξιόλογο.
Τα ίδια ισχύουν πάνω κάτω και για την θέση 4 την οποία ο Ολυμπιακός θέλει να καλύψει με βασικό παίχτη τον οποίο θα συμπληρώνει ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης και θα δίνει ανάσες και ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος υπό συνθήκες. Ο Σιστόφ Λαβρίνοβιτς της Σιένα είναι μια παρά πολύ καλή περίπτωση αλλά χρειάζεται να αποζημιωθεί η ομάδα του με ένα αρκετά μεγάλο πόσο, το οποίο δεν φέρονται στη διοίκηση διατεθειμένοι να δαπανήσουν. Όσον αφορά την Ευρώπη, δεν υπάρχουν γενικότερα καλοί ελεύθεροι παίχτες, και μπασκετμπολίστες όπως ο Σμόντις ή ο Άντερσεν που μπορούν να κάνουν τη διαφορά δεσμεύονται με συμβόλαια και ισχύει ότι και στην περίπτωση του Σιστόφ Λαβρίνοβιτς. Όσον αφορά τους αμερικάνους για τη θέση 4, υπάρχουν καλές περιπτώσεις παιχτών αλλά εάν δεν ψηφιστεί το 3+3 δεν πρόκειται να υπάρξει κάποια ουσιαστική κίνηση και πολύ πιθανό, δεδομένων των συνθηκών να παραμείνει στην ομάδα και ο Ζόραν Ερτσεγκ.
Ανακεφαλαιώνοντας, με 3-4 κινήσεις ο Ολυμπιακός μπορεί να γίνει του χρόνου μια πάρα πολύ ανταγωνιστική ομάδα, ικανή να κατακτά τίτλους, αλλά επειδή κάθε κίνηση από αυτές που αναφέραμε μοιάζει να είναι πιο δύσκολη από την επόμενη, καθιστώντας το όλο εγχείρημα να μοιάζει με κάτι από ταξίδι στον Άρη.......δεν πιστεύω ότι θα δούμε του χρόνου κάτι παραπάνω από αυτό που είδαμε φέτος κύριως όσον αφορά τους τίτλους………. Όσον αφορά το θεάμα κράταω κάποιες επιφυλάξεις λόγω του ότι θα είναι δεύτερη συνεχή χρονιά ο ίδιος προπονητής στο πάγκο της ομάδας. Είναι ικανός όμως ο κ.Γιαννάκης να παραμείνει και του χρόνου στο πάγκο της ομάδας εάν δεν πάρει κάποιο τίτλο ή η μουρμούρα και η γκρίνια είναι ικανές για να τον διώξουν ακόμα και μεσούσης της αγωνιστκής περιόδου, σε περίπτωση που δεν παρουσιάσει κάτι καλό και έρθουν τα πρώτα άσχημα αποτελέσματα; Και αν διωχτεί……τότε ποιος θα αποκτηθεί; Πολύ εύλογα θα αναλογιστεί κανείς, γιατί τότε αφήσαμε τον Μεσίνα που ήταν μπροστά στα πόδια μας, να πάει φέτος στη Ρεάλ;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου