Τέλη Ιουνίου, αγαπητοί μου φίλοι και οι κόντρες των αιωνίων ξεκίνησαν ήδη ενόψει νέας ποδοσφαιρικής χρονιάς. Αυτό το ανελέητο μεταγραφικό κυνηγητό που έχουν ξεκινήσει φέτος Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι και οι 2 ομάδες χρειάζονται παίχτες σε ίδιες θέσεις στη βασική τους ενδεκάδα. Όλη αυτή η ιστορία που έχει κάνει οπαδούς, δημοσιογράφους και εφημερίδες να μάχονται για παίχτες, μόνο σε καλό μπορεί να βγει και στις 2 ομάδες, καθώς εάν ισχυροποιείται ο μεν, επιβάλλεται να ισχυροποιηθεί και ο αντίπαλος αντίστοιχα. Το φαινόμενο αυτό δεν είναι πρωτόγνωρο σε μια χώρα που οι πολίτες της βαδίζουν σύμφωνα με τα “έχω” του γείτονα και όχι βάσει προγραμματισμού και σχεδίου.
Έτσι λοιπόν φτάνουμε στο βράδυ της περασμένης Πέμπτης όπου το πρώτο ντέρμπυ της χρονιάς βάφεται κόκκινο. Ο Ολυμπιακός που έδειξε πρώτος ενδιαφέρον για τον παίχτη και φάνηκε να αφήνει την περίπτωση του Σουηδού λόγω των οικονομικών απαιτήσεων του παίχτη, κάνει τη ρελάνς και μέσα σε μια μέρα κλέβει τον παίχτη από τον Παναθηναϊκό που έδειχνε ισχυρό ενδιαφέρον τις τελευταίες μέρες, με αποτέλεσμα η άποψη που επικρατούσε στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα να είναι ότι, αν υπήρχε πιθανότητα να έρθει αυτός ο παίχτης στην Ελλάδα τότε θα ήταν για λογαριασμό του Παναθηναϊκού.
Έτσι ο Ολυμπιακός αποκτάει ίσως τον καλύτερο ξένο αμυντικό που έχει αγοράσει ποτέ και ο Παναθηναϊκός χάνει ένα παίχτη που πραγματικά μπορούσε να κάνει τη διαφορά μικραίνοντας την ψαλίδα μεταξύ τους. Οι φίλοι του Ολυμπιακού βρίσκονται σε παραλήρημα, ενώ εκείνοι του Παναθηναϊκού έχουν ξενερώσει τελείως. Πραγματικά αυτά που άκουσα τις τελευταίες μέρες στο ραδιόφωνο από τους φίλους του Παναθηναϊκού δεν περιγράφονται. Τέτοια οργή, απογοήτευση και αναβρασμό δεν έχω ξανακούσει τόσα χρόνια που ακούω ραδιόφωνο. Κανείς μα κανείς όμως δεν μπορεί να τους πει τίποτα, καθώς καταφέρνουν και χάνουν ένα παίχτη από τον προβληματικό Ολυμπιακό που όλα έδειχναν ότι χρειάζονταν την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου για να κάνει μεταγραφές και ο οποίος κινιόταν σε ρυθμούς χελώνας, ψειρίζοντας τη μαϊμού και δείχνοντας έλλειψη ρευστότητας. Ακριβώς δηλαδή το αντίθετο από τον Παναθηναϊκό, ο οποίος και ρευστότητα στα οικονομικά του έδειχνε πως είχε, σύμφωνα με τα λεγόμενα της διοίκησης και 25 εκατομμύρια μεταγραφικό μπάτζετ.
Τα υπόλοιπα περί μη ενδιαφέροντος της ομάδας για τον παίχτη λόγω προπονητή, και άλλα διάφορα που ακούστηκαν από τη διοίκηση, προκειμένου να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα δεν έπιασαν τόπο, καθώς ακόμα και εάν υποθέσουμε ότι ο παίχτης όντως δεν άρεσε στον κ.Τεν Κάτε, είναι σίγουρο ότι άρεσε στους οπαδούς της ομάδος και εφόσον υπήρχε η δυνατότητα να αποκτηθεί ένας τέτοιος παίχτης, η διοίκηση έπρεπε να το είχε κάνει. Πραγματικά είμαι περίεργος να δω, ποιος θα είναι αυτός ο αμυντικός που θα είναι καλύτερος του Olef Melberg. Η δήλωση αυτή μου ακούστηκε, όπως τότε με τον Gonzalez που ήταν όσο 2 Rivaldo. Ασφαλώς και πιστεύω πως υπάρχουν καλύτεροι αμυντικοί από τον διεθνή Σουηδό και πιο νέοι αλλά κακά τα ψέματα δεν έρχονται Ελλάδα τέτοιοι παίχτες. Ο Olef Melberg ήταν μια αληθινή υπέρβαση και δύσκολα συνήθως κάποιος κάνει υπέρβαση στην υπέρβαση του αντιπάλου του. Για αυτό και άλλωστε λέγεται υπέρβαση.
Είχα γράψει σε προηγούμενο άρθρο μου ότι με τα μέχρι στιγμής δεδομένα το καλύτερο αμυντικό δίδυμο στην Ελλάδα φαίνεται να είναι του ΠΑΟΚ με Τσιρίλο-Κοντρέρας. Ο Ολυμπιακός αποκτώντας τον Σουηδό αμυντικό ανατρέπει τα δεδομένα και προσθέτει ένα ακόμη πολύτιμο εργαλείο στην αμυντική του μηχανή, ικανό να τον ανεβάσει ακόμα ένα σκαλοπάτι όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη. Έτσι πέραν από τους βασικούς και αναντικατάστατους Νικοπολίδη, Τοροσίδη, Αβραάμ Παπαδόπουλο, Ντουντού, Στολτίδη (εφόσον επιστρέψει υγιής), Γκαλέτι και Ντιόγκο, ο Ολυμπιακός προσθέτει και τον Όλεφ Μέλμπεργκ εκτινάσσοντας την ψυχολογία των οπαδών στα ουράνια. Τα σχόλια και η ανάλυση για την αξία του Σουηδού αμυντικού πιστεύω πως είναι περιττά. Οι 211 συμμετοχές που έχει συνολικα σε Αγγλία, Ιταλία και εθνική Σουηδίας τα λένε όλα.
Έτσι έπειτα από το σφύριγμα της λήξης έχουμε Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 1-0. Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε και φέρεται πως έχει πάρει φόρα κλείνοντας μέσα σε μια μέρα 2 παίχτες. Μένει να δούμε ποια θα είναι η κίνηση του Παναθηναϊκού και που τελικά θα καταλήξει ο τίτλος του πρωταθλητή των μεταγραφών. Μέχρι στιγμής πάντως, η ανησυχία στα πρόσωπα των οπαδών του Παναθηναϊκού είναι έκδηλη, καθώς μετά τον Μελμπεργκ φαίνεται πως χάθηκε και ο Ολλανδός αμυντικός μέσος Ένχελααρ για τον οποίο κάναμε ιδιαίτερη μνεία σε προηγούμενο άρθρο, και τελικά καταλήγει στην Αϊτχόφεν. Τα ονόματα συνεχίζουν να κάνουν παρέλαση και να αυξάνονται καθημερινά και το ολοκληρωτικό μπάχαλο μεταξύ προπονητή, τεχνικού διευθυντή, διοίκησης και οπαδών συνεχίζεται.
Τα επικοινωνιακά παιχνίδια είναι πάντα μέρος των μεταγραφών, φτάνει να ερμηνεύονται σωστά οι πραγματικές ήττες και νίκες. Όσον αφορά την περίπτωση του Σουηδού αμυντικού είναι ξεκάθαρο πως πρόκειται για μια πραγματική νίκη του Ολυμπιακού και μια πραγματική ήττα του Παναθηναϊκού. Δεν θα μπορώ όμως να πω το ίδιο για την περίπτωση του Σεμπαστιάν Λέτο εφόσον αυτός καταλήξει τελικά στον Παναθηναϊκό και αυτό γιατί στην περίπτωση του Σουηδού είχαμε έναν παίχτη που έδειχνε να είναι πιο κοντά στον Παναθηναϊκό και τον άρπαξε ο Ολυμπιακός, ενώ στην περίπτωση του Αργεντινού ο Ολυμπιακός δείχνει να μην πολυκαίγεται για τον παίχτη. Αλήθεια ποιος από τους Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό θα επωφεληθεί πραγματικά εάν τελικά ο παίχτης καταλήξει στον Παναθηναϊκό;…………. και για να μην σας βάζω σε σκέψεις..........άποψη μου είναι πως ο παίχτης αυτός δεν κάνει ούτε για Ολυμπιακό, ούτε για Παναθηναϊκό με βάσει πάντα την εικόνα που μας έδειξε φέτος στην Ελλάδα. Στον Ολυμπιακό δείχνουν να το έχουν καταλάβει, στον Παναθηναϊκό το έχουν καταλάβει ή βαδίζουν με γνώμονα τις επικοινωνιακές νίκες και ήττες όσον αφορά τους παίχτες που χρειάζεται η ομάδα;
Δευτέρα 22 Ιουνίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου