Από ότι φαίνεται η διοίκηση του Ολυμπιακού δεν είναι διατεθειμένη να ξοδέψει υπέρογκα ποσά για να φέρει στον Ολυμπιακό τους ήδη υπάρχοντες φτασμένους καλούς παίχτες (έχουν δίκιο δεν μπορώ να πω, αλλά δεν υπάρχει άλλη οδός αν θες να φτάσεις άμεσα στην κορυφή) και πάει να συγκροτήσει μια ομάδα με παίχτες καλούς με ισορροπημένα συμβόλαια, οι οποίοι θα είναι ικανοί μέσα από την δουλειά και το διαρκή πρωταθλητισμό να πρωταγωνιστήσουν στο μέλλον. Αναμφίβολα ένα τέτοιο εγχείρημα θα πρέπει να γίνει όσο πιο ομαλά γίνεται ώστε να περάσει με σωστό τρόπο στη συνείδηση του απλού οπαδού της ομάδας του Ολυμπιακού. Η λέξη υπομονή του Παναγιώτη Γιαννάκη φαίνεται πως εισακούστηκε και στη διοίκηση του Ολυμπιακού με αποτέλεσμα οι κινήσεις που γίνονται να είναι πιο σωστές και μετρημένες όσον αφορά το οικονομικό προφίλ της ομάδας, δεν ξέρουμε όμως κατά πόσο αυτή η πολιτική, μπορεί να ωφελήσει και αγωνιστικα την ομάδα. Το σίγουρο είναι πως άμεσα κάτι τέτοιο φαντάζει λίγο δύσκολο έως ακατόρθωτο.
Έτσι με τα μέχρι στιγμής δεδομένα και με βάσει πάντα την εικόνα που έχει δείξει μέχρι στιγμής η διοίκηση του Ολυμπιακού, για το πως θα κινηθεί στο μεταγραφικό παζάρι, θα επιχειρήσω να αποκρυπτογραφήσω το ρόστερ της νέας περιόδου της ομάδας του μεγάλου λιμανιού. Από Έλληνες η φυγή του Γιώργου Πρίντεζη για τους περισσότερους οπαδούς δεν προξένησε ούτε χαρά ούτε λύπη, λόγω του ότι ήταν καλά τα λεφτά που του προσέφερε η διοίκηση, δεδομένου ότι υπάρχει και ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης ως περιουσιακό στοιχείο της ομάδας, ο οποίος φέτος απέδειξε ότι αξίζει να του δοθεί ένας πιο πρωταγωνιστικός ρόλος και να αξιοποιηθεί περισσότερο. Προσωπικά, πιστεύω πως ο Ολυμπιακός με την έλευση του Λουκά Μαυροκεφαλίδη κερδίζει σε μπασκετική ευφυΐα, το οποίο μεταφράζεται σε καλύτερες κινήσεις κοντά στο καλάθι, πιο έξυπνες πάσες και περισσότερη ουσία γενικότερα, αλλά χάνει σε αθλητικά προσόντα το οποίο μεταφράζεται σε καλύτερη άμυνα, μεγαλύτερη έκρηξη στον αιφνιδιασμό και περισσότερα ριμπάουντ. Στα θετικά για τον Λουκά Μαυροκεφαλίδη συγκαταλέγεται και το κατά γενική ομολογία πιο αξιόπιστο και σταθερό σουτ του, σε σχέση με τον Γιώργο Πρίντεζη.
Επίσης με την έλευση των Ανδρέα Γλυνιαδάκη και Νίκου Ζήση, ο ελληνικός κορμός δυναμώνει στην ομάδα σε σχέση με πέρυσι (τελικά αναμένεται να μείνει και ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης), γεγονός που συγκαταλέγεται στα θετικά. Ο Νίκος Ζήσης είναι ένα combo-guard, ο οποίος μπορεί να βοηθήσει τόσο στον οργανωτικό τομέα βοηθώντας και δίνοντας ανάσες τον Θοδωρή Παπαλουκά, όσο και στο σκοράρισμα βοηθώντας τον Γιοτάμ Χαλπερίν και τον ένα ακόμα αμερικάνο ή κοινοτικό που θα αποκτηθεί για να ενισχύσει την περιφέρεια. Ενώ δεν αποκλείεται εάν δεν βρεθεί κάτι το εξαιρετικό, να παραμείνει στη ομάδα και ο Μίλος Τεόντοσιτς και να μην δοθεί δανεικός, γεγονός όμως που φαντάζει δύσκολο γιατί η ομάδα του Παναγιώτη Γιαννάκη με την φυγή του Λιν Γκρίρ, έχει μείνει χωρίς κλασικό σκόρερ.
Όσον αφορά τον Ανδρέα Γλυνιαδάκη, πρόκειται για έναν μπασκετμπολίστα που αναμένεται να βοηθήσει περισσότερο από τον ανέτοιμο Σοφοκλή Σχορτσιανίτη, κυρίως στο αμυντικό κομμάτι της ομάδας και να προσφέρει ανάσες τόσο στο Γιάννη Μπουρούση που έμεινε τελικά στην ομάδα, όσο και στο Νίκολα Βούισιτς, ο οποίος αναμένεται να αξιοποιηθεί καλύτερα του χρόνου, ώστε να μην έχει σκαμπανεβάσματα στην απόδοση του. Τέλος, σε ότι έχει να κάνει με την περίπτωση που Σοφοκλή Σχορτσιανίτη, η διοίκηση αναμένεται να του δώσει πίστωση χρόνου για άλλη μια χρονιά προκειμένου να επανέλθει και θεωρώ πως θα είναι και η τελευταία. Σημαντικό ρόλο θα παίξει και στην ψυχολογία του, εάν τελικά βρεθεί στη 12αδα του Ευρομπάσκετ.
Όλα καλά με την παρουσία του ελληνικού στοιχείου στην ομάδα…. τι γίνεται όμως με τους κοινοτικούς και ξένους……….; Μεγάλο αγκάθι θεωρώ το γεγονός ότι ο Τσίλντρες δεν δέχεται να απαρνηθεί το μεγάλο συμβόλαιο που του προσφέρει ο Ολυμπιακός και να γυρίσει στο μαγικό κόσμο του ΝΒΑ. Πιστεύω, πως ο ΝΒΑer του Ολυμπιακού είναι πολυτέλεια στο ρόστερ της ομάδας, καθώς πληρώνεται αδρά για να κάνει καλά, λίγα και πολύ συγκεκριμένα πράματα στο παρκέ του γηπέδου, και εάν εκεί στην ΚΑΕ έχουν σαν δικαιολογία όλη τη χρονιά, “τι σας νοιάζει μήπως εσείς τον πληρώνεται”, εγώ δεν θα εστιάσω τόσο στο οικονομικό σκέλος της υπόθεσης όσο στο αγωνιστικό. Ο Τσίλι τρώει μια θέση ξένου από την ομάδα που θεωρείται πολύ σημαντική ώστε να αποκτηθεί ένας καλύτερος και πιο ευρωπαίος-αμερικάνος παίχτης στη θέση 3 όπως είναι ο Άντονι Πάρκερ. Ο τελευταίος είναι ο διακαής πόθος της διοίκησης του Ολυμπιακού, όμως ο παίχτης δεν είναι 2αρι που τον προορίζουν. Ο Πάρκερ είναι ένας εκπληκτικός παίχτης για τη θέση 3 που μαζί με έναν αξιόπιστο σουτέρ όπως είναι ο Τράβις Χάνσεν (ο Ρακόσεβιτς μας τελείωσε….έκλεισε στην Εφες Πίλσεν) της Δυναμό Μόσχας, μπορούν να συνθέσουν ένα δίδυμο φωτιά στην περιφέρεια, το οποίο θα σκοράρει και θα αμύνεται με συνέπεια. Στα θετικά να συμπληρώσουμε το γεγονός ότι με το συμβόλαιο του Τσίλντρες, μπορούν να καλυφθούν άνετα τα συμβόλαια τόσο του Άντονι Πάρκερ όσο και του Τράβις Χάνσεν, ενώ αυξάνονται οι επιλογές στις υπόλοιπες θέσεις που πονάει η ομάδα, καθώς μπορούν να καλυφθούν είτε με κοινοτικούς, είτε με ξένου, καθώς αδειάζει μια θέση ξένου. Συνεπώς με την παραμονή του Τσίλι, ο Ολυμπιακός χάνει τα μέγιστα και τη νέα χρονιά, όσον αφορά το σκοράρισμα από την περιφέρεια.
Για την θέση του playmake, εάν δεν αποκτηθεί κάποιος εκ των Χόλντεν ή Μακιντάιρ (οι οποίοι είναι πολύ δύσκολες περιπτώσεις καθώς ο μεν Χόλντεν θέλει πολλά χρήματα για αφήσει την CSKA και ο Μακιντάιρ εκτός ότι πιάνει θέση ξένου και θα πρέπει να ψηφιστεί το 3 αμερικάνοι + 3 κοινοτικοί από τον ΕΣΑΚΕ, θέλει και λεφτά η Σιένα), τότε δεν νομίζω ότι κάποιος άλλος παίχτης από Ευρώπη μπορεί να κάνει τη διαφορά. Έτσι ο Ολυμπιακός θα πρέπει να ψαχτεί για κάτι καλό στο ΝΒΑ, το οποίο σε περίπτωση που δεν είναι κοινοτική λύση (αν ισχύσει το 3+3) θα είναι μεγάλο ρίσκο όσο καλός και να είναι ο παίχτης, στη δε κοινοτική λύση δεν θεωρώ ότι υπάρχει κάτι εφικτό και αξιόλογο.
Τα ίδια ισχύουν πάνω κάτω και για την θέση 4 την οποία ο Ολυμπιακός θέλει να καλύψει με βασικό παίχτη τον οποίο θα συμπληρώνει ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης και θα δίνει ανάσες και ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος υπό συνθήκες. Ο Σιστόφ Λαβρίνοβιτς της Σιένα είναι μια παρά πολύ καλή περίπτωση αλλά χρειάζεται να αποζημιωθεί η ομάδα του με ένα αρκετά μεγάλο πόσο, το οποίο δεν φέρονται στη διοίκηση διατεθειμένοι να δαπανήσουν. Όσον αφορά την Ευρώπη, δεν υπάρχουν γενικότερα καλοί ελεύθεροι παίχτες, και μπασκετμπολίστες όπως ο Σμόντις ή ο Άντερσεν που μπορούν να κάνουν τη διαφορά δεσμεύονται με συμβόλαια και ισχύει ότι και στην περίπτωση του Σιστόφ Λαβρίνοβιτς. Όσον αφορά τους αμερικάνους για τη θέση 4, υπάρχουν καλές περιπτώσεις παιχτών αλλά εάν δεν ψηφιστεί το 3+3 δεν πρόκειται να υπάρξει κάποια ουσιαστική κίνηση και πολύ πιθανό, δεδομένων των συνθηκών να παραμείνει στην ομάδα και ο Ζόραν Ερτσεγκ.
Ανακεφαλαιώνοντας, με 3-4 κινήσεις ο Ολυμπιακός μπορεί να γίνει του χρόνου μια πάρα πολύ ανταγωνιστική ομάδα, ικανή να κατακτά τίτλους, αλλά επειδή κάθε κίνηση από αυτές που αναφέραμε μοιάζει να είναι πιο δύσκολη από την επόμενη, καθιστώντας το όλο εγχείρημα να μοιάζει με κάτι από ταξίδι στον Άρη.......δεν πιστεύω ότι θα δούμε του χρόνου κάτι παραπάνω από αυτό που είδαμε φέτος κύριως όσον αφορά τους τίτλους………. Όσον αφορά το θεάμα κράταω κάποιες επιφυλάξεις λόγω του ότι θα είναι δεύτερη συνεχή χρονιά ο ίδιος προπονητής στο πάγκο της ομάδας. Είναι ικανός όμως ο κ.Γιαννάκης να παραμείνει και του χρόνου στο πάγκο της ομάδας εάν δεν πάρει κάποιο τίτλο ή η μουρμούρα και η γκρίνια είναι ικανές για να τον διώξουν ακόμα και μεσούσης της αγωνιστκής περιόδου, σε περίπτωση που δεν παρουσιάσει κάτι καλό και έρθουν τα πρώτα άσχημα αποτελέσματα; Και αν διωχτεί……τότε ποιος θα αποκτηθεί; Πολύ εύλογα θα αναλογιστεί κανείς, γιατί τότε αφήσαμε τον Μεσίνα που ήταν μπροστά στα πόδια μας, να πάει φέτος στη Ρεάλ;
Τρίτη 30 Ιουνίου 2009
Σάββατο 27 Ιουνίου 2009
Ο Καστίγιο και οι άλλοι.........Γκονζάλεζ, Κάλστρομ, Άλτιντορ.....
Με τα μέχρι στιγμής δεδομένα η ομάδα του Παναθηναϊκού φαίνεται να κλέβει τις εντυπώσεις στο μεταγραφικό παζάρι από τον αιώνιο αντίπαλο και εάν ευσταθούν και οι φήμες για αγορά και του Καστίγιο, τότε θα μιλάμε για την μεγαλύτερη επικοινωνιακή και αγωνιστική ήττα που έχει υποστεί ο Ολυμπιακός από τον Παναθηναϊκό τα τελευταία 15 χρόνια που θυμάμαι.
Στον Ολυμπιακό δεν φαίνεται να ανησυχούν και τηρούν στάση αναμονής περιμένοντας τις εξελίξεις στην υπόθεση της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου, προκειμένου να δουν τι πορτοφόλι έχουνε και να κινηθούνε αναλόγως. Σίγουρα θα γίνει προσπάθεια ανατροπής του μεταγραφικού σκηνικού από πλευράς κ.Κόκαλη (άλλωστε συνηθίζει να μιλάει πάντα τελευταίος στο μεταγραφικό παζάρι), αλλά κάτι τέτοιο θα φαντάζει πολύ δύσκολο σε περίπτωση απόκτησης του Καστίγιο από τον Παναθηναϊκό.
Προσωπική μου άποψη είναι πως μια τέτοια μεταγραφή είναι πολύ δύσκολο να πραγματοποιηθεί, λόγω τον ολυμπιακών φρονημάτων του Καστίγιο, καθώς είναι ένα παιδί που προέρχεται από τις ακαδημίες της ομάδας και ξέρει και ο ίδιος πως αν μείνει άλλη μια χρονιά δανεικός σε κάποια ομάδα, εξαντλώντας το συμβόλαιο του με τη Σαχτάρ, (προκειμένου να μείνει ελεύθερος του χρόνου) ο Ολυμπιακός θα του κάνει πρόταση για να γυρίσει στην ομάδα της καρδιάς του. Σημασία έχει κατά πόσο μπορεί ο ίδιος και η οικογένεια του να περιπλανιούνται εκτός συνόρων, μέχρι να έρθει η μεγάλη ώρα της επιστροφής. Σε καμία περίπτωση ο Καστίγιο δεν πρέπει να κατηγορηθεί εάν πάει στον Παναθηναϊκό, καθώς όταν αποκτάς οικογένεια θέτεις άλλες προτεραιότητες και βαδίζεις με γνώμονα το καλός της οικογενείας σου, ως σωστός οικογενειάρχης και όχι με γνώμονα το προσωπικό συμφέρον.
Κλείνω την παρένθεση με το θέμα Καστίγιο και θα προχωρήσω στην ανάλυση των μεταγραφικών στόχων που ακούγονται για τους ερυθρολεύκους και προβάρουν τα πρωτοσέλιδα των αθλητικών εφημερίδων τις τελευταίες ημέρες. Πρόκειται για 3 ονόματα παιχτών που σίγουρα δεν έχουν την απήχηση στα αυτιά του κόσμου όπως το όνομα του Djibril Cisse, αλλά αναμφίβολα πρόκειται για παίχτες που είναι ικανοί να ανεβάσουν την ποιότητα της ομάδας του Ολυμπιακού, δίνοντας της άλλο αέρα και χαρίζοντας της, την pole position για ακόμη μια χρονιά όσον αναφορά την διεκδίκηση του πρωταθλήματος.
Η τριπλέτα Καλστρομ-Γκονζάλεζ-Άλτιντορ είναι ικανή να ανεβάσει το αγωνιστικό επίπεδο της ομάδας του λιμανιού, κάνοντας την σε πρώτη φάση κυρίως πιο γρήγορη και εν συνεχεία πιο θεαματική. Πρόκειται για 3 παίχτες που γεμίζουν και ισχυροποιούν αφάνταστα το ρόστερ της ομάδας του κ.Κετσπάγια, για αυτό και στη διοίκηση φέρονται αποφασισμένοι να κάνουν τα πάντα για να τους αποκτήσουν.
Άγοράζοντας τον Κάλστρομ ο Ολυμπιακός πιστεύω θα είναι πλήρης στο χώρο του κέντρου και δεν χρειάζεται ένας παίχτης τύπου Σιμάο που μόνο θα κόβει και δεν θα βοηθάει στο γκολ και στην ανάπτυξη. Τέτοιοι παίχτες έχουν πεθάνει πλέον. Καμία μεγάλη ομάδα δεν έχει τέτοιους παίχτες. Ακόμα και η Ρεάλ που έχει κάτι Ντιαρά δεν τους βάζει καν και προτιμάει παίχτες σαν τον Γκούτι που ποτέ του δεν ήταν αμυντικό χαφ αλλά εκεί παίζει τα τελευταία χρόνια λόγω της δυνατότητας του να φτιάχνει παιχνίδι και να κόβει αποτελεσματικά.
Ο Ολυμπιακός αγωνιζόμενος είτε με 4-4-2, είτε με 4-3-3 (4-5-1 αλλιώς) μπορεί να έχει ανάλογα με τις αδυναμίες της αντίπαλης ομάδας είτε έναν δεξιοπόδαρο επιτελικό χαφ (Μπελούτσι), είτε έναν αριστεροπόδαρο επιτελικό χαφ (Καλστρομ) και αντίστοιχα είτε έναν δεξιοπόδαρο αμυντικό χαφ (Ντούντου), είτε έναν αριστεροπόδαρο αμυντικό χαφ (Στολτίδη) και υπάρχουν πάντα και οι πιστιρικάδες Παπαδόπουλος (αριστεροπόδαρος) και κατσικόγιαννης (δεξιοπόδαρος). Το ρόστερ της ομάδας του Ολυμπιακού μοιάζει φέτος ναι είναι πιο ισορροπημένο από ποτέ, για αυτό και ο κ.Κετσπάγια θεωρεί κλειδί τη μεταγραφή του διεθνή Σουηδού Κάλλστρομ, ο οποίος μπορεί να αγωνιστεί και αριστερά ξεκουράζοντας τον Γκονζάλεζ, ο οποίος είναι καθαρά παίχτης γραμμής (δηλαδή ένας Γκαλέτι από τα αριστερά). Επίσης υπάρχει και ο Ζαϊρί που μπορεί να βοηθάει από εκεί. Έτσι με την έλευση των Γκονζάλεζ –Κάλστρομ ο Ολυμπιακός κλείνει με τον καλύτερο τρόπο το κενό στα αριστερά της ομάδας. Εύστοχα λοιπόν, ο κ.Κετσπάγια δήλωσε ότι έχει 25 ποδοσφαιριστές για 35 θέσεις.
Στο μεν 4-4-2 μπορεί να αγωνίζονται στο κέντρο, είτε ο Ντούντου σαν αμυντικό χαφ περισσότερο, με τον Κάλστρομ να είναι λίγο πιο προωθημένος, είτε με τον Στολτίδη σαν αμυντικό χαφ περισσότερο, με τον Μπελούτσι να είναι λίγο πιο προωθημένος.
Στο δε 4-5-1 (4-3-3 αλλιώς) μπορεί να αγωνίζεται, είτε με Στολτίδη αμυντικό χαφ καθαρό και και δυο 8αρια (Ντούντου δεξιά και μπροστά και Κάλστρομ αριστερά και μπροστά με περισσότερες επιθετικές αρμοδιότητες και από τους 3), είτε με Ντούντου αμυντικό χαφ καθαρό και δυο 8αρια (Καλστρομ αριστερά και μπροστά και Μπελούτσι δεξιά και μπροστά, με περισσότερες επιθετικές αρμοδιότητες τον αργεντινό αυτή τη φορά).
Όπως είπαμε υπάρχουν πάντα και οι παπαδόπουλος, κατσικόγιαννης και αν αποκτηθεί κοινοτικός φορ μπορεί να μείνει και ο λεντέσμα. Έτσι θα πάει πιστέυω η χρονιά για τον Ολυμπιακό και αν υπάρξει κάποιο πρόβλημα ίσως αποκτηθεί ένας παίχτης τύπου Τετέι τη χειμερινή μεταγραφική περίοδο. Όσο για μπροστά ένας παίχτης σαν τον Αλτιντορ κολλάει μια χαρά καθώς μπορεί να παίξει άνετα είτε μόνος στο 4-5-1 είτε να συνθέσει δίδυμο με Ντιόγκο ή Νταρμπισαιρ στο 4-4-2.
Θεωρώ και τις 3 κινήσεις πολύ ουσιώδεις και έξυπνες και μακάρι να πραγματοποιηθούν. Επίσης ένας επιθετικός σαν τον Αλτιντορ δεν θα απαιτήσει να παίζει συνέχεια βασικός και θα βοηθάει περισσότερο στο ροτέισιον της ομάδας, ενώ ένα όνομα όπως ο Μοριέντες, ο Βαγκνερ Λοβ, ο Ολιβέιρα ή ο Φρεντ κ.λ.π θα το απαιτήσει δυσκολεύοντας ίσως τις κινήσεις του προπονητή.
Στον Ολυμπιακό δεν φαίνεται να ανησυχούν και τηρούν στάση αναμονής περιμένοντας τις εξελίξεις στην υπόθεση της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου, προκειμένου να δουν τι πορτοφόλι έχουνε και να κινηθούνε αναλόγως. Σίγουρα θα γίνει προσπάθεια ανατροπής του μεταγραφικού σκηνικού από πλευράς κ.Κόκαλη (άλλωστε συνηθίζει να μιλάει πάντα τελευταίος στο μεταγραφικό παζάρι), αλλά κάτι τέτοιο θα φαντάζει πολύ δύσκολο σε περίπτωση απόκτησης του Καστίγιο από τον Παναθηναϊκό.
Προσωπική μου άποψη είναι πως μια τέτοια μεταγραφή είναι πολύ δύσκολο να πραγματοποιηθεί, λόγω τον ολυμπιακών φρονημάτων του Καστίγιο, καθώς είναι ένα παιδί που προέρχεται από τις ακαδημίες της ομάδας και ξέρει και ο ίδιος πως αν μείνει άλλη μια χρονιά δανεικός σε κάποια ομάδα, εξαντλώντας το συμβόλαιο του με τη Σαχτάρ, (προκειμένου να μείνει ελεύθερος του χρόνου) ο Ολυμπιακός θα του κάνει πρόταση για να γυρίσει στην ομάδα της καρδιάς του. Σημασία έχει κατά πόσο μπορεί ο ίδιος και η οικογένεια του να περιπλανιούνται εκτός συνόρων, μέχρι να έρθει η μεγάλη ώρα της επιστροφής. Σε καμία περίπτωση ο Καστίγιο δεν πρέπει να κατηγορηθεί εάν πάει στον Παναθηναϊκό, καθώς όταν αποκτάς οικογένεια θέτεις άλλες προτεραιότητες και βαδίζεις με γνώμονα το καλός της οικογενείας σου, ως σωστός οικογενειάρχης και όχι με γνώμονα το προσωπικό συμφέρον.
Κλείνω την παρένθεση με το θέμα Καστίγιο και θα προχωρήσω στην ανάλυση των μεταγραφικών στόχων που ακούγονται για τους ερυθρολεύκους και προβάρουν τα πρωτοσέλιδα των αθλητικών εφημερίδων τις τελευταίες ημέρες. Πρόκειται για 3 ονόματα παιχτών που σίγουρα δεν έχουν την απήχηση στα αυτιά του κόσμου όπως το όνομα του Djibril Cisse, αλλά αναμφίβολα πρόκειται για παίχτες που είναι ικανοί να ανεβάσουν την ποιότητα της ομάδας του Ολυμπιακού, δίνοντας της άλλο αέρα και χαρίζοντας της, την pole position για ακόμη μια χρονιά όσον αναφορά την διεκδίκηση του πρωταθλήματος.
Η τριπλέτα Καλστρομ-Γκονζάλεζ-Άλτιντορ είναι ικανή να ανεβάσει το αγωνιστικό επίπεδο της ομάδας του λιμανιού, κάνοντας την σε πρώτη φάση κυρίως πιο γρήγορη και εν συνεχεία πιο θεαματική. Πρόκειται για 3 παίχτες που γεμίζουν και ισχυροποιούν αφάνταστα το ρόστερ της ομάδας του κ.Κετσπάγια, για αυτό και στη διοίκηση φέρονται αποφασισμένοι να κάνουν τα πάντα για να τους αποκτήσουν.
Άγοράζοντας τον Κάλστρομ ο Ολυμπιακός πιστεύω θα είναι πλήρης στο χώρο του κέντρου και δεν χρειάζεται ένας παίχτης τύπου Σιμάο που μόνο θα κόβει και δεν θα βοηθάει στο γκολ και στην ανάπτυξη. Τέτοιοι παίχτες έχουν πεθάνει πλέον. Καμία μεγάλη ομάδα δεν έχει τέτοιους παίχτες. Ακόμα και η Ρεάλ που έχει κάτι Ντιαρά δεν τους βάζει καν και προτιμάει παίχτες σαν τον Γκούτι που ποτέ του δεν ήταν αμυντικό χαφ αλλά εκεί παίζει τα τελευταία χρόνια λόγω της δυνατότητας του να φτιάχνει παιχνίδι και να κόβει αποτελεσματικά.
Ο Ολυμπιακός αγωνιζόμενος είτε με 4-4-2, είτε με 4-3-3 (4-5-1 αλλιώς) μπορεί να έχει ανάλογα με τις αδυναμίες της αντίπαλης ομάδας είτε έναν δεξιοπόδαρο επιτελικό χαφ (Μπελούτσι), είτε έναν αριστεροπόδαρο επιτελικό χαφ (Καλστρομ) και αντίστοιχα είτε έναν δεξιοπόδαρο αμυντικό χαφ (Ντούντου), είτε έναν αριστεροπόδαρο αμυντικό χαφ (Στολτίδη) και υπάρχουν πάντα και οι πιστιρικάδες Παπαδόπουλος (αριστεροπόδαρος) και κατσικόγιαννης (δεξιοπόδαρος). Το ρόστερ της ομάδας του Ολυμπιακού μοιάζει φέτος ναι είναι πιο ισορροπημένο από ποτέ, για αυτό και ο κ.Κετσπάγια θεωρεί κλειδί τη μεταγραφή του διεθνή Σουηδού Κάλλστρομ, ο οποίος μπορεί να αγωνιστεί και αριστερά ξεκουράζοντας τον Γκονζάλεζ, ο οποίος είναι καθαρά παίχτης γραμμής (δηλαδή ένας Γκαλέτι από τα αριστερά). Επίσης υπάρχει και ο Ζαϊρί που μπορεί να βοηθάει από εκεί. Έτσι με την έλευση των Γκονζάλεζ –Κάλστρομ ο Ολυμπιακός κλείνει με τον καλύτερο τρόπο το κενό στα αριστερά της ομάδας. Εύστοχα λοιπόν, ο κ.Κετσπάγια δήλωσε ότι έχει 25 ποδοσφαιριστές για 35 θέσεις.
Στο μεν 4-4-2 μπορεί να αγωνίζονται στο κέντρο, είτε ο Ντούντου σαν αμυντικό χαφ περισσότερο, με τον Κάλστρομ να είναι λίγο πιο προωθημένος, είτε με τον Στολτίδη σαν αμυντικό χαφ περισσότερο, με τον Μπελούτσι να είναι λίγο πιο προωθημένος.
Στο δε 4-5-1 (4-3-3 αλλιώς) μπορεί να αγωνίζεται, είτε με Στολτίδη αμυντικό χαφ καθαρό και και δυο 8αρια (Ντούντου δεξιά και μπροστά και Κάλστρομ αριστερά και μπροστά με περισσότερες επιθετικές αρμοδιότητες και από τους 3), είτε με Ντούντου αμυντικό χαφ καθαρό και δυο 8αρια (Καλστρομ αριστερά και μπροστά και Μπελούτσι δεξιά και μπροστά, με περισσότερες επιθετικές αρμοδιότητες τον αργεντινό αυτή τη φορά).
Όπως είπαμε υπάρχουν πάντα και οι παπαδόπουλος, κατσικόγιαννης και αν αποκτηθεί κοινοτικός φορ μπορεί να μείνει και ο λεντέσμα. Έτσι θα πάει πιστέυω η χρονιά για τον Ολυμπιακό και αν υπάρξει κάποιο πρόβλημα ίσως αποκτηθεί ένας παίχτης τύπου Τετέι τη χειμερινή μεταγραφική περίοδο. Όσο για μπροστά ένας παίχτης σαν τον Αλτιντορ κολλάει μια χαρά καθώς μπορεί να παίξει άνετα είτε μόνος στο 4-5-1 είτε να συνθέσει δίδυμο με Ντιόγκο ή Νταρμπισαιρ στο 4-4-2.
Θεωρώ και τις 3 κινήσεις πολύ ουσιώδεις και έξυπνες και μακάρι να πραγματοποιηθούν. Επίσης ένας επιθετικός σαν τον Αλτιντορ δεν θα απαιτήσει να παίζει συνέχεια βασικός και θα βοηθάει περισσότερο στο ροτέισιον της ομάδας, ενώ ένα όνομα όπως ο Μοριέντες, ο Βαγκνερ Λοβ, ο Ολιβέιρα ή ο Φρεντ κ.λ.π θα το απαιτήσει δυσκολεύοντας ίσως τις κινήσεις του προπονητή.
Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009
Ο Παναθηναϊκός αλλάζει επίπεδο...........
Καλησπέρα φίλοι μου,
Σε προηγούμενο άρθρο μου, όσον αφορά τα μεταγραφικά του Παναθηναϊκού είχα βάλει τίτλο το μπουρίνι πέρασε;……… ή ακολουθεί καταιγίδα;…………. εύκολα λοιπόν, καταλαβαίνει κανείς ότι το μπουρίνι όχι μόνο πέρασε άλλα βγήκε ουράνιο τόξο και πράσινη λιακάδα, αν αναλογιστεί κανείς τις μεταγραφικές κινήσεις των διοικούντων της πράσινης ΠΑΕ. Κώστας Κατσουράνης και Σεμπάστιαν Λέτο ήταν μόνο η αρχή, για να ακολουθήσει στη συνέχεια βόμβα μεγατόνων με τον 28χρονο Γάλλο διεθνή επιθετικό Djibril Cisse που αφήνει Premier League για να ντυθεί στα πράσινα.
Μια μεταγραφή που έκανε το γύρω του κόσμου και κλέβει μέχρι στιγμής τις εντυπώσεις στο μεταγραφικό παζάρι από τον αιώνιο αντίπαλο. Ένας επιθετικός που θα λέγαμε είναι ότι ακριβώς έψαχνε η διοίκηση του Παναθηναϊκού. Ένα σέντερ φορ γρήγορο, δυνατό με ντρίπλα και έφεση στο σκοράρισμα, ο οποίος αν μπορεί, να είναι όσο το δυνατό μεγαλύτερο όνομα, προκείμενου να επαναφέρει την ηρεμία στις τάξεις των φίλων της ομάδας και παράλληλα να στείλει μηνύματα ενίσχυσης στα αντίπαλα στρατόπεδα.
Πρόκειται για έναν επιθετικό που ενισχύει σε τρομερό βαθμό τη γραμμή κρούσης της ομάδας και σε συνδυασμό με τον Leto και τον Σαλπιγγίδη ή όποιον άλλο γρήγορο προτιμηθεί να παίζει από τα δεξιά, συνθέτουν μια επιθετική τριπλέτα ικάνη να ξεδιπλωθεί με ταχείς ρυθμούς και να σκοτώσει οποιαδήποτε άμυνα την περιφρονήσει. Μπορούμε να πούμε ότι ειδικά στην αντεπίθεση ο Παναθηναϊκός θα είναι μια πάρα πολύ γρήγορη ομάδα. Ο κ.Τεν Κάτε αν μη τι άλλο θα πρέπει να τρίβει τα χέρια από ικανοποίηση, καθώς όπως δήλωσε και όχι άδικα τέτοιες μεταγραφές αλλάζουν το επίπεδο της ομάδας.
Κακά τα ψέματα, ο Παναθηναϊκός δεν είχε ούτε έναν διεμβολιστή από τα αριστερά όπως είναι ο Αργεντινός Σεμπαστιάν Λέτο, ούτε έναν τόσο πολυσύνθετο αμυντικό χαφ όπως είναι ο διεθνής Έλληνας Κώστας Κατσουράνης, ούτε έναν επιθετικό ολκής με τρομερή εμπειρία από μεγάλα πρωταθλήματα και δινό σκορερ όπως είναι ο χαρισματικός Γάλλος Σισέ. Ο Παναθηναϊκός αλλάζει επίπεδο και ακουμπάει τους στόχους του πλέον που δεν είναι άλλοι από την πρόκριση στους ομίλους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης και την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Οι οπαδοί της ομάδας βρίσκονται σε παροξυσμό περιμένοντας να δουν πως και πως τα νέα μεγάλα αστέρια της ομάδας του να αγωνίζονται με το τριφύλλι στο στήθος.
Ο Παναθηναϊκός άργησε θα λέγαμε αλλά στην τελευταία στροφή πριν την έναρξη της προετοιμασίας κάνει ρελάνς και βγάζει τον κόσμο του στους δρόμους. Αν πάρουμε κιόλας υπόψην μας, τα δημοσιεύματα των εφημερίδων, που λένε ότι ο Παναθηναϊκός κυνηγάει ακόμα ένα παίχτη για την επίθεση (ο οποίος μπορεί να είναι και αυτός όνομα) και ένα όνομα για την άμυνα τότε αναμένεται σύντομα να ξαναβγούν στους δρόμους.
Τέλος δεν αποκλείεται οι άνθρωποι της διοίκησης του Παναθηναϊκού να κινηθούν ακόμα προς το τέλος της μεταγραφικής περιόδου, για ένα δεξί μπακ και έναν τερματοφύλακα, προκειμένου να συμπληρώσουν το ρόστερ της ομάδας. Όπως καταλαβαίνουμε όλοι, τα κενά της ομάδας αρχίζουν και συμπληρώνονται σιγά σιγά το ένα μετά το άλλο και ο Παναθηναϊκός της νέας περιόδου πολύ πιθανόν να είναι μια ομάδα που θα μοιάζει με την περσινή μόνο στις φανέλες και τα σορτσάκια.
Ευχή όλων είναι ο Παναθηναϊκός από τη σεζόν 2009-2010 να είναι μια ομάδα αντάξια της ιστορίας του γεμάτη με παίχτες αστέρια που αξίζει να φοράνε την πράσινη φανέλα με το τριφύλλι και όχι δευτερότριτους που κάνουν μόνο για μικρομεσαίες ομάδες του πρωταθλήματος.
Σε προηγούμενο άρθρο μου, όσον αφορά τα μεταγραφικά του Παναθηναϊκού είχα βάλει τίτλο το μπουρίνι πέρασε;……… ή ακολουθεί καταιγίδα;…………. εύκολα λοιπόν, καταλαβαίνει κανείς ότι το μπουρίνι όχι μόνο πέρασε άλλα βγήκε ουράνιο τόξο και πράσινη λιακάδα, αν αναλογιστεί κανείς τις μεταγραφικές κινήσεις των διοικούντων της πράσινης ΠΑΕ. Κώστας Κατσουράνης και Σεμπάστιαν Λέτο ήταν μόνο η αρχή, για να ακολουθήσει στη συνέχεια βόμβα μεγατόνων με τον 28χρονο Γάλλο διεθνή επιθετικό Djibril Cisse που αφήνει Premier League για να ντυθεί στα πράσινα.
Μια μεταγραφή που έκανε το γύρω του κόσμου και κλέβει μέχρι στιγμής τις εντυπώσεις στο μεταγραφικό παζάρι από τον αιώνιο αντίπαλο. Ένας επιθετικός που θα λέγαμε είναι ότι ακριβώς έψαχνε η διοίκηση του Παναθηναϊκού. Ένα σέντερ φορ γρήγορο, δυνατό με ντρίπλα και έφεση στο σκοράρισμα, ο οποίος αν μπορεί, να είναι όσο το δυνατό μεγαλύτερο όνομα, προκείμενου να επαναφέρει την ηρεμία στις τάξεις των φίλων της ομάδας και παράλληλα να στείλει μηνύματα ενίσχυσης στα αντίπαλα στρατόπεδα.
Πρόκειται για έναν επιθετικό που ενισχύει σε τρομερό βαθμό τη γραμμή κρούσης της ομάδας και σε συνδυασμό με τον Leto και τον Σαλπιγγίδη ή όποιον άλλο γρήγορο προτιμηθεί να παίζει από τα δεξιά, συνθέτουν μια επιθετική τριπλέτα ικάνη να ξεδιπλωθεί με ταχείς ρυθμούς και να σκοτώσει οποιαδήποτε άμυνα την περιφρονήσει. Μπορούμε να πούμε ότι ειδικά στην αντεπίθεση ο Παναθηναϊκός θα είναι μια πάρα πολύ γρήγορη ομάδα. Ο κ.Τεν Κάτε αν μη τι άλλο θα πρέπει να τρίβει τα χέρια από ικανοποίηση, καθώς όπως δήλωσε και όχι άδικα τέτοιες μεταγραφές αλλάζουν το επίπεδο της ομάδας.
Κακά τα ψέματα, ο Παναθηναϊκός δεν είχε ούτε έναν διεμβολιστή από τα αριστερά όπως είναι ο Αργεντινός Σεμπαστιάν Λέτο, ούτε έναν τόσο πολυσύνθετο αμυντικό χαφ όπως είναι ο διεθνής Έλληνας Κώστας Κατσουράνης, ούτε έναν επιθετικό ολκής με τρομερή εμπειρία από μεγάλα πρωταθλήματα και δινό σκορερ όπως είναι ο χαρισματικός Γάλλος Σισέ. Ο Παναθηναϊκός αλλάζει επίπεδο και ακουμπάει τους στόχους του πλέον που δεν είναι άλλοι από την πρόκριση στους ομίλους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης και την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Οι οπαδοί της ομάδας βρίσκονται σε παροξυσμό περιμένοντας να δουν πως και πως τα νέα μεγάλα αστέρια της ομάδας του να αγωνίζονται με το τριφύλλι στο στήθος.
Ο Παναθηναϊκός άργησε θα λέγαμε αλλά στην τελευταία στροφή πριν την έναρξη της προετοιμασίας κάνει ρελάνς και βγάζει τον κόσμο του στους δρόμους. Αν πάρουμε κιόλας υπόψην μας, τα δημοσιεύματα των εφημερίδων, που λένε ότι ο Παναθηναϊκός κυνηγάει ακόμα ένα παίχτη για την επίθεση (ο οποίος μπορεί να είναι και αυτός όνομα) και ένα όνομα για την άμυνα τότε αναμένεται σύντομα να ξαναβγούν στους δρόμους.
Τέλος δεν αποκλείεται οι άνθρωποι της διοίκησης του Παναθηναϊκού να κινηθούν ακόμα προς το τέλος της μεταγραφικής περιόδου, για ένα δεξί μπακ και έναν τερματοφύλακα, προκειμένου να συμπληρώσουν το ρόστερ της ομάδας. Όπως καταλαβαίνουμε όλοι, τα κενά της ομάδας αρχίζουν και συμπληρώνονται σιγά σιγά το ένα μετά το άλλο και ο Παναθηναϊκός της νέας περιόδου πολύ πιθανόν να είναι μια ομάδα που θα μοιάζει με την περσινή μόνο στις φανέλες και τα σορτσάκια.
Ευχή όλων είναι ο Παναθηναϊκός από τη σεζόν 2009-2010 να είναι μια ομάδα αντάξια της ιστορίας του γεμάτη με παίχτες αστέρια που αξίζει να φοράνε την πράσινη φανέλα με το τριφύλλι και όχι δευτερότριτους που κάνουν μόνο για μικρομεσαίες ομάδες του πρωταθλήματος.
Τετάρτη 24 Ιουνίου 2009
Ο Ολυμπιακός δείχνει ότι φτιάχνεται για μεγάλα πράματα............
Καλησπέρα παιδιά,
Σήμερα θα επιχειρήσω να αναλύσω λίγο το φετινό roster του Ολυμπιακού κάνοντας και μια πρόβλεψη για το πώς θα κινηθεί στη συνέχεια η ομάδα στο μεταγραφικό παζάρι, του οποίου οι εξελίξεις ,λίγο πολύ θα καθορίσουν και το σύστημα που θα ακολουθεί η ομάδα.
Δεδομένου του τι έχει ειπωθεί μέχρι τώρα η ομάδα πρόκειται να αγωνίζεται με 2 επιθετικούς και όχι με έναν όπως έκανε πέρυσι. Το γεγονός όμως αυτό δεν σημαίνει ότι η ομάδα θα αγωνίζεται απαραίτητα με 4-4-2. Ένα παράδειγμα θα δώσω για να εξηγήσω τι εννοώ χωρίς χρονοτριβές και στη συνέχεια θα περάσω στην ανάλυση. Η Μπαρτσελόνα που παίζει κλασικό 4-3-3 αγωνίζεται με 2 κλασικούς επιθετικούς, τον Eto που είναι κλασικός προωθημένος και τον Henry που βγαίνει συνήθως από έξω αριστερά.
Ξεκινώντας από τη θέση του τερματοφύλακα, βασικός για άλλη μια χρονιά αναμένεται να είναι ο Αντώνης Νικοπολίδης, ενώ ο νεοαποκτηθείς Ούρκο Πάρντο θα του δίνει ανάσες. Την τρίπλετα των τερματοφυλάκων αναμένεται να συμπληρώσει ένας εκ των Πάβελ Κόβατς ή Λεωνίδα Παναγόπουλο. Θεωρώ πως ο Έλληνας πιτσιρικάς έχει περισσότερη δόση τύχης λόγω του ότι πρέπει να δηλώνονται στην UEFA τουλάχιστον 4 παίχτες από τις ακαδημίες της ομάδος και ο Παναγόπουλος είναι τέτοιος. Σε αυτή την περίπτωση υπάρχει ενδεχόμενο ο κροάτης πορτιέρο να δοθεί δανεικός σε κάποια άλλη ελληνική ομάδα.
Όσον αφορά το κέντρο της άμυνας, το βασικό αμυντικό δίδυμο κατά πάσα πιθανότητα θα αποτελείται από τον Αβραάμ Παπαδόπουλο και τον νεοαποκτηθέντα Σουηδό Όλεφ Μέλμπεργκ. Οι Μίκαελ Ζεβλάκοφ και ο αναγεννημένος σύμφωνα με τα ρεπορτάζ Ραούλ Μπράβο θα έρχονται από τον πάγκο για να δίνουν βοήθειες στους προαναφερθέντες. Στα υπόψην υπάρχει πάντα και ο πιτσιρικάς Κυριάκος Παπαδόπουλος, ο οποίος μπορεί να αποτελέσει 4η λύση σε περίπτωση που ο Ραούλ Μπράβο μεταφερθεί στα αριστερά ως έξτρα λύση.
Στα δεξιά της άμυνας υπάρχει ο βασικός και αναντικατάστατος Βασίλης Τοροσίδης, τον οποίο αναμένεται να ξεκουράζει ο πολύπειρος και πάντα μάχιμος Τάσος Πάντος. Επιπλέον υπάρχει και ο Γιώργος Γκαλίτσιος, ο οποίος κατά τη γνώμη μου καλό θα ήταν να δωθεί δανεικός για να πάρει παιχνίδια στα πόδια του και να γυρίσει πιο έτοιμος του χρόνου που θα τον έχει περισσότερη ανάγκη η ομάδα, μιας και το συμβόλαιο του Τάσου Πάντου τελειώνει και πολύ πιθανόν να αποχωρήσει από την ομάδα.
Από την απέναντι πλευρά της άμυνας μπορούμε να πούμε ότι θα γίνει πραγματική σφαγή, αφού είναι η μοναδική θέση της άμυνας η οποία δεν είναι καπαρωμένη από κάποιο ποδοσφαιριστή και για την οποία ερίζουν ούτε λίγο ούτε πολύ 3 παίχτες Ραούλ Μπράβο, Ντιντιέ Ντομί και Λεονάρντο. Άποψη μου είναι ότι ο καλός και συνεπής χωρίς τραυματισμούς Λεονάρντο που γνωρίσαμε όλοι στο πρώτο εξάμηνο της παραμονής του στην Ελλάδα έχει περισσότερο τύχη από τους άλλους δυο. Σημαντικό ρόλο όμως θα παίξει και τι είδους ποδοσφαιριστής θα αποκτηθεί για τα αριστερά στο χώρο της μεσαίας γραμμής. Εάν αποκτηθεί ένας παίχτης σαν τον Μαρκ Γκονζάλεζ της Μπέτις, ο οποίος είναι καθαρά παίχτης γραμμής, τότε ο Λεονάρντο αναμένεται να μεταφερθεί μπροστά για να του δίνει ανάσες (υπάρχει και ο Ζαϊρί που μπορεί να δίνει ανάσες σε μια τέτοια περίπτωση), ώστε να υπάρχει μια δεύτερη επιλογή και οι άλλοι 2 θα παλέψουν για μια θέση στα αριστερά της άμυνας.
Σε μια τέτοια περίπτωση το σύστημα που θα ακολουθεί η ομάδα θα είναι κλασικό 4-4-2 με 2 χαφ εξτρεμ και 2 επιθετικούς με τον Ντιόγο να τραβιέται λίγο προς τα έξω και να αφήνει τον επιθετικό που θα αποκτηθεί να παίζει το ρόλο του κλασικού προωθημένου. Σε ένα τέτοιο σύστημα ο επιθετικός που θα αποκτηθεί μπορεί να είναι είτε ένας τύπου Bobo είτε ακόμα και ένας τύπου Μοριέντες (αν όχι ο ίδιος στο τραβηγμένο σενάριο που η διοίκηση θέλει να κάνει το μπαμ του καλοκαιριού).
Περνάμε στο χώρο της μεσαίας γραμμής, όπου η μια θέση στα χαφ είναι καπαρωμένη από τον Βραζιλιάνο Ντουντού, ενώ στην περίπτωση που το σύστημα είναι καθαρό 4-4-2, δίπλα του αναμένεται να αγωνίζεται το αμυντικό χαφ που θα αποκτηθεί ή ο Στολτίδης. Ο Φερνάντο Μπελούτσι ,φαίνεται ότι φέτος υπολογίζεται ώστε να παίζει λίγο πιο πίσω και να αντικαθιστά τον Ντουντού ή ακόμα και να παίζουν μαζί σε περίπτωση που προτιμηθεί ένα κλασικό 4-3-3 σαν αυτό που παίζει η Μπαρτσελόνα. Καταλυτικό ρόλο σε αυτό, όπως είπαμε και πιο πάνω θα παίξει ο ποδοσφαιριστής που θα αποκτηθεί στο χώρο της μεσαίας γραμμής και προς τα αριστερά. Εάν αυτός είναι ένας παίχτης σαν τον Σουηδό Kim Kallstrom, τότε η ομάδα αναμένεται να παίζει ένα 4-3-3 με 2 χαφ στο κέντρο που θα δημιουργούν ο ένας από τα δεξιά (Dudu) και ο άλλος από τα αριστερά (Kallstrom) όπως στην Μπαρτσελόνα είναι ο Xavi και ο Iniesta και από πίσω τους ένα καθαρό αμυντικό χαφ ο Στολτίδης ή όποιος άλλος αγοραστεί όπως είναι ο Yaya Toure αντίστοιχα στην Μπαρτσέλονα. Στην επίθεση το ρόλο του διεμβολιστή Μέσι θα παίζει ο Γκαλέτι, ενώ κορυφή θα παίζει ο Ντιόγκο και από έξω αριστερά θα βγαίνει ο επιθετικός που θα αγοραστεί. Σε αυτήν την περίπτωση, ο επιθετικός μπορεί να είναι ένας τύπου Ricardo Oliveira ο οποίος είναι γρήγορος διαθέτει και τα 2 πόδια και είναι εξαιρετικός στο να τελειώνει τις φάσεις. Στο κλασικό 4-3-3, ανάσες στον Ντιογκό θα δίνει ο Μήτρογλου, στον επιθετικό που θα βγαίνει από τα αριστερά θα δίνει ο Άγγλος Ματ Ντάρμπισαιρ και στον Kim Kallstrom (αν αποκτηθεί) θα δίνει ο πιτσιρικάς Γιάννης Παπαδόπουλος. Ανεξαρτήτου συστήματος τον Γκαλέτι, θα ξεκουράζει ο Ζουάντ Ζαϊρί.
Εάν αναλογιστούμε ότι ο Kim Kallstrom είναι επιλογή του κ.Κετσπάγια, ο οποίος επιμένει πολύ σε αυτόν τον ποδοσφαιριστή, τότε φαίνεται πως πρόθεση του νέου προπονητή του Ολυμπιακού είναι ή ομάδα να παίζει ένα κλασικό 4-3-3 σαν αυτό της Μπαρτσελόνας. Δεν είναι τυχαίο ότι όλα τα ματς τα καθάριζε πέρυσι ο Ολυμπιακός αγωνιζόμενος κάπως έτσι. Για παράδειγμα όταν ο κ.Βαλβέρδε έβγαζε τον Πατσατζόγλου και έβαζε τον Ντάρμπισαιρ και έβγαζε και τον Λέτο και έβαζε τον Τζόρτζεβιτς η ομάδα γινόταν αυτομάτως πιο επιθετική. Το ρόλο του καθαρού αμυντικού χαφ έπαιρνε ο Dudu στη θέση του Πατσατζόγλου, το ρόλο του Dudu έπαιρνε ο πιο προωθημένος Μπελούτσι ο οποίος δεν κουτούλαγε στα αντίπαλα σέντερ μπακ και είχε χώρο να κάνει παιχνίδι και ο Τζόρτζέβιτς έπαιζε το ρόλο του αριστερού οργανωτή στο χώρο της μεσαίας γραμμής μην έχοντας τα κουράγια για κούρσες και αφήνοντας το χώρο της επίθεσης έξω αριστερά για να κινηθεί ο άγγλος επιθετικός, ο οποίος πάταγε περιοχή απειλούσε την αντίπαλη εστία περισσότερο από τον ανούσιο Λέτο και έδινε βοήθειες στον Ντιόγκο. Συνεπώς πιστεύω πως κάτι τέτοιο διέγνωσε στην ομάδα ο κ.Κετσπάγια πέρυσι για αυτό και θέλει ένα ποδοσφαιριστή πιο κοντά στα προσόντα του Τζόρτζεβιτς παρά έναν ακόμα καθαρό διεμβολιστή που να παίζει μόνο γραμμή. Η γνώμη μου είναι πως η ομάδα πρέπει να στηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορέσουν να αξιοποιηθούν και πιο εύκολα παίχτες σαν τον Γιάννη Παπαδόπουλο.
Ο Ολυμπιακός πέρυσι αγωνιζόμενος με τον φιλότιμο αλλά μη απειλητικό Χρήστο Πατσατζόγλου στο χώρο της μεσαίας γραμμής και τον Σεμπαστιάν Λέτο στο αριστερό άκρο, ο οποίος δεν πατούσε περιοχή, αυτομάτως γινόταν μια ομάδα που μπορούσε να είχε την κατοχή αλλά όχι και την ουσία που είναι το γκολ. Έτσι φέτος, εάν αποκτηθούν οι κατάλληλοι ποδοσφαιριστές έτσι ώστε να στηθεί η ομάδα με σύστημα 4-3-3 τότε θα μιλάμε για μια διαστημική ομάδα όπως πολλές εφημερίδες έχουν γράψει. Σε κάθε περίπτωση όμως ο Ολυμπιακός έχει τις προοπτικές για να φτιάξει μια πολύ δυνατή ομάδα ικανή για να δημιουργήσει μεγάλες προσδοκίες στους οπαδούς του.
Σήμερα θα επιχειρήσω να αναλύσω λίγο το φετινό roster του Ολυμπιακού κάνοντας και μια πρόβλεψη για το πώς θα κινηθεί στη συνέχεια η ομάδα στο μεταγραφικό παζάρι, του οποίου οι εξελίξεις ,λίγο πολύ θα καθορίσουν και το σύστημα που θα ακολουθεί η ομάδα.
Δεδομένου του τι έχει ειπωθεί μέχρι τώρα η ομάδα πρόκειται να αγωνίζεται με 2 επιθετικούς και όχι με έναν όπως έκανε πέρυσι. Το γεγονός όμως αυτό δεν σημαίνει ότι η ομάδα θα αγωνίζεται απαραίτητα με 4-4-2. Ένα παράδειγμα θα δώσω για να εξηγήσω τι εννοώ χωρίς χρονοτριβές και στη συνέχεια θα περάσω στην ανάλυση. Η Μπαρτσελόνα που παίζει κλασικό 4-3-3 αγωνίζεται με 2 κλασικούς επιθετικούς, τον Eto που είναι κλασικός προωθημένος και τον Henry που βγαίνει συνήθως από έξω αριστερά.
Ξεκινώντας από τη θέση του τερματοφύλακα, βασικός για άλλη μια χρονιά αναμένεται να είναι ο Αντώνης Νικοπολίδης, ενώ ο νεοαποκτηθείς Ούρκο Πάρντο θα του δίνει ανάσες. Την τρίπλετα των τερματοφυλάκων αναμένεται να συμπληρώσει ένας εκ των Πάβελ Κόβατς ή Λεωνίδα Παναγόπουλο. Θεωρώ πως ο Έλληνας πιτσιρικάς έχει περισσότερη δόση τύχης λόγω του ότι πρέπει να δηλώνονται στην UEFA τουλάχιστον 4 παίχτες από τις ακαδημίες της ομάδος και ο Παναγόπουλος είναι τέτοιος. Σε αυτή την περίπτωση υπάρχει ενδεχόμενο ο κροάτης πορτιέρο να δοθεί δανεικός σε κάποια άλλη ελληνική ομάδα.
Όσον αφορά το κέντρο της άμυνας, το βασικό αμυντικό δίδυμο κατά πάσα πιθανότητα θα αποτελείται από τον Αβραάμ Παπαδόπουλο και τον νεοαποκτηθέντα Σουηδό Όλεφ Μέλμπεργκ. Οι Μίκαελ Ζεβλάκοφ και ο αναγεννημένος σύμφωνα με τα ρεπορτάζ Ραούλ Μπράβο θα έρχονται από τον πάγκο για να δίνουν βοήθειες στους προαναφερθέντες. Στα υπόψην υπάρχει πάντα και ο πιτσιρικάς Κυριάκος Παπαδόπουλος, ο οποίος μπορεί να αποτελέσει 4η λύση σε περίπτωση που ο Ραούλ Μπράβο μεταφερθεί στα αριστερά ως έξτρα λύση.
Στα δεξιά της άμυνας υπάρχει ο βασικός και αναντικατάστατος Βασίλης Τοροσίδης, τον οποίο αναμένεται να ξεκουράζει ο πολύπειρος και πάντα μάχιμος Τάσος Πάντος. Επιπλέον υπάρχει και ο Γιώργος Γκαλίτσιος, ο οποίος κατά τη γνώμη μου καλό θα ήταν να δωθεί δανεικός για να πάρει παιχνίδια στα πόδια του και να γυρίσει πιο έτοιμος του χρόνου που θα τον έχει περισσότερη ανάγκη η ομάδα, μιας και το συμβόλαιο του Τάσου Πάντου τελειώνει και πολύ πιθανόν να αποχωρήσει από την ομάδα.
Από την απέναντι πλευρά της άμυνας μπορούμε να πούμε ότι θα γίνει πραγματική σφαγή, αφού είναι η μοναδική θέση της άμυνας η οποία δεν είναι καπαρωμένη από κάποιο ποδοσφαιριστή και για την οποία ερίζουν ούτε λίγο ούτε πολύ 3 παίχτες Ραούλ Μπράβο, Ντιντιέ Ντομί και Λεονάρντο. Άποψη μου είναι ότι ο καλός και συνεπής χωρίς τραυματισμούς Λεονάρντο που γνωρίσαμε όλοι στο πρώτο εξάμηνο της παραμονής του στην Ελλάδα έχει περισσότερο τύχη από τους άλλους δυο. Σημαντικό ρόλο όμως θα παίξει και τι είδους ποδοσφαιριστής θα αποκτηθεί για τα αριστερά στο χώρο της μεσαίας γραμμής. Εάν αποκτηθεί ένας παίχτης σαν τον Μαρκ Γκονζάλεζ της Μπέτις, ο οποίος είναι καθαρά παίχτης γραμμής, τότε ο Λεονάρντο αναμένεται να μεταφερθεί μπροστά για να του δίνει ανάσες (υπάρχει και ο Ζαϊρί που μπορεί να δίνει ανάσες σε μια τέτοια περίπτωση), ώστε να υπάρχει μια δεύτερη επιλογή και οι άλλοι 2 θα παλέψουν για μια θέση στα αριστερά της άμυνας.
Σε μια τέτοια περίπτωση το σύστημα που θα ακολουθεί η ομάδα θα είναι κλασικό 4-4-2 με 2 χαφ εξτρεμ και 2 επιθετικούς με τον Ντιόγο να τραβιέται λίγο προς τα έξω και να αφήνει τον επιθετικό που θα αποκτηθεί να παίζει το ρόλο του κλασικού προωθημένου. Σε ένα τέτοιο σύστημα ο επιθετικός που θα αποκτηθεί μπορεί να είναι είτε ένας τύπου Bobo είτε ακόμα και ένας τύπου Μοριέντες (αν όχι ο ίδιος στο τραβηγμένο σενάριο που η διοίκηση θέλει να κάνει το μπαμ του καλοκαιριού).
Περνάμε στο χώρο της μεσαίας γραμμής, όπου η μια θέση στα χαφ είναι καπαρωμένη από τον Βραζιλιάνο Ντουντού, ενώ στην περίπτωση που το σύστημα είναι καθαρό 4-4-2, δίπλα του αναμένεται να αγωνίζεται το αμυντικό χαφ που θα αποκτηθεί ή ο Στολτίδης. Ο Φερνάντο Μπελούτσι ,φαίνεται ότι φέτος υπολογίζεται ώστε να παίζει λίγο πιο πίσω και να αντικαθιστά τον Ντουντού ή ακόμα και να παίζουν μαζί σε περίπτωση που προτιμηθεί ένα κλασικό 4-3-3 σαν αυτό που παίζει η Μπαρτσελόνα. Καταλυτικό ρόλο σε αυτό, όπως είπαμε και πιο πάνω θα παίξει ο ποδοσφαιριστής που θα αποκτηθεί στο χώρο της μεσαίας γραμμής και προς τα αριστερά. Εάν αυτός είναι ένας παίχτης σαν τον Σουηδό Kim Kallstrom, τότε η ομάδα αναμένεται να παίζει ένα 4-3-3 με 2 χαφ στο κέντρο που θα δημιουργούν ο ένας από τα δεξιά (Dudu) και ο άλλος από τα αριστερά (Kallstrom) όπως στην Μπαρτσελόνα είναι ο Xavi και ο Iniesta και από πίσω τους ένα καθαρό αμυντικό χαφ ο Στολτίδης ή όποιος άλλος αγοραστεί όπως είναι ο Yaya Toure αντίστοιχα στην Μπαρτσέλονα. Στην επίθεση το ρόλο του διεμβολιστή Μέσι θα παίζει ο Γκαλέτι, ενώ κορυφή θα παίζει ο Ντιόγκο και από έξω αριστερά θα βγαίνει ο επιθετικός που θα αγοραστεί. Σε αυτήν την περίπτωση, ο επιθετικός μπορεί να είναι ένας τύπου Ricardo Oliveira ο οποίος είναι γρήγορος διαθέτει και τα 2 πόδια και είναι εξαιρετικός στο να τελειώνει τις φάσεις. Στο κλασικό 4-3-3, ανάσες στον Ντιογκό θα δίνει ο Μήτρογλου, στον επιθετικό που θα βγαίνει από τα αριστερά θα δίνει ο Άγγλος Ματ Ντάρμπισαιρ και στον Kim Kallstrom (αν αποκτηθεί) θα δίνει ο πιτσιρικάς Γιάννης Παπαδόπουλος. Ανεξαρτήτου συστήματος τον Γκαλέτι, θα ξεκουράζει ο Ζουάντ Ζαϊρί.
Εάν αναλογιστούμε ότι ο Kim Kallstrom είναι επιλογή του κ.Κετσπάγια, ο οποίος επιμένει πολύ σε αυτόν τον ποδοσφαιριστή, τότε φαίνεται πως πρόθεση του νέου προπονητή του Ολυμπιακού είναι ή ομάδα να παίζει ένα κλασικό 4-3-3 σαν αυτό της Μπαρτσελόνας. Δεν είναι τυχαίο ότι όλα τα ματς τα καθάριζε πέρυσι ο Ολυμπιακός αγωνιζόμενος κάπως έτσι. Για παράδειγμα όταν ο κ.Βαλβέρδε έβγαζε τον Πατσατζόγλου και έβαζε τον Ντάρμπισαιρ και έβγαζε και τον Λέτο και έβαζε τον Τζόρτζεβιτς η ομάδα γινόταν αυτομάτως πιο επιθετική. Το ρόλο του καθαρού αμυντικού χαφ έπαιρνε ο Dudu στη θέση του Πατσατζόγλου, το ρόλο του Dudu έπαιρνε ο πιο προωθημένος Μπελούτσι ο οποίος δεν κουτούλαγε στα αντίπαλα σέντερ μπακ και είχε χώρο να κάνει παιχνίδι και ο Τζόρτζέβιτς έπαιζε το ρόλο του αριστερού οργανωτή στο χώρο της μεσαίας γραμμής μην έχοντας τα κουράγια για κούρσες και αφήνοντας το χώρο της επίθεσης έξω αριστερά για να κινηθεί ο άγγλος επιθετικός, ο οποίος πάταγε περιοχή απειλούσε την αντίπαλη εστία περισσότερο από τον ανούσιο Λέτο και έδινε βοήθειες στον Ντιόγκο. Συνεπώς πιστεύω πως κάτι τέτοιο διέγνωσε στην ομάδα ο κ.Κετσπάγια πέρυσι για αυτό και θέλει ένα ποδοσφαιριστή πιο κοντά στα προσόντα του Τζόρτζεβιτς παρά έναν ακόμα καθαρό διεμβολιστή που να παίζει μόνο γραμμή. Η γνώμη μου είναι πως η ομάδα πρέπει να στηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορέσουν να αξιοποιηθούν και πιο εύκολα παίχτες σαν τον Γιάννη Παπαδόπουλο.
Ο Ολυμπιακός πέρυσι αγωνιζόμενος με τον φιλότιμο αλλά μη απειλητικό Χρήστο Πατσατζόγλου στο χώρο της μεσαίας γραμμής και τον Σεμπαστιάν Λέτο στο αριστερό άκρο, ο οποίος δεν πατούσε περιοχή, αυτομάτως γινόταν μια ομάδα που μπορούσε να είχε την κατοχή αλλά όχι και την ουσία που είναι το γκολ. Έτσι φέτος, εάν αποκτηθούν οι κατάλληλοι ποδοσφαιριστές έτσι ώστε να στηθεί η ομάδα με σύστημα 4-3-3 τότε θα μιλάμε για μια διαστημική ομάδα όπως πολλές εφημερίδες έχουν γράψει. Σε κάθε περίπτωση όμως ο Ολυμπιακός έχει τις προοπτικές για να φτιάξει μια πολύ δυνατή ομάδα ικανή για να δημιουργήσει μεγάλες προσδοκίες στους οπαδούς του.
Τρίτη 23 Ιουνίου 2009
Το μπουρίνι πέρασε;.............ή ακολουθεί καταιγίδα;
Καλησπέρα φίλοι μου,
Έπειτα από το καταστροφικό προηγούμενο τετραήμερο από πλευράς Παναθηναϊκού όσον αφορά τις μεταγραφές της ομάδας, από ότι φαίνεται η διοίκηση ετοιμάζει πράσινη αντεπίθεση και είναι έτοιμη να κλείσει 2 παίχτες μαζεμένους. Ο λόγος για τον διεθνή και κατά πολλούς καλύτερο Έλληνα παίχτη Κώστα Κατσουράνη και για τον Αργεντινό αριστερό χαφ της Λίβερπουλ Σεμπαστιάν Λέτο.
Η γνώμη μου για τον κ.Κατσουράνη είναι ότι τον θεωρώ καλύτερο και πιο ολοκληρωμένο παίχτη από τον Ολλανδό που ήθελε ο κ.Τεν Κάτε και πιστεύω πως ταιριάζει και καλύτερα στην ομάδα. Πρόκειται για ένα ποδοσφαιριστή που μπορεί να παίξει και να συνθέσει δίδυμο πιο εύκολα με τον οποιοδήποτε αμυντικό χαφ της ομάδας, καθώς η ποιότητα του ξεχειλίζει τόσο στο ανασταλτικό όσο και στον επιθετικό τομέα του παιχνιδιού του. Επίσης έχει το γκολ πιο εύκολα και μπορεί να βοηθήσει στο σκοράρισμα, είναι πιο γρήγορος ανεβάζοντας ένα επίπεδο την ταχύτητα της ομάδας στο κέντρο της μεσαίας γραμμής και είναι και Έλληνας που σημαίνει ότι χρειάζεται μηδέν χρόνο προσαρμογής.
Όσον αφορά τον Λέτο, πέρα από το επικοινωνιακό κομμάτι της υπόθεσης, σύμφωνα με το οποίο για άλλους θα θεωρηθεί νίκη των μεν και ήττα των δε, εγώ θα προχωρήσω λίγο παραπέρα βλέποντας τη μεταγραφή καθαρά αγωνιστικά. Από ότι είδαμε όλη τη χρονιά που μας πέρασε, πρόκειται για έναν ποδοσφαιριστή με εξαιρετική τεχνική και πολύ καλή κοφτή ντρίπλα που σε συνδυασμό με τη σωματοδομή του, τον καθιστούν εξαιρετικό στο ένας εναντίον ενός. Ειδικά στο ανοιχτό γήπεδο θα λέγαμε ότι δεν πιάνεται καθώς μπορεί να μην είναι ο εξαιρετικά ταχύς παίχτης αλλά ο μεγάλος διασκελισμός του τον βοηθάει να καταπίνει εύκολα τα 40-50 μέτρα περίπου από το κέντρο που ξεκινάει τις προσπάθειες του μέχρι την αντίπαλη άμυνα. Τέτοιοι παίχτες λείπουν από την ομάδα του Παναθηναϊκού. Πολύ καλά όλα αυτά, αλλά εάν τα έκανε με συνέπεια και έβαζε και λίγη ουσία στο παιχνίδι του θα μιλάγαμε για έναν διαστημικό παίχτη σε τρομερή ηλικία και με μεγάλη μεταπωλιτική αξία. Πολύ φοβάμαι όμως πως σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα ερχόταν ποτέ στην Ελλάδα και δεν θα τον άφηνε ποτέ και η Λίβερπουλ.
Η αστάθεια λοιπόν στην απόδοση του, τον κάνουν έναν ποδοσφαιριστή σε πολύ καλή ηλικία για τον οποίο δεν ξέρεις όμως, εάν όντως αξίζει τα 5-6 εκατομμύρια που χρειάζονται για την μεταγραφή του. Το ερώτημα είναι λοιπόν, ποιος θα πάρει πρώτος το ρίσκο και θα τραβήξει φύλλο περιμένοντας να μην καεί και να κάνει black jack. Ο Παναθηναϊκός πήρε ένα τέτοιο ρίσκο πέρυσι με τον Ίβανσιτς και από ότι φάνηκε κάηκε, καθώς όλη τη χρονιά ο παίχτης ήταν μεταξύ πάγκου και εξέδρας για διάφορους λόγους για τους οποίους μπορεί να μην ευθύνεται μόνο ο παίχτης αλλά το αποτέλεσμα μετράει. Παίρνεις λοιπόν το ρίσκο και αγοράζεις έναν παίχτη που αν σου βγει τότε ίσως εξελιχθεί και στον καλύτερο ποδοσφαιριστή που αγωνίζεται στη χώρα μας ή ψάχνεις να επενδύσεις αλλού;
Στην περίπτωση που επαληθευτεί το πρώτο σενάριο, τότε ναι θα μιλάμε για τη μεγαλύτερη επικοινωνιακή και αγωνιστική ήττα που έχει υποστεί τα τελευταία χρόνια ο Ολυμπιακός από τον Παναθηναϊκό. Στην δεύτερη περίπτωση τότε θα μιλάμε για άλλα 5-6 εκατομμύρια που πήγαν χαμένα. Βέβαια υπάρχει και ο αντίλογος, γιατί κάποιος θα σου πει ότι πέρυσι χάλασε η διοίκηση 15 εκατομμύρια σκορπίζοντας τα σε ποδοσφαιριστές που ήταν μεγαλύτερα ερωτηματικά από τον Λέτο όπως ο Ροντρίγκο Σόουζα, ο Μελίσσης, ο Ίβανσιτς, ο Κλέιτον, ο Ρουκάβινα, ο Χριστοδουλόπουλος, δεν μπορεί φέτος να ρισκάρει το 1/3;
Η άποψη μου, καθώς και των περισσοτέρων οπαδών του Παναθηναϊκού είναι ότι η ομάδα φέτος δεν πρέπει να ρισκάρει σε καμία μεταγραφή και πρέπει να βαδίσει σε σίγουρες λύσεις όπως είναι αυτή του Κώστα Κατσουράνη. Σίγουρα όλοι πιστεύουμε ότι υπάρχουν καλύτεροι και πιο αποτελεσματικοί παίχτες για τη θέση του Λέτο με 5-6 εκατομμύρια. Κανένας όμως, τέτοιος παίχτης δεν θα σκάσει σαν βόμβα στα αυτιά των ανθρώπων του Ολυμπιακού σε περίπτωση που ο Λέτο αποδειχτεί λίρα 100. Σε περίπτωση λοιπόν που η διοίκηση κρίνει πως πρέπει να πάρει αυτό το ρίσκο, τότε θα έλεγα ότι καλό θα ήταν, το άλλο μεγάλο ερωτηματικό της ομάδας που ακούει στο όνομα Ίβανσιτς να γίνει προσπάθεια να αξιοποιηθεί καλύτερα ώστε να υπάρχει μεγαλύτερος ανταγωνισμός και περισσότερες επιλογές σε περίπτωση που δεν τραβάει αγωνιστικά κάποιος από τους δύο. Αναμφίβολα θα πρόκειται για δυο πολύ ποιοτικούς ποδοσφαιριστές, τους οποίους θα έχει τη δυνατότητα ο προπονητής να επιλέγει για το βασικό σχήμα ανάλογα με το ποιος θα είναι σε καλύτερη κατάσταση. Έτσι θα σταματήσουν και τα πειράματα αριστερά με τον Χριστοδουλόπουλο να καλύπτει την αριστερή πλευρά, αφού δεν είναι τέτοιος παίχτης.
Σίγουρα, η απογοήτευση και ο εκνευρισμός στις τάξεις των οπαδών της ομάδος είναι πιο έντονος από ποτέ, καθώς βλέπουν τη διοίκηση να κάνει προσπάθειες και κινήσεις χωρίς αποτέλεσμα και πάνω από όλα χωρίς ουσία. Γιατί, δεν γίνεται να παλεύεις τόσο καιρό να βρεις αμυντικό, να κλείνεις ελεύθερο έναν Γάλλο και τελικά να θες και άλλο αμυντικό. Δεν γίνεται να έχεις 4-5 αμυντικά χαφ στην ομάδα και η δεύτερη σου μεταγραφή να είναι αμυντικό χαφ. Δεν γίνεται να θες αριστερό χαφ και στο τέλος να καταλήγεις ξαφνικά στον Λέτο, επειδή ο Ολυμπιακός σου πήρε τον Μέλμπεργκ. Δεν γίνεται να χρειάζεσαι δεξί μπακ και ο Σεϊταρίδης να κυκλοφορεί ακόμα ελεύθερος. Δεν γίνεται να χρειάζεσαι επιθετικό και να καταλήγεις σε έναν 35αρη, τον οποίο πρέπει να χρυσοπληρώσεις για να έρθει και μετά πάλι το χάος λες και δεν υπάρχουν άλλοι καλοί επιθετικοί. Δεν γίνεται η ομάδα να χρειάζεται ένα δημιουργικό χαφ να περάσει τη μπάλα μπροστά πιο εύκολα, ομορφαίνοντας το παιχνίδι της ομάδας και να μην ακούγεται τίποτα για ποδοσφαιριστή σε αυτή τη θέση. Δεν γίνεται η ομάδα να βγάλει τη χρονιά πάλι χρησιμοποιώντας λύσεις ανάγκης στη θέση του δεξιού χαφ με Γκάμπριελ, Νίνη, Ρουκάβινα, Κλέιτον, Καραγκούνη κτλπ.
Ο χρόνος περνάει, τα κενά παραμένουν ακάλυπτα, η ομάδα δίνει σε 5 εβδομάδες περίπου το πρώτο ευρωπαϊκό της παιχνίδι που θα κρίνει και τη συνέχεια της χρονιάς και η διοίκηση συνεχίζει να κινείται με ρυθμούς χελώνας χαμένη στη μετάφραση μεταξύ Αντωνίου και Τεν Κάτε. Το κλίμα εύκολα μπορεί να αναστραφεί με μια δυο καλές μεταγραφικές βόμβες αλλά η ουσία θα παραμείνει ίδια. Τα κενά στην ομάδα είναι πολλά και ο χρόνος είναι εχθρός.
Έπειτα από το καταστροφικό προηγούμενο τετραήμερο από πλευράς Παναθηναϊκού όσον αφορά τις μεταγραφές της ομάδας, από ότι φαίνεται η διοίκηση ετοιμάζει πράσινη αντεπίθεση και είναι έτοιμη να κλείσει 2 παίχτες μαζεμένους. Ο λόγος για τον διεθνή και κατά πολλούς καλύτερο Έλληνα παίχτη Κώστα Κατσουράνη και για τον Αργεντινό αριστερό χαφ της Λίβερπουλ Σεμπαστιάν Λέτο.
Η γνώμη μου για τον κ.Κατσουράνη είναι ότι τον θεωρώ καλύτερο και πιο ολοκληρωμένο παίχτη από τον Ολλανδό που ήθελε ο κ.Τεν Κάτε και πιστεύω πως ταιριάζει και καλύτερα στην ομάδα. Πρόκειται για ένα ποδοσφαιριστή που μπορεί να παίξει και να συνθέσει δίδυμο πιο εύκολα με τον οποιοδήποτε αμυντικό χαφ της ομάδας, καθώς η ποιότητα του ξεχειλίζει τόσο στο ανασταλτικό όσο και στον επιθετικό τομέα του παιχνιδιού του. Επίσης έχει το γκολ πιο εύκολα και μπορεί να βοηθήσει στο σκοράρισμα, είναι πιο γρήγορος ανεβάζοντας ένα επίπεδο την ταχύτητα της ομάδας στο κέντρο της μεσαίας γραμμής και είναι και Έλληνας που σημαίνει ότι χρειάζεται μηδέν χρόνο προσαρμογής.
Όσον αφορά τον Λέτο, πέρα από το επικοινωνιακό κομμάτι της υπόθεσης, σύμφωνα με το οποίο για άλλους θα θεωρηθεί νίκη των μεν και ήττα των δε, εγώ θα προχωρήσω λίγο παραπέρα βλέποντας τη μεταγραφή καθαρά αγωνιστικά. Από ότι είδαμε όλη τη χρονιά που μας πέρασε, πρόκειται για έναν ποδοσφαιριστή με εξαιρετική τεχνική και πολύ καλή κοφτή ντρίπλα που σε συνδυασμό με τη σωματοδομή του, τον καθιστούν εξαιρετικό στο ένας εναντίον ενός. Ειδικά στο ανοιχτό γήπεδο θα λέγαμε ότι δεν πιάνεται καθώς μπορεί να μην είναι ο εξαιρετικά ταχύς παίχτης αλλά ο μεγάλος διασκελισμός του τον βοηθάει να καταπίνει εύκολα τα 40-50 μέτρα περίπου από το κέντρο που ξεκινάει τις προσπάθειες του μέχρι την αντίπαλη άμυνα. Τέτοιοι παίχτες λείπουν από την ομάδα του Παναθηναϊκού. Πολύ καλά όλα αυτά, αλλά εάν τα έκανε με συνέπεια και έβαζε και λίγη ουσία στο παιχνίδι του θα μιλάγαμε για έναν διαστημικό παίχτη σε τρομερή ηλικία και με μεγάλη μεταπωλιτική αξία. Πολύ φοβάμαι όμως πως σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα ερχόταν ποτέ στην Ελλάδα και δεν θα τον άφηνε ποτέ και η Λίβερπουλ.
Η αστάθεια λοιπόν στην απόδοση του, τον κάνουν έναν ποδοσφαιριστή σε πολύ καλή ηλικία για τον οποίο δεν ξέρεις όμως, εάν όντως αξίζει τα 5-6 εκατομμύρια που χρειάζονται για την μεταγραφή του. Το ερώτημα είναι λοιπόν, ποιος θα πάρει πρώτος το ρίσκο και θα τραβήξει φύλλο περιμένοντας να μην καεί και να κάνει black jack. Ο Παναθηναϊκός πήρε ένα τέτοιο ρίσκο πέρυσι με τον Ίβανσιτς και από ότι φάνηκε κάηκε, καθώς όλη τη χρονιά ο παίχτης ήταν μεταξύ πάγκου και εξέδρας για διάφορους λόγους για τους οποίους μπορεί να μην ευθύνεται μόνο ο παίχτης αλλά το αποτέλεσμα μετράει. Παίρνεις λοιπόν το ρίσκο και αγοράζεις έναν παίχτη που αν σου βγει τότε ίσως εξελιχθεί και στον καλύτερο ποδοσφαιριστή που αγωνίζεται στη χώρα μας ή ψάχνεις να επενδύσεις αλλού;
Στην περίπτωση που επαληθευτεί το πρώτο σενάριο, τότε ναι θα μιλάμε για τη μεγαλύτερη επικοινωνιακή και αγωνιστική ήττα που έχει υποστεί τα τελευταία χρόνια ο Ολυμπιακός από τον Παναθηναϊκό. Στην δεύτερη περίπτωση τότε θα μιλάμε για άλλα 5-6 εκατομμύρια που πήγαν χαμένα. Βέβαια υπάρχει και ο αντίλογος, γιατί κάποιος θα σου πει ότι πέρυσι χάλασε η διοίκηση 15 εκατομμύρια σκορπίζοντας τα σε ποδοσφαιριστές που ήταν μεγαλύτερα ερωτηματικά από τον Λέτο όπως ο Ροντρίγκο Σόουζα, ο Μελίσσης, ο Ίβανσιτς, ο Κλέιτον, ο Ρουκάβινα, ο Χριστοδουλόπουλος, δεν μπορεί φέτος να ρισκάρει το 1/3;
Η άποψη μου, καθώς και των περισσοτέρων οπαδών του Παναθηναϊκού είναι ότι η ομάδα φέτος δεν πρέπει να ρισκάρει σε καμία μεταγραφή και πρέπει να βαδίσει σε σίγουρες λύσεις όπως είναι αυτή του Κώστα Κατσουράνη. Σίγουρα όλοι πιστεύουμε ότι υπάρχουν καλύτεροι και πιο αποτελεσματικοί παίχτες για τη θέση του Λέτο με 5-6 εκατομμύρια. Κανένας όμως, τέτοιος παίχτης δεν θα σκάσει σαν βόμβα στα αυτιά των ανθρώπων του Ολυμπιακού σε περίπτωση που ο Λέτο αποδειχτεί λίρα 100. Σε περίπτωση λοιπόν που η διοίκηση κρίνει πως πρέπει να πάρει αυτό το ρίσκο, τότε θα έλεγα ότι καλό θα ήταν, το άλλο μεγάλο ερωτηματικό της ομάδας που ακούει στο όνομα Ίβανσιτς να γίνει προσπάθεια να αξιοποιηθεί καλύτερα ώστε να υπάρχει μεγαλύτερος ανταγωνισμός και περισσότερες επιλογές σε περίπτωση που δεν τραβάει αγωνιστικά κάποιος από τους δύο. Αναμφίβολα θα πρόκειται για δυο πολύ ποιοτικούς ποδοσφαιριστές, τους οποίους θα έχει τη δυνατότητα ο προπονητής να επιλέγει για το βασικό σχήμα ανάλογα με το ποιος θα είναι σε καλύτερη κατάσταση. Έτσι θα σταματήσουν και τα πειράματα αριστερά με τον Χριστοδουλόπουλο να καλύπτει την αριστερή πλευρά, αφού δεν είναι τέτοιος παίχτης.
Σίγουρα, η απογοήτευση και ο εκνευρισμός στις τάξεις των οπαδών της ομάδος είναι πιο έντονος από ποτέ, καθώς βλέπουν τη διοίκηση να κάνει προσπάθειες και κινήσεις χωρίς αποτέλεσμα και πάνω από όλα χωρίς ουσία. Γιατί, δεν γίνεται να παλεύεις τόσο καιρό να βρεις αμυντικό, να κλείνεις ελεύθερο έναν Γάλλο και τελικά να θες και άλλο αμυντικό. Δεν γίνεται να έχεις 4-5 αμυντικά χαφ στην ομάδα και η δεύτερη σου μεταγραφή να είναι αμυντικό χαφ. Δεν γίνεται να θες αριστερό χαφ και στο τέλος να καταλήγεις ξαφνικά στον Λέτο, επειδή ο Ολυμπιακός σου πήρε τον Μέλμπεργκ. Δεν γίνεται να χρειάζεσαι δεξί μπακ και ο Σεϊταρίδης να κυκλοφορεί ακόμα ελεύθερος. Δεν γίνεται να χρειάζεσαι επιθετικό και να καταλήγεις σε έναν 35αρη, τον οποίο πρέπει να χρυσοπληρώσεις για να έρθει και μετά πάλι το χάος λες και δεν υπάρχουν άλλοι καλοί επιθετικοί. Δεν γίνεται η ομάδα να χρειάζεται ένα δημιουργικό χαφ να περάσει τη μπάλα μπροστά πιο εύκολα, ομορφαίνοντας το παιχνίδι της ομάδας και να μην ακούγεται τίποτα για ποδοσφαιριστή σε αυτή τη θέση. Δεν γίνεται η ομάδα να βγάλει τη χρονιά πάλι χρησιμοποιώντας λύσεις ανάγκης στη θέση του δεξιού χαφ με Γκάμπριελ, Νίνη, Ρουκάβινα, Κλέιτον, Καραγκούνη κτλπ.
Ο χρόνος περνάει, τα κενά παραμένουν ακάλυπτα, η ομάδα δίνει σε 5 εβδομάδες περίπου το πρώτο ευρωπαϊκό της παιχνίδι που θα κρίνει και τη συνέχεια της χρονιάς και η διοίκηση συνεχίζει να κινείται με ρυθμούς χελώνας χαμένη στη μετάφραση μεταξύ Αντωνίου και Τεν Κάτε. Το κλίμα εύκολα μπορεί να αναστραφεί με μια δυο καλές μεταγραφικές βόμβες αλλά η ουσία θα παραμείνει ίδια. Τα κενά στην ομάδα είναι πολλά και ο χρόνος είναι εχθρός.
Δευτέρα 22 Ιουνίου 2009
Κόκκινο Παραλήρημα……..Πράσινο Ξενέρωμα………..
Τέλη Ιουνίου, αγαπητοί μου φίλοι και οι κόντρες των αιωνίων ξεκίνησαν ήδη ενόψει νέας ποδοσφαιρικής χρονιάς. Αυτό το ανελέητο μεταγραφικό κυνηγητό που έχουν ξεκινήσει φέτος Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι και οι 2 ομάδες χρειάζονται παίχτες σε ίδιες θέσεις στη βασική τους ενδεκάδα. Όλη αυτή η ιστορία που έχει κάνει οπαδούς, δημοσιογράφους και εφημερίδες να μάχονται για παίχτες, μόνο σε καλό μπορεί να βγει και στις 2 ομάδες, καθώς εάν ισχυροποιείται ο μεν, επιβάλλεται να ισχυροποιηθεί και ο αντίπαλος αντίστοιχα. Το φαινόμενο αυτό δεν είναι πρωτόγνωρο σε μια χώρα που οι πολίτες της βαδίζουν σύμφωνα με τα “έχω” του γείτονα και όχι βάσει προγραμματισμού και σχεδίου.
Έτσι λοιπόν φτάνουμε στο βράδυ της περασμένης Πέμπτης όπου το πρώτο ντέρμπυ της χρονιάς βάφεται κόκκινο. Ο Ολυμπιακός που έδειξε πρώτος ενδιαφέρον για τον παίχτη και φάνηκε να αφήνει την περίπτωση του Σουηδού λόγω των οικονομικών απαιτήσεων του παίχτη, κάνει τη ρελάνς και μέσα σε μια μέρα κλέβει τον παίχτη από τον Παναθηναϊκό που έδειχνε ισχυρό ενδιαφέρον τις τελευταίες μέρες, με αποτέλεσμα η άποψη που επικρατούσε στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα να είναι ότι, αν υπήρχε πιθανότητα να έρθει αυτός ο παίχτης στην Ελλάδα τότε θα ήταν για λογαριασμό του Παναθηναϊκού.
Έτσι ο Ολυμπιακός αποκτάει ίσως τον καλύτερο ξένο αμυντικό που έχει αγοράσει ποτέ και ο Παναθηναϊκός χάνει ένα παίχτη που πραγματικά μπορούσε να κάνει τη διαφορά μικραίνοντας την ψαλίδα μεταξύ τους. Οι φίλοι του Ολυμπιακού βρίσκονται σε παραλήρημα, ενώ εκείνοι του Παναθηναϊκού έχουν ξενερώσει τελείως. Πραγματικά αυτά που άκουσα τις τελευταίες μέρες στο ραδιόφωνο από τους φίλους του Παναθηναϊκού δεν περιγράφονται. Τέτοια οργή, απογοήτευση και αναβρασμό δεν έχω ξανακούσει τόσα χρόνια που ακούω ραδιόφωνο. Κανείς μα κανείς όμως δεν μπορεί να τους πει τίποτα, καθώς καταφέρνουν και χάνουν ένα παίχτη από τον προβληματικό Ολυμπιακό που όλα έδειχναν ότι χρειάζονταν την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου για να κάνει μεταγραφές και ο οποίος κινιόταν σε ρυθμούς χελώνας, ψειρίζοντας τη μαϊμού και δείχνοντας έλλειψη ρευστότητας. Ακριβώς δηλαδή το αντίθετο από τον Παναθηναϊκό, ο οποίος και ρευστότητα στα οικονομικά του έδειχνε πως είχε, σύμφωνα με τα λεγόμενα της διοίκησης και 25 εκατομμύρια μεταγραφικό μπάτζετ.
Τα υπόλοιπα περί μη ενδιαφέροντος της ομάδας για τον παίχτη λόγω προπονητή, και άλλα διάφορα που ακούστηκαν από τη διοίκηση, προκειμένου να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα δεν έπιασαν τόπο, καθώς ακόμα και εάν υποθέσουμε ότι ο παίχτης όντως δεν άρεσε στον κ.Τεν Κάτε, είναι σίγουρο ότι άρεσε στους οπαδούς της ομάδος και εφόσον υπήρχε η δυνατότητα να αποκτηθεί ένας τέτοιος παίχτης, η διοίκηση έπρεπε να το είχε κάνει. Πραγματικά είμαι περίεργος να δω, ποιος θα είναι αυτός ο αμυντικός που θα είναι καλύτερος του Olef Melberg. Η δήλωση αυτή μου ακούστηκε, όπως τότε με τον Gonzalez που ήταν όσο 2 Rivaldo. Ασφαλώς και πιστεύω πως υπάρχουν καλύτεροι αμυντικοί από τον διεθνή Σουηδό και πιο νέοι αλλά κακά τα ψέματα δεν έρχονται Ελλάδα τέτοιοι παίχτες. Ο Olef Melberg ήταν μια αληθινή υπέρβαση και δύσκολα συνήθως κάποιος κάνει υπέρβαση στην υπέρβαση του αντιπάλου του. Για αυτό και άλλωστε λέγεται υπέρβαση.
Είχα γράψει σε προηγούμενο άρθρο μου ότι με τα μέχρι στιγμής δεδομένα το καλύτερο αμυντικό δίδυμο στην Ελλάδα φαίνεται να είναι του ΠΑΟΚ με Τσιρίλο-Κοντρέρας. Ο Ολυμπιακός αποκτώντας τον Σουηδό αμυντικό ανατρέπει τα δεδομένα και προσθέτει ένα ακόμη πολύτιμο εργαλείο στην αμυντική του μηχανή, ικανό να τον ανεβάσει ακόμα ένα σκαλοπάτι όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη. Έτσι πέραν από τους βασικούς και αναντικατάστατους Νικοπολίδη, Τοροσίδη, Αβραάμ Παπαδόπουλο, Ντουντού, Στολτίδη (εφόσον επιστρέψει υγιής), Γκαλέτι και Ντιόγκο, ο Ολυμπιακός προσθέτει και τον Όλεφ Μέλμπεργκ εκτινάσσοντας την ψυχολογία των οπαδών στα ουράνια. Τα σχόλια και η ανάλυση για την αξία του Σουηδού αμυντικού πιστεύω πως είναι περιττά. Οι 211 συμμετοχές που έχει συνολικα σε Αγγλία, Ιταλία και εθνική Σουηδίας τα λένε όλα.
Έτσι έπειτα από το σφύριγμα της λήξης έχουμε Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 1-0. Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε και φέρεται πως έχει πάρει φόρα κλείνοντας μέσα σε μια μέρα 2 παίχτες. Μένει να δούμε ποια θα είναι η κίνηση του Παναθηναϊκού και που τελικά θα καταλήξει ο τίτλος του πρωταθλητή των μεταγραφών. Μέχρι στιγμής πάντως, η ανησυχία στα πρόσωπα των οπαδών του Παναθηναϊκού είναι έκδηλη, καθώς μετά τον Μελμπεργκ φαίνεται πως χάθηκε και ο Ολλανδός αμυντικός μέσος Ένχελααρ για τον οποίο κάναμε ιδιαίτερη μνεία σε προηγούμενο άρθρο, και τελικά καταλήγει στην Αϊτχόφεν. Τα ονόματα συνεχίζουν να κάνουν παρέλαση και να αυξάνονται καθημερινά και το ολοκληρωτικό μπάχαλο μεταξύ προπονητή, τεχνικού διευθυντή, διοίκησης και οπαδών συνεχίζεται.
Τα επικοινωνιακά παιχνίδια είναι πάντα μέρος των μεταγραφών, φτάνει να ερμηνεύονται σωστά οι πραγματικές ήττες και νίκες. Όσον αφορά την περίπτωση του Σουηδού αμυντικού είναι ξεκάθαρο πως πρόκειται για μια πραγματική νίκη του Ολυμπιακού και μια πραγματική ήττα του Παναθηναϊκού. Δεν θα μπορώ όμως να πω το ίδιο για την περίπτωση του Σεμπαστιάν Λέτο εφόσον αυτός καταλήξει τελικά στον Παναθηναϊκό και αυτό γιατί στην περίπτωση του Σουηδού είχαμε έναν παίχτη που έδειχνε να είναι πιο κοντά στον Παναθηναϊκό και τον άρπαξε ο Ολυμπιακός, ενώ στην περίπτωση του Αργεντινού ο Ολυμπιακός δείχνει να μην πολυκαίγεται για τον παίχτη. Αλήθεια ποιος από τους Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό θα επωφεληθεί πραγματικά εάν τελικά ο παίχτης καταλήξει στον Παναθηναϊκό;…………. και για να μην σας βάζω σε σκέψεις..........άποψη μου είναι πως ο παίχτης αυτός δεν κάνει ούτε για Ολυμπιακό, ούτε για Παναθηναϊκό με βάσει πάντα την εικόνα που μας έδειξε φέτος στην Ελλάδα. Στον Ολυμπιακό δείχνουν να το έχουν καταλάβει, στον Παναθηναϊκό το έχουν καταλάβει ή βαδίζουν με γνώμονα τις επικοινωνιακές νίκες και ήττες όσον αφορά τους παίχτες που χρειάζεται η ομάδα;
Έτσι λοιπόν φτάνουμε στο βράδυ της περασμένης Πέμπτης όπου το πρώτο ντέρμπυ της χρονιάς βάφεται κόκκινο. Ο Ολυμπιακός που έδειξε πρώτος ενδιαφέρον για τον παίχτη και φάνηκε να αφήνει την περίπτωση του Σουηδού λόγω των οικονομικών απαιτήσεων του παίχτη, κάνει τη ρελάνς και μέσα σε μια μέρα κλέβει τον παίχτη από τον Παναθηναϊκό που έδειχνε ισχυρό ενδιαφέρον τις τελευταίες μέρες, με αποτέλεσμα η άποψη που επικρατούσε στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα να είναι ότι, αν υπήρχε πιθανότητα να έρθει αυτός ο παίχτης στην Ελλάδα τότε θα ήταν για λογαριασμό του Παναθηναϊκού.
Έτσι ο Ολυμπιακός αποκτάει ίσως τον καλύτερο ξένο αμυντικό που έχει αγοράσει ποτέ και ο Παναθηναϊκός χάνει ένα παίχτη που πραγματικά μπορούσε να κάνει τη διαφορά μικραίνοντας την ψαλίδα μεταξύ τους. Οι φίλοι του Ολυμπιακού βρίσκονται σε παραλήρημα, ενώ εκείνοι του Παναθηναϊκού έχουν ξενερώσει τελείως. Πραγματικά αυτά που άκουσα τις τελευταίες μέρες στο ραδιόφωνο από τους φίλους του Παναθηναϊκού δεν περιγράφονται. Τέτοια οργή, απογοήτευση και αναβρασμό δεν έχω ξανακούσει τόσα χρόνια που ακούω ραδιόφωνο. Κανείς μα κανείς όμως δεν μπορεί να τους πει τίποτα, καθώς καταφέρνουν και χάνουν ένα παίχτη από τον προβληματικό Ολυμπιακό που όλα έδειχναν ότι χρειάζονταν την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου για να κάνει μεταγραφές και ο οποίος κινιόταν σε ρυθμούς χελώνας, ψειρίζοντας τη μαϊμού και δείχνοντας έλλειψη ρευστότητας. Ακριβώς δηλαδή το αντίθετο από τον Παναθηναϊκό, ο οποίος και ρευστότητα στα οικονομικά του έδειχνε πως είχε, σύμφωνα με τα λεγόμενα της διοίκησης και 25 εκατομμύρια μεταγραφικό μπάτζετ.
Τα υπόλοιπα περί μη ενδιαφέροντος της ομάδας για τον παίχτη λόγω προπονητή, και άλλα διάφορα που ακούστηκαν από τη διοίκηση, προκειμένου να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα δεν έπιασαν τόπο, καθώς ακόμα και εάν υποθέσουμε ότι ο παίχτης όντως δεν άρεσε στον κ.Τεν Κάτε, είναι σίγουρο ότι άρεσε στους οπαδούς της ομάδος και εφόσον υπήρχε η δυνατότητα να αποκτηθεί ένας τέτοιος παίχτης, η διοίκηση έπρεπε να το είχε κάνει. Πραγματικά είμαι περίεργος να δω, ποιος θα είναι αυτός ο αμυντικός που θα είναι καλύτερος του Olef Melberg. Η δήλωση αυτή μου ακούστηκε, όπως τότε με τον Gonzalez που ήταν όσο 2 Rivaldo. Ασφαλώς και πιστεύω πως υπάρχουν καλύτεροι αμυντικοί από τον διεθνή Σουηδό και πιο νέοι αλλά κακά τα ψέματα δεν έρχονται Ελλάδα τέτοιοι παίχτες. Ο Olef Melberg ήταν μια αληθινή υπέρβαση και δύσκολα συνήθως κάποιος κάνει υπέρβαση στην υπέρβαση του αντιπάλου του. Για αυτό και άλλωστε λέγεται υπέρβαση.
Είχα γράψει σε προηγούμενο άρθρο μου ότι με τα μέχρι στιγμής δεδομένα το καλύτερο αμυντικό δίδυμο στην Ελλάδα φαίνεται να είναι του ΠΑΟΚ με Τσιρίλο-Κοντρέρας. Ο Ολυμπιακός αποκτώντας τον Σουηδό αμυντικό ανατρέπει τα δεδομένα και προσθέτει ένα ακόμη πολύτιμο εργαλείο στην αμυντική του μηχανή, ικανό να τον ανεβάσει ακόμα ένα σκαλοπάτι όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη. Έτσι πέραν από τους βασικούς και αναντικατάστατους Νικοπολίδη, Τοροσίδη, Αβραάμ Παπαδόπουλο, Ντουντού, Στολτίδη (εφόσον επιστρέψει υγιής), Γκαλέτι και Ντιόγκο, ο Ολυμπιακός προσθέτει και τον Όλεφ Μέλμπεργκ εκτινάσσοντας την ψυχολογία των οπαδών στα ουράνια. Τα σχόλια και η ανάλυση για την αξία του Σουηδού αμυντικού πιστεύω πως είναι περιττά. Οι 211 συμμετοχές που έχει συνολικα σε Αγγλία, Ιταλία και εθνική Σουηδίας τα λένε όλα.
Έτσι έπειτα από το σφύριγμα της λήξης έχουμε Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 1-0. Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε και φέρεται πως έχει πάρει φόρα κλείνοντας μέσα σε μια μέρα 2 παίχτες. Μένει να δούμε ποια θα είναι η κίνηση του Παναθηναϊκού και που τελικά θα καταλήξει ο τίτλος του πρωταθλητή των μεταγραφών. Μέχρι στιγμής πάντως, η ανησυχία στα πρόσωπα των οπαδών του Παναθηναϊκού είναι έκδηλη, καθώς μετά τον Μελμπεργκ φαίνεται πως χάθηκε και ο Ολλανδός αμυντικός μέσος Ένχελααρ για τον οποίο κάναμε ιδιαίτερη μνεία σε προηγούμενο άρθρο, και τελικά καταλήγει στην Αϊτχόφεν. Τα ονόματα συνεχίζουν να κάνουν παρέλαση και να αυξάνονται καθημερινά και το ολοκληρωτικό μπάχαλο μεταξύ προπονητή, τεχνικού διευθυντή, διοίκησης και οπαδών συνεχίζεται.
Τα επικοινωνιακά παιχνίδια είναι πάντα μέρος των μεταγραφών, φτάνει να ερμηνεύονται σωστά οι πραγματικές ήττες και νίκες. Όσον αφορά την περίπτωση του Σουηδού αμυντικού είναι ξεκάθαρο πως πρόκειται για μια πραγματική νίκη του Ολυμπιακού και μια πραγματική ήττα του Παναθηναϊκού. Δεν θα μπορώ όμως να πω το ίδιο για την περίπτωση του Σεμπαστιάν Λέτο εφόσον αυτός καταλήξει τελικά στον Παναθηναϊκό και αυτό γιατί στην περίπτωση του Σουηδού είχαμε έναν παίχτη που έδειχνε να είναι πιο κοντά στον Παναθηναϊκό και τον άρπαξε ο Ολυμπιακός, ενώ στην περίπτωση του Αργεντινού ο Ολυμπιακός δείχνει να μην πολυκαίγεται για τον παίχτη. Αλήθεια ποιος από τους Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό θα επωφεληθεί πραγματικά εάν τελικά ο παίχτης καταλήξει στον Παναθηναϊκό;…………. και για να μην σας βάζω σε σκέψεις..........άποψη μου είναι πως ο παίχτης αυτός δεν κάνει ούτε για Ολυμπιακό, ούτε για Παναθηναϊκό με βάσει πάντα την εικόνα που μας έδειξε φέτος στην Ελλάδα. Στον Ολυμπιακό δείχνουν να το έχουν καταλάβει, στον Παναθηναϊκό το έχουν καταλάβει ή βαδίζουν με γνώμονα τις επικοινωνιακές νίκες και ήττες όσον αφορά τους παίχτες που χρειάζεται η ομάδα;
Πέμπτη 18 Ιουνίου 2009
Άντε μήπως και πάρουνε λίγο μπρος εκεί στις ΠΑΕ.........
Καλησπέρα αγαπητοί αναγνώστες μου,
Άργησα σήμερα να ανεβάσω κάτι γιατί αφενός μεν δεν βλέπω πολύ κίνηση αφετέρου δε, ήθελα να δω εάν θα γίνει κάποια μεταγραφή μέχρι το βράδυ για να την σχολιάσουμε, μαζί με τα άλλα ονόματα που ακούγονται για ΑΕΚ, Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό.
Θα ξεκινήσω με παναθηναϊκό μιας και εκείνος είναι που έκλεισε σήμερα πρώτος παίχτη….. και ο λόγος για τον 30χρόνο πανύψηλο ολλανδό αμυντικό μέσο Orlando Engelaar. Ο παναθηναϊκός ενισχύει τη μεσαία του γραμμή με ένα πολύ ποιοτικό παίχτη (για τη θέση που αγωνίζεται) τον οποίο ήθελε πάρα πολύ ο προπονητής της ομάδας, γεγονός που δεν πρέπει να περάσει ασχολίαστο. Ο θηριώδης αμυντικός μέσος ύψους 197 εκατοστών αναμένεται να αποτελέσει βασικό και αναντικατάστατο εργαλείο της ομάδα του κ.Τεν Κάτε. Πρόκειται για ένα ποδοσφαιριστή που αφενός μεν δεν μπορεί να κρατήσει από μόνος του το ανασταλτικό κομμάτι της ομάδας του καθώς δεν φημίζεται τόσο για τα τρεξίματα και τα ανασταλτικά του καθήκοντα, αλλά μπορεί να ανεβάσει ένα επίπεδο την ανάπτυξη της ομάδας. Είναι ο αριστερός μέσος που ήθελε ο κ.Τεν Κάτε για την τριάδα των χαφ στο κέντρο με δυνατότητα να σπρώξει την ομάδα στην επίθεση. Όσον αφορά τα κύρια χαρακτηριστικά του τρόπου παιχνιδιού του, μπορούμε να πούμε ότι είναι ένας παίχτης που δύσκολα θα χάσει τη θέση του στο χώρο του κέντρου. Ακόμη, η δύναμη και το άλμα του τον καθιστούν ένα πραγματικό ογκόλιθο που σε συνδυασμό με την υψηλή τεχνική και την καλή πάσα που διαθέτει, τον βοηθάνε να κερδίζει οποιαδήποτε διεκδικούμενη μπαλιά στον εναέριο χώρο και να βγάζει την ομάδα του μπροστά στην επίθεση. Στα πλεονεκτήματα του μπορούμε επίσης να προσθέσουμε το σχετικά καλό του σουτ, το οποίο μπορεί να δώσει λύσεις στο σκοράρισμα ξεκλειδώνοντας τις αντίπαλες άμυνες. Συνοψίζοντας μπορούμε να πούμε ότι πρόκειται για ένα ποδοσφαιριστή στο σουλούπι του Αλέξανδρου Τζιόλη με πάνω κάτω τα ίδια τρεξίματα άλλα με περισσότερη τεχνική και μεγαλύτερη εμπειρία. Άποψη μου είναι πως έρχεται να αντικαταστήσει τον Αλέξανδρο Τζιόλη ο οποίος άρεσε στον κ.Τεν Κάτε και κατά πάσα πιθανότητα θα πουληθεί. Θα ρισκάρω να πω ότι ένα κέντρο με Σιμάο Ένχελααρ και μπροστά τους ένα παίχτη δημιουργικό θα είναι το ιδανικό σενάριο για τον παναθηναϊκό. Αντιθέτως πιστεύω πως Ζιλμπέρτο Σίλβα και Ένχελααρ δεν χωράνε στην ίδια ενδεκάδα καθώς σε μια τέτοια περίπτωση το κέντρο του παναθηναϊκού γίνεται αυτομάτως πολύ αργό. Η συνέχεια στις οθόνες μας, προκειμένου να διαπιστώσουμε πως ο κ.Τεν Κάτε θα αξιοποιήσει το εργαλείο που λέγεται Ένχελααρ και θα κάνει τα 2,2 εκατομμύρια που δαπανήθηκαν για την απόκτηση μια πάρα πολύ καλή και συμφέρουσα επένδυση.
Συνεχίζοντας, περνάμε στον Ολυμπιακό ο οποίος ανακοίνωσε ότι ήρθε σε συμφωνία με την Μπλάκπερν για την πώληση του γνωστού σε όλους μας Matt Derbysair. Φυσικά δεν πρόκειται να κάνω την ίδια ανάλυση για ένα παίχτη που όλοι έχουμε δει και ο καθένας έχει σχηματίσει τη δικιά του άποψη, απλά να πω ότι έπειτα από την τρίμηνη παρουσία του στην ομάδα του Ολυμπιακού έδειξε ότι μπορεί και πάνω από όλα θέλει να βοηθήσει, και προσωπικά πιστεύω ότι το αξίζει. Τα χρήματα που δαπανήθηκαν για την μεταγραφή του θα δείξει το μέλλον εάν ήταν πολλά ή λίγα, απλά σαν πρώτη εντύπωση μπορούμε να πούμε ότι 3 εκατομμύρια για ένα ποδοσφαιριστή 23 ετών που έδειξε ότι έχει εύκολα το γκολ είναι αρκετά καλά, δεδομένου ότι στην χειρότερη περίπτωση μπορείς να τον πουλήσεις με τα ίδια χρήματα. Εξάλλου, το νεαρό της ηλικίας του , το επιτρέπει κάτι τέτοιο.
Για το τέλος αφήσαμε την ΑΕΚ λόγω του ότι δεν έκλεισε κάποιο παίχτη, φέρεται όμως να είναι πολύ κοντά στην απόκτηση του Γρηγόρη Μάκου, ενός ποδοσφαιριστή που αναμένεται να την βοηθήσει πάρα πολύ στο χώρο της μεσαίας γραμμής και αποτελεί βασικό εξάρτημα της νέας ΑΕΚ που έχει στο μυαλό του ο κ.Μπάγιεβιτς. Πρόκειται για τον πλέον ελπιδοφόρο Έλληνα αμυντικό μέσο που ήρθε η ώρα να κάνει το μεγάλο βήμα πηγαίνοντας σε μια μεγαλύτερη ομάδα όπως είναι η ΑΕΚ. Το μόνο που μένει είναι να δούμε εάν θα μπορέσει να ανταπεξέλθει. Άποψη μου είναι ότι έχει όλα τα απαραίτητα εχέγγυα και με την κατάλληλη καθοδήγηση από τον κ.Μπάγιεβιτς μπορεί να ηγηθεί της μεσαίας γραμμής της ΑΕΚ της νέας περιόδου. Επίσης θα ήθελα να προσθέσω, πως εάν τελικά η ΑΕΚ πουλήσει κάποιους παίχτες και καταφέρει να εξοικονομήσει κάποια επιπλέον χρήματα για να μπορέσει να πάρει άλλον έναν ποιοτικό αμυντικό μέσο, τότε μαζί με τον Γρηγόρη Μάκο μπορούν να συνθέσουν ένα αχτύπητο δίδυμο.
Άργησα σήμερα να ανεβάσω κάτι γιατί αφενός μεν δεν βλέπω πολύ κίνηση αφετέρου δε, ήθελα να δω εάν θα γίνει κάποια μεταγραφή μέχρι το βράδυ για να την σχολιάσουμε, μαζί με τα άλλα ονόματα που ακούγονται για ΑΕΚ, Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό.
Θα ξεκινήσω με παναθηναϊκό μιας και εκείνος είναι που έκλεισε σήμερα πρώτος παίχτη….. και ο λόγος για τον 30χρόνο πανύψηλο ολλανδό αμυντικό μέσο Orlando Engelaar. Ο παναθηναϊκός ενισχύει τη μεσαία του γραμμή με ένα πολύ ποιοτικό παίχτη (για τη θέση που αγωνίζεται) τον οποίο ήθελε πάρα πολύ ο προπονητής της ομάδας, γεγονός που δεν πρέπει να περάσει ασχολίαστο. Ο θηριώδης αμυντικός μέσος ύψους 197 εκατοστών αναμένεται να αποτελέσει βασικό και αναντικατάστατο εργαλείο της ομάδα του κ.Τεν Κάτε. Πρόκειται για ένα ποδοσφαιριστή που αφενός μεν δεν μπορεί να κρατήσει από μόνος του το ανασταλτικό κομμάτι της ομάδας του καθώς δεν φημίζεται τόσο για τα τρεξίματα και τα ανασταλτικά του καθήκοντα, αλλά μπορεί να ανεβάσει ένα επίπεδο την ανάπτυξη της ομάδας. Είναι ο αριστερός μέσος που ήθελε ο κ.Τεν Κάτε για την τριάδα των χαφ στο κέντρο με δυνατότητα να σπρώξει την ομάδα στην επίθεση. Όσον αφορά τα κύρια χαρακτηριστικά του τρόπου παιχνιδιού του, μπορούμε να πούμε ότι είναι ένας παίχτης που δύσκολα θα χάσει τη θέση του στο χώρο του κέντρου. Ακόμη, η δύναμη και το άλμα του τον καθιστούν ένα πραγματικό ογκόλιθο που σε συνδυασμό με την υψηλή τεχνική και την καλή πάσα που διαθέτει, τον βοηθάνε να κερδίζει οποιαδήποτε διεκδικούμενη μπαλιά στον εναέριο χώρο και να βγάζει την ομάδα του μπροστά στην επίθεση. Στα πλεονεκτήματα του μπορούμε επίσης να προσθέσουμε το σχετικά καλό του σουτ, το οποίο μπορεί να δώσει λύσεις στο σκοράρισμα ξεκλειδώνοντας τις αντίπαλες άμυνες. Συνοψίζοντας μπορούμε να πούμε ότι πρόκειται για ένα ποδοσφαιριστή στο σουλούπι του Αλέξανδρου Τζιόλη με πάνω κάτω τα ίδια τρεξίματα άλλα με περισσότερη τεχνική και μεγαλύτερη εμπειρία. Άποψη μου είναι πως έρχεται να αντικαταστήσει τον Αλέξανδρο Τζιόλη ο οποίος άρεσε στον κ.Τεν Κάτε και κατά πάσα πιθανότητα θα πουληθεί. Θα ρισκάρω να πω ότι ένα κέντρο με Σιμάο Ένχελααρ και μπροστά τους ένα παίχτη δημιουργικό θα είναι το ιδανικό σενάριο για τον παναθηναϊκό. Αντιθέτως πιστεύω πως Ζιλμπέρτο Σίλβα και Ένχελααρ δεν χωράνε στην ίδια ενδεκάδα καθώς σε μια τέτοια περίπτωση το κέντρο του παναθηναϊκού γίνεται αυτομάτως πολύ αργό. Η συνέχεια στις οθόνες μας, προκειμένου να διαπιστώσουμε πως ο κ.Τεν Κάτε θα αξιοποιήσει το εργαλείο που λέγεται Ένχελααρ και θα κάνει τα 2,2 εκατομμύρια που δαπανήθηκαν για την απόκτηση μια πάρα πολύ καλή και συμφέρουσα επένδυση.
Συνεχίζοντας, περνάμε στον Ολυμπιακό ο οποίος ανακοίνωσε ότι ήρθε σε συμφωνία με την Μπλάκπερν για την πώληση του γνωστού σε όλους μας Matt Derbysair. Φυσικά δεν πρόκειται να κάνω την ίδια ανάλυση για ένα παίχτη που όλοι έχουμε δει και ο καθένας έχει σχηματίσει τη δικιά του άποψη, απλά να πω ότι έπειτα από την τρίμηνη παρουσία του στην ομάδα του Ολυμπιακού έδειξε ότι μπορεί και πάνω από όλα θέλει να βοηθήσει, και προσωπικά πιστεύω ότι το αξίζει. Τα χρήματα που δαπανήθηκαν για την μεταγραφή του θα δείξει το μέλλον εάν ήταν πολλά ή λίγα, απλά σαν πρώτη εντύπωση μπορούμε να πούμε ότι 3 εκατομμύρια για ένα ποδοσφαιριστή 23 ετών που έδειξε ότι έχει εύκολα το γκολ είναι αρκετά καλά, δεδομένου ότι στην χειρότερη περίπτωση μπορείς να τον πουλήσεις με τα ίδια χρήματα. Εξάλλου, το νεαρό της ηλικίας του , το επιτρέπει κάτι τέτοιο.
Για το τέλος αφήσαμε την ΑΕΚ λόγω του ότι δεν έκλεισε κάποιο παίχτη, φέρεται όμως να είναι πολύ κοντά στην απόκτηση του Γρηγόρη Μάκου, ενός ποδοσφαιριστή που αναμένεται να την βοηθήσει πάρα πολύ στο χώρο της μεσαίας γραμμής και αποτελεί βασικό εξάρτημα της νέας ΑΕΚ που έχει στο μυαλό του ο κ.Μπάγιεβιτς. Πρόκειται για τον πλέον ελπιδοφόρο Έλληνα αμυντικό μέσο που ήρθε η ώρα να κάνει το μεγάλο βήμα πηγαίνοντας σε μια μεγαλύτερη ομάδα όπως είναι η ΑΕΚ. Το μόνο που μένει είναι να δούμε εάν θα μπορέσει να ανταπεξέλθει. Άποψη μου είναι ότι έχει όλα τα απαραίτητα εχέγγυα και με την κατάλληλη καθοδήγηση από τον κ.Μπάγιεβιτς μπορεί να ηγηθεί της μεσαίας γραμμής της ΑΕΚ της νέας περιόδου. Επίσης θα ήθελα να προσθέσω, πως εάν τελικά η ΑΕΚ πουλήσει κάποιους παίχτες και καταφέρει να εξοικονομήσει κάποια επιπλέον χρήματα για να μπορέσει να πάρει άλλον έναν ποιοτικό αμυντικό μέσο, τότε μαζί με τον Γρηγόρη Μάκο μπορούν να συνθέσουν ένα αχτύπητο δίδυμο.
Τετάρτη 17 Ιουνίου 2009
Μια Παναθηναϊκή συζήτηση εφ' όλης της ύλης.........
Καλησπέρα παιδιά,
Σήμερα λέω να ασχοληθώ λίγο με τον παναθηναϊκό, δεδομένου ότι στον Ολυμπιακό δε βλέπω να έχουμε κάποια δραματική εξέλιξη πριν τον Αύγουστο (αν κλείσει κάποιος παίχτης νωρίτερα, θα κλείσει ο γνωστός σε όλους Derbysair και ένας κεντρικός αμυντικός, κατά πάσα πιθανότητα ο Dragutinovic), και στην ΑΕΚ λόγω της απουσίας ρευστού οι μεταγραφικές εξελίξεις συμβαίνουν με ρυθμούς χελώνας καθώς πολλά θα εξαρτηθούν από τις πωλήσεις κάποιων παιχτών όπως ο Djebbour.
Θα ξεκινήσω κάνοντας μια μικρή αναδρομή με σημείο αναφοράς το περσινό καλοκαίρι…… Έπειτα από αίτημα χιλιάδων φίλων του, ο παναθηναϊκός αλλάζει καθεστώς στα διοικητικά του και από “μονο-μετοχικός” και “διαιρεμένος” γίνεται πολυμετοχικός, ενιαίος και αδιαίρετος. Εκφράσεις του στυλ: ” Όλοι μαζί είμαστε πιο δυνατοί από τον Abramovic….” , “Ενωμένοι μπορούμε να πάμε τον παναθηναϊκό ξανά στην κορυφή…….”, ”Η δοιήκηση θα διαθέσει όσα χρήματα χρειάζονται για το καλό της ομάδας…….” , κάνουν την εμφάνιση τους σε όλες τις εφημερίδες, τις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα.
Πράγματι η νέα διοίκηση ξοδεύει αρκετά λεφτά, προσλαμβάνει έναν προπονητή με ένα καλό όνομα που το έφτιαξε όμως ως βοηθός προπονητή και όχι ως πρώτος, φέρνει πολλούς παίχτες και γεμίζει το roster του, και ο κόσμος πλέον στηρίζει τη διοίκηση αγοράζοντας πολλά διαρκείας τα οποία διπλασιάζονται με την έλευση του βραζιλιάνου σούπερ σταρ και αρχηγό της εθνικής Ζιλμπέρτο Σίλβα. Αποτέλεσμα: ο παναθηναϊκός ανταπεξέρχεται στις ευρωπαϊκές του υποχρεώσεις και με το παραπάνω, έχοντας ως όπλο τη παλιά καλή συνταγή που του χάρισε τόσες και τόσες επιτυχίες. Στην Ελλάδα πληρώνει κυρίως την αστάθεια του στο τομέα της απόδοσης του και την αδυναμία του προπονητή του να δέσει την ομάδα, μετατρέποντας τους πολλούς και καλούς ποδοσφαιριστές της σε ένα συμπαγές σύνολο με βάθος.
Φτάνουμε στις 31 Μαΐου του 2009 ο παναθηναϊκός τελειώνει τις αγωνιστικές του υποχρεώσεις και έρχεται η ώρα που η διοίκηση κάνει ταμείο για προπονητή και παίχτες. Οι πρώτες προστριβές αρχίζουν και βγαίνουν στην επιφάνεια με αποτέλεσμα ένα ένα τα μέλη του Δ.Σ να αρχίσουν να αποχωρούν. Ο παναθηναϊκός μοιάζει πιο “διαιρεμένος” από ποτέ, μέσα σε όλα αυτά κλείνει και η εφημερίδα Derby πληρώνοντας τα λάθη της διοίκησης, παίζοντας το ρόλο του εξιλαστήριου θύματος.
Τελικά αποφασίζεται ότι ο προπονητής πρέπει να μείνει και να δουλέψει περισσότερο προκειμένου να του δοθεί η ευκαιρία να παρουσιάσει κάτι καλύτερο του χρόνου και να κριθεί όχι από μια χρονιά αλλά σε βάθος χρόνου (εξάλλου το συμβόλαιο είναι μεγάλο για να το σπάσουμε και να πληρώνουμε αποζημιώσεις μετά). Το γεγονός ότι όλη τη χρονιά η ομάδα δεν κατάφερε να αφομοιώσει ένα σύστημα αφού ο προπονητής δεν κατάφερε να καταλήξει σε ένα και να δουλέψει σε αυτό, απλά το παραβλέπουμε. Όπως παραβλέπουμε το γεγονός ότι ο προπονητής κ.Τεν Κάτε δεν κατάφερε να δώσει ρόλους στους παίχτες της ομάδας (και πώς να το κάνει όταν έχει αλλάξει 7 συστήματα όλη τη χρονιά), με αποτέλεσμα να φτάσουμε πριν τα play-off και ο προπονητής κ.Τεν Κάτε να πετάει την ιστορική ατάκα “πείτε μου θέλετε να παίζετε…….”, λες και ο ίδιος δεν έχει καταλάβει που πρέπει να παίζει κάθε ποδοσφαιριστής και τι είναι ικανός να κάνει και τι όχι. Ξέχασα……….. χρειάζεται υψηλή ποδοσφαιρική παιδεία για να καταλάβεις ότι ο κ.Μελίσσης δεν κάνει για αμυντικό χαφ….. τι και αν αποκτήθηκε για να παίζει στο κέντρο της άμυνας (μάλλον ούτε για εκει κάνει)……ο κ.Καραγκούνης δεν κάνει για δεξί χαφ, ο κ.Σαλπιγγίδης δεν κάνει για δεξί εξτρέμ και άλλα πολλά τέτοια πειράματα που έγιναν μεσούσης της σεζόν με αποτέλεσμα η ομάδα να μείνει πολύ πίσω στη βαθμολογία του πρωταθλήματος.
Αφού καταλήξαμε στον προπονητή για άλλη μια χρονιά, περνάμε στους παίχτες που δεν μας κάνουν για να δούμε τι έχουμε και τι δεν έχουμε προκείμενου να καθορίσουμε τις ανάγκες της ομάδας και να δράσουμε αναλόγως στην μεταγραφική περίοδο. Ξεκινώντας από τη θέση του τερματοφύλακα κ.Γκαλίνοβιτς να μείνει αλλά θέλουμε κάτι πιο δυνατό, για να παλέψει για τη θέση του βασικού ο super Mario και να μεγαλώσει ο ανταγωνισμός. Ο κ.Τζόρβας να φύγει μιας και δεν μπόρεσε να ανταπεξέλθει σε αυτό το ρόλο….. τι και εάν είναι έλληνας ελπιδοφόρος και θα μπορούσε να συμπληρώνει την τριπλέτα των τερματοφυλάκων….. ποιον θα πείραζε άραγε?....Ξέχασα, αν χρειαστούμε τρίτο τερματοφύλακα έχουμε κάποιον 19χρόνο κροάτη εν ονόματι Ραντοβάνοβιτς που πήραμε για να φτιάξουμε τη μεικτή κόσμου.
Όσον αφορά την άμυνα καταλήξαμε ότι έπειτα από τόσα χρόνια προσφοράς ο κ.Γκούμας δεν μας κάνει γιατί προτιμάμε τον κ.Μελίσση να συμπληρώνει την τετράδα των αμυντικών ασχέτως εάν δεν έχουμε σκοπό να τον βάλουμε ποτέ, για αυτό και χρειαζόμαστε ένα καλό κεντρικό αμυντικό να πλαισιώνει τους πολύ καλούς και σταθερούς Λουκά Βύντρα και Γιοσού Σαριέγκι. Τέλος αυτός ο βραζιλιάνος David που πήραμε τσάμπα στα μέσα της χρονιάς, αρπάζοντας τον από μεγάλες ομάδες πρέπει να δοθεί δανεικός για να πάρει παιχνίδια και να αδειάσουν οι θέσεις ξένων που τις θέλουμε για να καλύψουμε άλλες ανάγκες. Περνώντας στα δεξιά της άμυνας, αφού καταφέραμε και μας έφυγε μέσα από τα χέρια μια αξιόπιστη ρεζέρβα (για τον Πανθρακικό λέω εγώ), που ακούει στο όνομα Mikael Nilson και ο βραζιλιάνος υπερμπακ Γκάμπριελ μας βγήκε τελικά δεξί χαφ, μείναμε με τον ταλαντούχο κ.Μουν (ο μόνος που αξίζει από όλους αυτούς κατά τη γνώμη), τον οποίο σκεφτόμαστε να πουλήσουμε και άρα χρειαζόμαστε δεξί μπακ βασικό και θα έχουμε και τον κ.Βύντρα να δίνει ανάσες όποτε χρειαστεί….. (βλέπω του χρόνου τους οπαδούς της ομάδας να κάνουν τάματα να μην τραυματιστεί το όποιο δεξί μπακ πάρουν και παίξει ο κ.Βύντρα βασικός στο δεξί άκρο, εάν τελικά φύγει ο Μουν). Στο αριστερό άκρο της άμυνας δεσπόζει το ελληνικό στοιχείο με τον κ.Σπυρόπουλο μην έχοντας βασικό ανταγωνιστή για τη θέση και έχοντας πάρα σπίτι τη φανέλα βασικού, δεν έχει εξαργυρώσει με την έως τώρα παρουσία του στην ομάδα τα 2 εκατομμύρια που δαπανήθηκαν για τη μεταγραφή του. Για αυτό χρειαζόμαστε έναν αμυντικό με αριστερό πόδι, ο οποίος θα μπορεί να παίξει και αριστερά για να μεγαλώσει ο ανταγωνισμός. Όσο για τον συμπαθέστατο κατά τα άλλα κ.Βαβρζινιακ μας βγήκε ντοπέ και πρέπει να πάει από εκεί που ήρθε. Αλίμονο κάποια λάθη σε παίχτες θα γίνουνε.
Στο χώρο της μεσαίας γραμμής και όσον αφορά τις θέσεις των αμυντικών χαφ, δεσπόζει ο επιβλητικός βραζιλιάνος σταρ Ζιλμπέρτο Σίλβα o οποίος δεν απέδωσε τα λεφτά του στον αγωνιστικό χώρο αλλά εξαργύρωσε το συμβόλαιο του από τα διαρκείας και τις φανέλες, και δεδομένου ότι έχει κλειστό τριετές και θα πληρώσουμε πολλά λεφτά για να του σπάσουμε το συμβόλαιο, πρέπει να μείνει. Μια μικρή ελπίδα υπάρχει να τυφλωθούν οι άνθρωποι της Γιουβέντους, ξεχνώντας τη μέτρια χρονιά του κ.Σίλβα και παραβλέποντας την ηλικία καθώς και τα όποια προβλήματα στη μέση του και να προτείνουν ανταλλαγή με τον διεθνή Σουηδό σέντερ μπακ κ.Μέλμπεργκ (ένα από τα καλύτερα ανέκδοτα που έχουν βγει πρωτοσέλιδα). Στη συνέχεια έχουμε τον Marcelo Mattos, το καλύτερο αμυντικό χαφ του περσινού πρωταθλήματος που για τον κ.Τεν Κάτε δεν κάνει για να βρίσκεται ούτε στο πάγκο και προτιμάει να δοκιμάζει τον κ.Μελίσση μπας και δικαιολογηθούν τα 2 εκατομμύρια που δόθηκαν για την απόκτηση του. Έχουμε τον κ.Σιμάο που είναι ο μοναδικός παίχτης που έδειξε τεράστια σημάδια βελτίωσης και ότι το μέλλον του ανήκει, για αυτό και σκεφτόμαστε να τον μοσχοπουλήσουμε, παίρνοντας ένα παίχτη που θα ξέρει περισσότερη μπάλα σαν αμυντικό χαφ μιας και κ.Ζιλμπέρτο Σίλβα πρέπει να παίζει οπωσδήποτε βασικός. Στη συνέχεια έχουμε τον δανεικό Αλέξανδρο Τζιόλη που ο κ.Τεν Κάτε θέλει αλλά εμείς θέλουμε να τον πουλήσουμε. Συνεπώς χρειαζόμαστε αμυντικό χαφ. Μάλλον ο κ.Καραγκούνης έχει μεγαλώσει και δεν μπορεί να τρέχει και να μαρκάρει, για αυτό άλλωστε δεν μπορεί να παίξει δίπλα στον κ.Ζιλμπέρτο Σίλβα…….(πάνε οι εποχές που κρατούσαν το κέντρο μαζί με τον κ.Μπασινά, μάλλον ο κ.Σίλβα δεν είναι και αυτός ούτε Μπασινάς πλέον).
Περνώντας στα αριστερά της μεσαίας γραμμής, υπάρχει ο μοναδικός παίχτης στη ομάδα με πραγματικά καλό αριστερό πόδι που με μια σέντρα του, μια μπαλιά, ένα φάουλ μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες ενός αγώνα, που αποκτήθηκε για να παίζει βασικός πέρυσι το καλοκαίρι αλλά και αυτός όπως και το κ.Μάτος για τους οποίους ξοδεύτηκαν πάνω από 10 εκατομμύρια ευρώ, δεν κάνει ούτε στο πάγκο να βρίσκεται σύμφωνα με τον κ.Τεν Κάτε. Ναι καλά καταλάβατε τον κ.Ίβανσιτς εννοούμε. Απόντος καλού αριστερού χαφ-εξτρέμ λοιπόν, επινοήσαμε να κάνουμε τον κ.Χριστοδουλόπουλο τέτοιον. Τι και εάν έχει μάθει να παίζει περιφερειακός επιθετικός τι και εάν είναι δεξιοπόδαρος, θα τα καταφέρει και πρέπει γιατί δόθηκαν τόσα λεφτά για την απόκτηση του και εκεί έχουμε πραγματική έλλειψη. Εξάλλου είπαμε από τα δεξιά έχουμε και το υπερμπάκ Γκάμπριελ.
Περνώντας στο χώρο πίσω από τους επιθετικούς, συναντάμε τον μοναδικό παίχτη που είναι καλός στο ένας εναντίον ενός, που ξέρει αρκετή μπάλα για να αναστατώσει τη αντίπαλη άμυνα και που όμως αργεί στις προπονήσεις και άρα δεν είναι σωστός επαγγελματίας και πρέπει να φύγει από την ομάδα. Ο λόγος για τον κ.Κλέιτον ή αλλιώς κλάφτε-τον για τον κ.Τεν Κάτε. Συνεχίζουμε και περνάμε στον ταλαντούχο κ.Νίνη που ο κ.Τεν Κάτε υποσχέθηκε να τον κάνει παιχταρά αλλά τώρα ο χρόνος βιάζει, εδώ δεν έχουμε βρει θέση στους άλλους, θα ασχοληθούμε με τον κ.Νίνη, για αυτό καλύτερα να πάει κάπου δανεικός και του χρόνου τα ξαναλέμε.
Τέλος περνάμε στο χώρο της επίθεσης, όσον αφορά το όνομα Ροντρίγκο Σοούζα δεν θα αναφερθώ καν, το γεγονός ότι έφυγε νύχτα στα μέσα της σεζόν τα εξηγεί όλα. Ένας ακόμα παίχτης που δεν μας βγήκε, εντάξει δεν έγινε και τίποτα, εξάλλου τόσα καράβια παίχτες έχουν έρθει και έχουν φύγει στον συμπαθή Ροντρίγκο θα κολλήσουμε. Συνεχίζουμε με το βαρύ πυροβολικό της ομάδας κ.Δημήτρη Σαλπιγγίδη, ο οποίος δεν κάνει για κορυφή στην επίθεση, ούτε μπορεί να ανταπεξέλθει στα πλάγια άρα δεν μας κάνει σύμφωνα πάντα με τον κ.Τεν Κάτε. Η λύση να προσαρμόσουμε το σύστημα έτσι ώστε να χωρέσει ο κ.Σαλπιγγίδης μάλλον δεν υπάρχει στο μυαλό του προπονητή για αυτό και όπως λέγεται εάν αποκτηθεί περιφερειακός επιθετικός μάλλον κουνάει μαντήλι (λέτε να τον δούμε κάτοικο Τούμπας του χρόνου). Στη συνέχεια έχουμε τον κ.Ρουκάβινα ο οποίος είναι ένα αυθεντικό ταλέντο που χρειάζεται για να συμπληρώνει το roster της ομάδας και που αν δυναμώσει και άλλο μπορεί να τον δούμε και βασικό. Μέχρι τότε θα τον βάζουμε στη επίθεση όπου να ναι να αλωνίζει και όπου μας βγει. Τέλος μείνανε οι κ.Πετρόπουλος και κ.Μάτζιος, για τον μεν τελευταίο το ταλέντο ξεχειλίζει για αυτό και πρέπει να τον πουλήσουμε για να πάει σε ομάδα που θα μπορεί να αξιοποιήσει τα όποια τεχνικά χαρακτηριστικά έχει, εξάλλου έχουμε και τόσους επιθετικούς που να χωρέσουν όλοι, για τον δε πρώτο θα δούμε πως θα κλείσουν οι θέσεις των επιθετικών και ανάλογα θα τον κρατήσουμε ή θα τον δώσουμε δανεικό.
Συνοψίζοντας χρειαζόμαστε έναν βασικό τερματοφύλακα, ένα δεξί μπακ, έναν κεντρικό αμυντικό, έναν κεντρικό αμυντικό που να παίζει και αριστερά, έναν αμυντικό χαφ, ένα αριστερό χαφ, έναν περιφερειακό επιθετικό και ένα βαρύ σέντερ φορ. Στο σημείο αυτό έρχεται η διοίκηση και λέει, σταθείτε δεν μπορούμε να πάρουμε τόσους παίχτες ξεκινάμε με τέσσερις και βλέπουμε. Έτσι διαλέγουμε να πάρουμε ένα δεξί μπακ, έναν αμυντικό, έναν αριστερό χαφ και έναν επιθετικό κοιτώντας τις θέσεις που έχουμε πραγματικά ανάγκη.
Η αναδρομή τελείωσε και βρισκόμαστε στα μέσα ιουνίου……….. ο πολυμετοχικός παναθηναϊκός φαίνεται να είναι πιο διαιρεμένος από ποτέ, οι μεταγραφικοί στόχοι έχουν ξεφύγει προ πολλού μην κοιτάζοντας να πάρουμε παίχτες εκεί που πονάμε πραγματικά αλλά καλοί παίχτες να είναι και ότι να ναι. Τι και εάν η ομάδα έχει 5 παίχτες για τις θέσεις των χαφ (Τζιόλη Σιμάο Μάτος Σίλβα Καραγκούνη) και δεν έχει πουλήσει κανέναν προς το παρόν, εμείς πάμε να πάρουμε άλλους 2 Ένχελαρ και Κατσουράνη, όπως είπε και ο κ.Μιαούλης του ραδιοφωνικού σταθμού sport-fm “ο παναθηναϊκός φτιάχνει ομάδα για ξερή με τόσους χαφ-βαλέδες που πάει να μαζέψει”, μόνο που ακόμα και η τράπουλα με τα 52 φύλλα έχει 4 βαλέδες όχι 6-7. Ένα μπαλαντέρ να κάνει παιχνίδι και να ομορφαίνει το παιχνίδι της ομάδας ούτε που σκέφτονται να αγοράσουν, τα αμυντικά χαφ είναι που λείπουν από την ομάδα. Το δεξί άκρο της άμυνας το ξεχάσαμε όπως και τον τερματοφύλακα, καθώς επίσης και το αριστερό χαφ-εξτρέμ (για μένα θα έπρεπε να είναι η πρώτη προτεραιότητα), ενώ στην επίθεση πάμε να χρυσώσουμε έναν 35αρη για να μας βγάλει όλη τη χρονιά λες και δεν μπορούμε να βρούμε έναν επιθετικό της προκοπής σε αυτά τα λεφτά. Ευτυχώς αποκτήθηκε ο κ.Καντέ για να ανεβάσουμε το επιπέδο στην άμυνα και να χάσει τον ύπνο του ο κ.Σπυρόπουλος.
Καταλήγοντας θέλω να πω ότι έτσι αβίαστα έγραψα 2000 λέξεις και θα μπορούσα άλλες τόσες για να περιγράψω την απαισιοδοξία που κρύβεται μέσα σε όλους τους υγιείς σκεπτόμενους παναθηναϊκούς. Εάν βρεθεί έστω και ένας να γράψει με την ίδια άνεση άλλες τόσες και παραπάνω λέξεις για να πείσει όλους αυτούς τους απογοητευμένους παναθηναϊκούς καθώς και τους υπόλοιπους φιλάθλους, ότι πρέπει να ατενίζουν το μέλλον με μεγαλύτερη αισιοδοξία, βλέποντας τα περσινά λόγια της διοίκησης να γίνονται πράξη, εγώ δεν θα έχω κανένα λόγο να έρθω σε αντιπαράθεση.
P.S Συγχωρέστε με για την έκταση του άρθρου, προσπάθησα να τα συμπεριλάβω όλα όσο πιο συνοπτικά γίνεται.
Σήμερα λέω να ασχοληθώ λίγο με τον παναθηναϊκό, δεδομένου ότι στον Ολυμπιακό δε βλέπω να έχουμε κάποια δραματική εξέλιξη πριν τον Αύγουστο (αν κλείσει κάποιος παίχτης νωρίτερα, θα κλείσει ο γνωστός σε όλους Derbysair και ένας κεντρικός αμυντικός, κατά πάσα πιθανότητα ο Dragutinovic), και στην ΑΕΚ λόγω της απουσίας ρευστού οι μεταγραφικές εξελίξεις συμβαίνουν με ρυθμούς χελώνας καθώς πολλά θα εξαρτηθούν από τις πωλήσεις κάποιων παιχτών όπως ο Djebbour.
Θα ξεκινήσω κάνοντας μια μικρή αναδρομή με σημείο αναφοράς το περσινό καλοκαίρι…… Έπειτα από αίτημα χιλιάδων φίλων του, ο παναθηναϊκός αλλάζει καθεστώς στα διοικητικά του και από “μονο-μετοχικός” και “διαιρεμένος” γίνεται πολυμετοχικός, ενιαίος και αδιαίρετος. Εκφράσεις του στυλ: ” Όλοι μαζί είμαστε πιο δυνατοί από τον Abramovic….” , “Ενωμένοι μπορούμε να πάμε τον παναθηναϊκό ξανά στην κορυφή…….”, ”Η δοιήκηση θα διαθέσει όσα χρήματα χρειάζονται για το καλό της ομάδας…….” , κάνουν την εμφάνιση τους σε όλες τις εφημερίδες, τις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα.
Πράγματι η νέα διοίκηση ξοδεύει αρκετά λεφτά, προσλαμβάνει έναν προπονητή με ένα καλό όνομα που το έφτιαξε όμως ως βοηθός προπονητή και όχι ως πρώτος, φέρνει πολλούς παίχτες και γεμίζει το roster του, και ο κόσμος πλέον στηρίζει τη διοίκηση αγοράζοντας πολλά διαρκείας τα οποία διπλασιάζονται με την έλευση του βραζιλιάνου σούπερ σταρ και αρχηγό της εθνικής Ζιλμπέρτο Σίλβα. Αποτέλεσμα: ο παναθηναϊκός ανταπεξέρχεται στις ευρωπαϊκές του υποχρεώσεις και με το παραπάνω, έχοντας ως όπλο τη παλιά καλή συνταγή που του χάρισε τόσες και τόσες επιτυχίες. Στην Ελλάδα πληρώνει κυρίως την αστάθεια του στο τομέα της απόδοσης του και την αδυναμία του προπονητή του να δέσει την ομάδα, μετατρέποντας τους πολλούς και καλούς ποδοσφαιριστές της σε ένα συμπαγές σύνολο με βάθος.
Φτάνουμε στις 31 Μαΐου του 2009 ο παναθηναϊκός τελειώνει τις αγωνιστικές του υποχρεώσεις και έρχεται η ώρα που η διοίκηση κάνει ταμείο για προπονητή και παίχτες. Οι πρώτες προστριβές αρχίζουν και βγαίνουν στην επιφάνεια με αποτέλεσμα ένα ένα τα μέλη του Δ.Σ να αρχίσουν να αποχωρούν. Ο παναθηναϊκός μοιάζει πιο “διαιρεμένος” από ποτέ, μέσα σε όλα αυτά κλείνει και η εφημερίδα Derby πληρώνοντας τα λάθη της διοίκησης, παίζοντας το ρόλο του εξιλαστήριου θύματος.
Τελικά αποφασίζεται ότι ο προπονητής πρέπει να μείνει και να δουλέψει περισσότερο προκειμένου να του δοθεί η ευκαιρία να παρουσιάσει κάτι καλύτερο του χρόνου και να κριθεί όχι από μια χρονιά αλλά σε βάθος χρόνου (εξάλλου το συμβόλαιο είναι μεγάλο για να το σπάσουμε και να πληρώνουμε αποζημιώσεις μετά). Το γεγονός ότι όλη τη χρονιά η ομάδα δεν κατάφερε να αφομοιώσει ένα σύστημα αφού ο προπονητής δεν κατάφερε να καταλήξει σε ένα και να δουλέψει σε αυτό, απλά το παραβλέπουμε. Όπως παραβλέπουμε το γεγονός ότι ο προπονητής κ.Τεν Κάτε δεν κατάφερε να δώσει ρόλους στους παίχτες της ομάδας (και πώς να το κάνει όταν έχει αλλάξει 7 συστήματα όλη τη χρονιά), με αποτέλεσμα να φτάσουμε πριν τα play-off και ο προπονητής κ.Τεν Κάτε να πετάει την ιστορική ατάκα “πείτε μου θέλετε να παίζετε…….”, λες και ο ίδιος δεν έχει καταλάβει που πρέπει να παίζει κάθε ποδοσφαιριστής και τι είναι ικανός να κάνει και τι όχι. Ξέχασα……….. χρειάζεται υψηλή ποδοσφαιρική παιδεία για να καταλάβεις ότι ο κ.Μελίσσης δεν κάνει για αμυντικό χαφ….. τι και αν αποκτήθηκε για να παίζει στο κέντρο της άμυνας (μάλλον ούτε για εκει κάνει)……ο κ.Καραγκούνης δεν κάνει για δεξί χαφ, ο κ.Σαλπιγγίδης δεν κάνει για δεξί εξτρέμ και άλλα πολλά τέτοια πειράματα που έγιναν μεσούσης της σεζόν με αποτέλεσμα η ομάδα να μείνει πολύ πίσω στη βαθμολογία του πρωταθλήματος.
Αφού καταλήξαμε στον προπονητή για άλλη μια χρονιά, περνάμε στους παίχτες που δεν μας κάνουν για να δούμε τι έχουμε και τι δεν έχουμε προκείμενου να καθορίσουμε τις ανάγκες της ομάδας και να δράσουμε αναλόγως στην μεταγραφική περίοδο. Ξεκινώντας από τη θέση του τερματοφύλακα κ.Γκαλίνοβιτς να μείνει αλλά θέλουμε κάτι πιο δυνατό, για να παλέψει για τη θέση του βασικού ο super Mario και να μεγαλώσει ο ανταγωνισμός. Ο κ.Τζόρβας να φύγει μιας και δεν μπόρεσε να ανταπεξέλθει σε αυτό το ρόλο….. τι και εάν είναι έλληνας ελπιδοφόρος και θα μπορούσε να συμπληρώνει την τριπλέτα των τερματοφυλάκων….. ποιον θα πείραζε άραγε?....Ξέχασα, αν χρειαστούμε τρίτο τερματοφύλακα έχουμε κάποιον 19χρόνο κροάτη εν ονόματι Ραντοβάνοβιτς που πήραμε για να φτιάξουμε τη μεικτή κόσμου.
Όσον αφορά την άμυνα καταλήξαμε ότι έπειτα από τόσα χρόνια προσφοράς ο κ.Γκούμας δεν μας κάνει γιατί προτιμάμε τον κ.Μελίσση να συμπληρώνει την τετράδα των αμυντικών ασχέτως εάν δεν έχουμε σκοπό να τον βάλουμε ποτέ, για αυτό και χρειαζόμαστε ένα καλό κεντρικό αμυντικό να πλαισιώνει τους πολύ καλούς και σταθερούς Λουκά Βύντρα και Γιοσού Σαριέγκι. Τέλος αυτός ο βραζιλιάνος David που πήραμε τσάμπα στα μέσα της χρονιάς, αρπάζοντας τον από μεγάλες ομάδες πρέπει να δοθεί δανεικός για να πάρει παιχνίδια και να αδειάσουν οι θέσεις ξένων που τις θέλουμε για να καλύψουμε άλλες ανάγκες. Περνώντας στα δεξιά της άμυνας, αφού καταφέραμε και μας έφυγε μέσα από τα χέρια μια αξιόπιστη ρεζέρβα (για τον Πανθρακικό λέω εγώ), που ακούει στο όνομα Mikael Nilson και ο βραζιλιάνος υπερμπακ Γκάμπριελ μας βγήκε τελικά δεξί χαφ, μείναμε με τον ταλαντούχο κ.Μουν (ο μόνος που αξίζει από όλους αυτούς κατά τη γνώμη), τον οποίο σκεφτόμαστε να πουλήσουμε και άρα χρειαζόμαστε δεξί μπακ βασικό και θα έχουμε και τον κ.Βύντρα να δίνει ανάσες όποτε χρειαστεί….. (βλέπω του χρόνου τους οπαδούς της ομάδας να κάνουν τάματα να μην τραυματιστεί το όποιο δεξί μπακ πάρουν και παίξει ο κ.Βύντρα βασικός στο δεξί άκρο, εάν τελικά φύγει ο Μουν). Στο αριστερό άκρο της άμυνας δεσπόζει το ελληνικό στοιχείο με τον κ.Σπυρόπουλο μην έχοντας βασικό ανταγωνιστή για τη θέση και έχοντας πάρα σπίτι τη φανέλα βασικού, δεν έχει εξαργυρώσει με την έως τώρα παρουσία του στην ομάδα τα 2 εκατομμύρια που δαπανήθηκαν για τη μεταγραφή του. Για αυτό χρειαζόμαστε έναν αμυντικό με αριστερό πόδι, ο οποίος θα μπορεί να παίξει και αριστερά για να μεγαλώσει ο ανταγωνισμός. Όσο για τον συμπαθέστατο κατά τα άλλα κ.Βαβρζινιακ μας βγήκε ντοπέ και πρέπει να πάει από εκεί που ήρθε. Αλίμονο κάποια λάθη σε παίχτες θα γίνουνε.
Στο χώρο της μεσαίας γραμμής και όσον αφορά τις θέσεις των αμυντικών χαφ, δεσπόζει ο επιβλητικός βραζιλιάνος σταρ Ζιλμπέρτο Σίλβα o οποίος δεν απέδωσε τα λεφτά του στον αγωνιστικό χώρο αλλά εξαργύρωσε το συμβόλαιο του από τα διαρκείας και τις φανέλες, και δεδομένου ότι έχει κλειστό τριετές και θα πληρώσουμε πολλά λεφτά για να του σπάσουμε το συμβόλαιο, πρέπει να μείνει. Μια μικρή ελπίδα υπάρχει να τυφλωθούν οι άνθρωποι της Γιουβέντους, ξεχνώντας τη μέτρια χρονιά του κ.Σίλβα και παραβλέποντας την ηλικία καθώς και τα όποια προβλήματα στη μέση του και να προτείνουν ανταλλαγή με τον διεθνή Σουηδό σέντερ μπακ κ.Μέλμπεργκ (ένα από τα καλύτερα ανέκδοτα που έχουν βγει πρωτοσέλιδα). Στη συνέχεια έχουμε τον Marcelo Mattos, το καλύτερο αμυντικό χαφ του περσινού πρωταθλήματος που για τον κ.Τεν Κάτε δεν κάνει για να βρίσκεται ούτε στο πάγκο και προτιμάει να δοκιμάζει τον κ.Μελίσση μπας και δικαιολογηθούν τα 2 εκατομμύρια που δόθηκαν για την απόκτηση του. Έχουμε τον κ.Σιμάο που είναι ο μοναδικός παίχτης που έδειξε τεράστια σημάδια βελτίωσης και ότι το μέλλον του ανήκει, για αυτό και σκεφτόμαστε να τον μοσχοπουλήσουμε, παίρνοντας ένα παίχτη που θα ξέρει περισσότερη μπάλα σαν αμυντικό χαφ μιας και κ.Ζιλμπέρτο Σίλβα πρέπει να παίζει οπωσδήποτε βασικός. Στη συνέχεια έχουμε τον δανεικό Αλέξανδρο Τζιόλη που ο κ.Τεν Κάτε θέλει αλλά εμείς θέλουμε να τον πουλήσουμε. Συνεπώς χρειαζόμαστε αμυντικό χαφ. Μάλλον ο κ.Καραγκούνης έχει μεγαλώσει και δεν μπορεί να τρέχει και να μαρκάρει, για αυτό άλλωστε δεν μπορεί να παίξει δίπλα στον κ.Ζιλμπέρτο Σίλβα…….(πάνε οι εποχές που κρατούσαν το κέντρο μαζί με τον κ.Μπασινά, μάλλον ο κ.Σίλβα δεν είναι και αυτός ούτε Μπασινάς πλέον).
Περνώντας στα αριστερά της μεσαίας γραμμής, υπάρχει ο μοναδικός παίχτης στη ομάδα με πραγματικά καλό αριστερό πόδι που με μια σέντρα του, μια μπαλιά, ένα φάουλ μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες ενός αγώνα, που αποκτήθηκε για να παίζει βασικός πέρυσι το καλοκαίρι αλλά και αυτός όπως και το κ.Μάτος για τους οποίους ξοδεύτηκαν πάνω από 10 εκατομμύρια ευρώ, δεν κάνει ούτε στο πάγκο να βρίσκεται σύμφωνα με τον κ.Τεν Κάτε. Ναι καλά καταλάβατε τον κ.Ίβανσιτς εννοούμε. Απόντος καλού αριστερού χαφ-εξτρέμ λοιπόν, επινοήσαμε να κάνουμε τον κ.Χριστοδουλόπουλο τέτοιον. Τι και εάν έχει μάθει να παίζει περιφερειακός επιθετικός τι και εάν είναι δεξιοπόδαρος, θα τα καταφέρει και πρέπει γιατί δόθηκαν τόσα λεφτά για την απόκτηση του και εκεί έχουμε πραγματική έλλειψη. Εξάλλου είπαμε από τα δεξιά έχουμε και το υπερμπάκ Γκάμπριελ.
Περνώντας στο χώρο πίσω από τους επιθετικούς, συναντάμε τον μοναδικό παίχτη που είναι καλός στο ένας εναντίον ενός, που ξέρει αρκετή μπάλα για να αναστατώσει τη αντίπαλη άμυνα και που όμως αργεί στις προπονήσεις και άρα δεν είναι σωστός επαγγελματίας και πρέπει να φύγει από την ομάδα. Ο λόγος για τον κ.Κλέιτον ή αλλιώς κλάφτε-τον για τον κ.Τεν Κάτε. Συνεχίζουμε και περνάμε στον ταλαντούχο κ.Νίνη που ο κ.Τεν Κάτε υποσχέθηκε να τον κάνει παιχταρά αλλά τώρα ο χρόνος βιάζει, εδώ δεν έχουμε βρει θέση στους άλλους, θα ασχοληθούμε με τον κ.Νίνη, για αυτό καλύτερα να πάει κάπου δανεικός και του χρόνου τα ξαναλέμε.
Τέλος περνάμε στο χώρο της επίθεσης, όσον αφορά το όνομα Ροντρίγκο Σοούζα δεν θα αναφερθώ καν, το γεγονός ότι έφυγε νύχτα στα μέσα της σεζόν τα εξηγεί όλα. Ένας ακόμα παίχτης που δεν μας βγήκε, εντάξει δεν έγινε και τίποτα, εξάλλου τόσα καράβια παίχτες έχουν έρθει και έχουν φύγει στον συμπαθή Ροντρίγκο θα κολλήσουμε. Συνεχίζουμε με το βαρύ πυροβολικό της ομάδας κ.Δημήτρη Σαλπιγγίδη, ο οποίος δεν κάνει για κορυφή στην επίθεση, ούτε μπορεί να ανταπεξέλθει στα πλάγια άρα δεν μας κάνει σύμφωνα πάντα με τον κ.Τεν Κάτε. Η λύση να προσαρμόσουμε το σύστημα έτσι ώστε να χωρέσει ο κ.Σαλπιγγίδης μάλλον δεν υπάρχει στο μυαλό του προπονητή για αυτό και όπως λέγεται εάν αποκτηθεί περιφερειακός επιθετικός μάλλον κουνάει μαντήλι (λέτε να τον δούμε κάτοικο Τούμπας του χρόνου). Στη συνέχεια έχουμε τον κ.Ρουκάβινα ο οποίος είναι ένα αυθεντικό ταλέντο που χρειάζεται για να συμπληρώνει το roster της ομάδας και που αν δυναμώσει και άλλο μπορεί να τον δούμε και βασικό. Μέχρι τότε θα τον βάζουμε στη επίθεση όπου να ναι να αλωνίζει και όπου μας βγει. Τέλος μείνανε οι κ.Πετρόπουλος και κ.Μάτζιος, για τον μεν τελευταίο το ταλέντο ξεχειλίζει για αυτό και πρέπει να τον πουλήσουμε για να πάει σε ομάδα που θα μπορεί να αξιοποιήσει τα όποια τεχνικά χαρακτηριστικά έχει, εξάλλου έχουμε και τόσους επιθετικούς που να χωρέσουν όλοι, για τον δε πρώτο θα δούμε πως θα κλείσουν οι θέσεις των επιθετικών και ανάλογα θα τον κρατήσουμε ή θα τον δώσουμε δανεικό.
Συνοψίζοντας χρειαζόμαστε έναν βασικό τερματοφύλακα, ένα δεξί μπακ, έναν κεντρικό αμυντικό, έναν κεντρικό αμυντικό που να παίζει και αριστερά, έναν αμυντικό χαφ, ένα αριστερό χαφ, έναν περιφερειακό επιθετικό και ένα βαρύ σέντερ φορ. Στο σημείο αυτό έρχεται η διοίκηση και λέει, σταθείτε δεν μπορούμε να πάρουμε τόσους παίχτες ξεκινάμε με τέσσερις και βλέπουμε. Έτσι διαλέγουμε να πάρουμε ένα δεξί μπακ, έναν αμυντικό, έναν αριστερό χαφ και έναν επιθετικό κοιτώντας τις θέσεις που έχουμε πραγματικά ανάγκη.
Η αναδρομή τελείωσε και βρισκόμαστε στα μέσα ιουνίου……….. ο πολυμετοχικός παναθηναϊκός φαίνεται να είναι πιο διαιρεμένος από ποτέ, οι μεταγραφικοί στόχοι έχουν ξεφύγει προ πολλού μην κοιτάζοντας να πάρουμε παίχτες εκεί που πονάμε πραγματικά αλλά καλοί παίχτες να είναι και ότι να ναι. Τι και εάν η ομάδα έχει 5 παίχτες για τις θέσεις των χαφ (Τζιόλη Σιμάο Μάτος Σίλβα Καραγκούνη) και δεν έχει πουλήσει κανέναν προς το παρόν, εμείς πάμε να πάρουμε άλλους 2 Ένχελαρ και Κατσουράνη, όπως είπε και ο κ.Μιαούλης του ραδιοφωνικού σταθμού sport-fm “ο παναθηναϊκός φτιάχνει ομάδα για ξερή με τόσους χαφ-βαλέδες που πάει να μαζέψει”, μόνο που ακόμα και η τράπουλα με τα 52 φύλλα έχει 4 βαλέδες όχι 6-7. Ένα μπαλαντέρ να κάνει παιχνίδι και να ομορφαίνει το παιχνίδι της ομάδας ούτε που σκέφτονται να αγοράσουν, τα αμυντικά χαφ είναι που λείπουν από την ομάδα. Το δεξί άκρο της άμυνας το ξεχάσαμε όπως και τον τερματοφύλακα, καθώς επίσης και το αριστερό χαφ-εξτρέμ (για μένα θα έπρεπε να είναι η πρώτη προτεραιότητα), ενώ στην επίθεση πάμε να χρυσώσουμε έναν 35αρη για να μας βγάλει όλη τη χρονιά λες και δεν μπορούμε να βρούμε έναν επιθετικό της προκοπής σε αυτά τα λεφτά. Ευτυχώς αποκτήθηκε ο κ.Καντέ για να ανεβάσουμε το επιπέδο στην άμυνα και να χάσει τον ύπνο του ο κ.Σπυρόπουλος.
Καταλήγοντας θέλω να πω ότι έτσι αβίαστα έγραψα 2000 λέξεις και θα μπορούσα άλλες τόσες για να περιγράψω την απαισιοδοξία που κρύβεται μέσα σε όλους τους υγιείς σκεπτόμενους παναθηναϊκούς. Εάν βρεθεί έστω και ένας να γράψει με την ίδια άνεση άλλες τόσες και παραπάνω λέξεις για να πείσει όλους αυτούς τους απογοητευμένους παναθηναϊκούς καθώς και τους υπόλοιπους φιλάθλους, ότι πρέπει να ατενίζουν το μέλλον με μεγαλύτερη αισιοδοξία, βλέποντας τα περσινά λόγια της διοίκησης να γίνονται πράξη, εγώ δεν θα έχω κανένα λόγο να έρθω σε αντιπαράθεση.
P.S Συγχωρέστε με για την έκταση του άρθρου, προσπάθησα να τα συμπεριλάβω όλα όσο πιο συνοπτικά γίνεται.
Τρίτη 16 Ιουνίου 2009
Γίνε Άρης να γουστάρεις........
Διαβάζοντας τα ρεπορτάζ των ομάδων καθημερινά και βλέποντας τις αθλητικές εφημερίδες θέλω πολύ να γράψω ένα άρθρο όπου θα σχολιάζω και θα αναλύω κάποιο από το roster των τριών μεγάλων αλλά πραγματικά δεν βλέπω φως στο τούνελ. Οι μέρες περνάνε, η προετοιμασία πλησιάζει και το roster των τριών μεγάλων μοιάζει περισσότερο με σπαζοκεφαλιά παρά με παζλ. Ένας ολυμπιακός χαμένος στη μετάφραση…..πραγματικά δεν ξέρω ποιος δουλεύει ποιον…….ένας παναθηναϊκός που το παλεύει αλλά έχει χάσει τα αυγά και τα πασχάλια………..για άλλους παίχτες ξεκίνησε να αγοράσει σε θέσεις που πονάει και άλλους παίχτες δείχνει να παίρνει σε θέσεις που μοιάζει γεμάτος αλλά δεν είναι και τόσο τελικά γιατί μπορεί και να του φύγουν κάποιοι………και μια ΑΕΚ που θέλει αλλά δεν μπορεί, καθώς είναι σχεδόν βέβαιο ότι και ο Αστέρας Τρίπολης αυτή τη στιγμή μοιάζει πλουσιότερος μπροστά της.
Έτσι για άλλη μια μέρα θα ασχοληθώ με μια άλλη ομάδα του βορρά που δείχνει και αυτή όπως και ο ΠΑΟΚ να βαδίζει σε σωστά μονοπάτια και να δυναμώνει θέλοντας να επιστρέψει του χρόνου στο UEFA. Ο πρόεδρος του Άρη εξελέγει τελικά και δείχνει να μετουσιώνει τα προεκλογικά του λεγόμενα. Οι οπαδοί του Άρη δικαίως μπορεί να ατενίζουν το μέλλον με μεγαλύτερη αισιοδοξία, καθώς οι κινήσεις που γίνονται για την ενίσχυση του ήδη πολύ καλού υπάρχοντος roster, κάθε άλλο παρά αποθαρρυντικές μπορούν να χαρακτηριστούν. Όλοι εμείς οι υπόλοιποι φίλαθλοι πρέπει να πανηγυρίζουμε που βλέπουμε προέδρους να επενδύουν σε ομάδες με ιστορία και κόσμο, ασχέτως εάν δεν έχουν την δυναμική των τριών μεγάλων.
Αναλύοντας το roster του Άρη συναντάμε κάτω από τα δοκάρια το πλέον ελπιδοφόρο έλληνα τερματοφύλακα Μιχάλη Σηφάκη 15 φορές διεθνή με την εθνική ελπίδων και πραγματικά αναγεννημένο από τότε που πήγε στον Άρη. Για τις συμπληρωματικές θέσεις των τερματοφυλάκων λογικά θα υπάρξουν κινήσεις από τους διοικούντες της ομάδας.
Όσον αφορά τα σέντερ μπακ της ομάδας, υπάρχουν ήδη οι Ευθύμης Κουλοχέρης και Valentin Roberge που προορίζονται για αλλαγές των βασικών Sanel Jahic και Christian Nasuti, με τα μέχρι στιγμής δεδομένα. Ο τελευταίος είναι ακόμα ένα αξιόλογο και ποιοτικό μπακ του οποίου η μεταγραφή δεν έχει οριστικοποιηθεί ακόμα, αλλά σε περίπτωση που αυτό γίνει, τότε η τετράδα των κεντρικών αμυντικών του Άρη θα μοιάζει αρκετά ισχυρή ώστε να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες της νέας χρονιάς.
Περνώντας στα άκρα της άμυνας από τα δεξιά δεσπόζει ο βασικός και αναντικατάστατος Neto, ενώ αναμένεται να αποκτηθεί ακόμα ένας παίχτης για να δίνει έξτρα λύσεις. Στα αριστερά υπάρχει ήδη ο Vangjeli Kristi, ενώ αναμένεται να αποκτηθεί βασικός ποδοσφαιριστής που θα καλύπτει τη συγκεκριμένη θέση στο σύστημα του κ.Μαζίνιο.
Ο νευραλγικός χώρος του κέντρου μοιάζει να καλύπτεται με τον πλέον ιδανικό τρόπο, καθώς εκεί δεσπόζει ο επιβλητικός Ronald Garcia ενώ για την άλλη μια θέση θα παλέψουν ο νεοαποκτιθέντας Mohamed Nafti μαζί με τους Roberto Battion και τον έμπειρο Θανάση Πρίττα. Το δημιουργικό κομμάτι της ομάδας αναμένεται να περνάει από τα πόδια του Leandro Gracian που αποκτήθηκε από την Boca juniors και κρυφή ελπίδα όλων είναι να καταφέρει να ανεβάσει ένα ακόμα σκαλοπάτι την ομάδα του Άρη. Επιπλέον υπάρχει και ο Siston ο οποίος μπορεί να καλύπτει τη συγκεκριμένη θέση και να δίνει ανάσες στον Αργεντινό σταρ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι από τη νέα περίοδο η ομάδα του Άρη θα έχει ένα ακόμα ατού στο οπλοστάσιο του και αυτό θα είναι οι στημένες φάσεις.
Συνεχίζοντας και περνώντας στο χώρο της επίθεσης, τα άκρα του Άρη δείχνουν ικανά να προκαλέσουν αρκετά ρήγματα στις αντίπαλες άμυνες καθώς από αριστερά υπάρχουν οι πάρα πολύ καλοί Mario Regueiro (δεν είναι σίγουρο ότι θα μείνει πάντως) και Javito (παίζει και δεξιά), και από τα δεξιά οι εξίσου ποιοτικοί Felipe (ενδέχεται να αποτελέσει παρελθόν) και Toni Calvo (παίζει και αριστερά). Αναμφίβολα 4 ποδοσφαιριστές με εξαιρετική τεχνική κατάρτιση που στην καλή τους μέρα μπορεί να κάνουν την αντίπαλη άμυνα να μοιάζει με ελβετικό τυρί. Τέλος το ρόλο του σκόρερ αναμένεται να επωμιστεί για άλλη μια χρονιά ο εξαιρετικός Koke ενώ σημαντικές βοήθειες αναμένεται να δώσει ο 33χρονος πανύψηλος ουρουγουανός φορ 42 φορές διεθνή Sebastian Abreu που αποκτήθηκε από την Real Sociedad, ενώ υπάρχει πάντα και ο Javier Campora έτοιμος να βοηθήσει όποτε του ζητηθεί.
Συνοψίζοντας, ο κ.Μαζίνιο πρέπει να νιώθει περισσότερο ικανοποιημένος από ποτέ καθώς ο Άρης δείχνει να είναι μια άκρως τεχνική ομάδα, ικανή για να παίξει ποδόσφαιρο υψηλών προδιαγραφών από αυτό που κάνει τον κόσμο να πηγαίνει στο γήπεδο και όχι να φεύγει. Το λατινοαμερικάνικο στοιχείο είναι ευδιάκριτο στο roster της ομάδας, γεγονός που ίσως διευκολύνει το έργο του κ.Μαζίνιο που θέλει η ομάδα του να στηρίζεται κυρίως στην επίθεση και όχι την άμυνα. Θεωρώ πως ένας σοβαρός και μετρημένος Άρης έχει κλεισμένη θέση ήδη στα play-off της επόμενης χρονιάς και μάλιστα πιστεύω πως δεν θα είναι ο πέμπτος της παρέας.
P.S updated ύστερα από υποδείξεις και παρεμβάσεις μελών του blog
Έτσι για άλλη μια μέρα θα ασχοληθώ με μια άλλη ομάδα του βορρά που δείχνει και αυτή όπως και ο ΠΑΟΚ να βαδίζει σε σωστά μονοπάτια και να δυναμώνει θέλοντας να επιστρέψει του χρόνου στο UEFA. Ο πρόεδρος του Άρη εξελέγει τελικά και δείχνει να μετουσιώνει τα προεκλογικά του λεγόμενα. Οι οπαδοί του Άρη δικαίως μπορεί να ατενίζουν το μέλλον με μεγαλύτερη αισιοδοξία, καθώς οι κινήσεις που γίνονται για την ενίσχυση του ήδη πολύ καλού υπάρχοντος roster, κάθε άλλο παρά αποθαρρυντικές μπορούν να χαρακτηριστούν. Όλοι εμείς οι υπόλοιποι φίλαθλοι πρέπει να πανηγυρίζουμε που βλέπουμε προέδρους να επενδύουν σε ομάδες με ιστορία και κόσμο, ασχέτως εάν δεν έχουν την δυναμική των τριών μεγάλων.
Αναλύοντας το roster του Άρη συναντάμε κάτω από τα δοκάρια το πλέον ελπιδοφόρο έλληνα τερματοφύλακα Μιχάλη Σηφάκη 15 φορές διεθνή με την εθνική ελπίδων και πραγματικά αναγεννημένο από τότε που πήγε στον Άρη. Για τις συμπληρωματικές θέσεις των τερματοφυλάκων λογικά θα υπάρξουν κινήσεις από τους διοικούντες της ομάδας.
Όσον αφορά τα σέντερ μπακ της ομάδας, υπάρχουν ήδη οι Ευθύμης Κουλοχέρης και Valentin Roberge που προορίζονται για αλλαγές των βασικών Sanel Jahic και Christian Nasuti, με τα μέχρι στιγμής δεδομένα. Ο τελευταίος είναι ακόμα ένα αξιόλογο και ποιοτικό μπακ του οποίου η μεταγραφή δεν έχει οριστικοποιηθεί ακόμα, αλλά σε περίπτωση που αυτό γίνει, τότε η τετράδα των κεντρικών αμυντικών του Άρη θα μοιάζει αρκετά ισχυρή ώστε να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες της νέας χρονιάς.
Περνώντας στα άκρα της άμυνας από τα δεξιά δεσπόζει ο βασικός και αναντικατάστατος Neto, ενώ αναμένεται να αποκτηθεί ακόμα ένας παίχτης για να δίνει έξτρα λύσεις. Στα αριστερά υπάρχει ήδη ο Vangjeli Kristi, ενώ αναμένεται να αποκτηθεί βασικός ποδοσφαιριστής που θα καλύπτει τη συγκεκριμένη θέση στο σύστημα του κ.Μαζίνιο.
Ο νευραλγικός χώρος του κέντρου μοιάζει να καλύπτεται με τον πλέον ιδανικό τρόπο, καθώς εκεί δεσπόζει ο επιβλητικός Ronald Garcia ενώ για την άλλη μια θέση θα παλέψουν ο νεοαποκτιθέντας Mohamed Nafti μαζί με τους Roberto Battion και τον έμπειρο Θανάση Πρίττα. Το δημιουργικό κομμάτι της ομάδας αναμένεται να περνάει από τα πόδια του Leandro Gracian που αποκτήθηκε από την Boca juniors και κρυφή ελπίδα όλων είναι να καταφέρει να ανεβάσει ένα ακόμα σκαλοπάτι την ομάδα του Άρη. Επιπλέον υπάρχει και ο Siston ο οποίος μπορεί να καλύπτει τη συγκεκριμένη θέση και να δίνει ανάσες στον Αργεντινό σταρ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι από τη νέα περίοδο η ομάδα του Άρη θα έχει ένα ακόμα ατού στο οπλοστάσιο του και αυτό θα είναι οι στημένες φάσεις.
Συνεχίζοντας και περνώντας στο χώρο της επίθεσης, τα άκρα του Άρη δείχνουν ικανά να προκαλέσουν αρκετά ρήγματα στις αντίπαλες άμυνες καθώς από αριστερά υπάρχουν οι πάρα πολύ καλοί Mario Regueiro (δεν είναι σίγουρο ότι θα μείνει πάντως) και Javito (παίζει και δεξιά), και από τα δεξιά οι εξίσου ποιοτικοί Felipe (ενδέχεται να αποτελέσει παρελθόν) και Toni Calvo (παίζει και αριστερά). Αναμφίβολα 4 ποδοσφαιριστές με εξαιρετική τεχνική κατάρτιση που στην καλή τους μέρα μπορεί να κάνουν την αντίπαλη άμυνα να μοιάζει με ελβετικό τυρί. Τέλος το ρόλο του σκόρερ αναμένεται να επωμιστεί για άλλη μια χρονιά ο εξαιρετικός Koke ενώ σημαντικές βοήθειες αναμένεται να δώσει ο 33χρονος πανύψηλος ουρουγουανός φορ 42 φορές διεθνή Sebastian Abreu που αποκτήθηκε από την Real Sociedad, ενώ υπάρχει πάντα και ο Javier Campora έτοιμος να βοηθήσει όποτε του ζητηθεί.
Συνοψίζοντας, ο κ.Μαζίνιο πρέπει να νιώθει περισσότερο ικανοποιημένος από ποτέ καθώς ο Άρης δείχνει να είναι μια άκρως τεχνική ομάδα, ικανή για να παίξει ποδόσφαιρο υψηλών προδιαγραφών από αυτό που κάνει τον κόσμο να πηγαίνει στο γήπεδο και όχι να φεύγει. Το λατινοαμερικάνικο στοιχείο είναι ευδιάκριτο στο roster της ομάδας, γεγονός που ίσως διευκολύνει το έργο του κ.Μαζίνιο που θέλει η ομάδα του να στηρίζεται κυρίως στην επίθεση και όχι την άμυνα. Θεωρώ πως ένας σοβαρός και μετρημένος Άρης έχει κλεισμένη θέση ήδη στα play-off της επόμενης χρονιάς και μάλιστα πιστεύω πως δεν θα είναι ο πέμπτος της παρέας.
P.S updated ύστερα από υποδείξεις και παρεμβάσεις μελών του blog
Δευτέρα 15 Ιουνίου 2009
Μπορεί άραγε το Πρωτάθλημα ο ΠΑΟΚ........
Καλησπέρα αγαπητοί αναγνώστες μου και καλή εβδομάδα. Σήμερα αποφάσισα να αναφερθώ στον ΠΑΟΚ και να επικροτήσω τις φιλότιμες προσπάθειες που κάνει ο κ.Ζαγοράκης για να ξαναφέρει τον ΠΑΟΚ στην κορυφή. Βρισκόμαστε στα μέσα Ιουνίου, σε λίγες μέρες ξεκινάνε προετοιμασία οι ομάδες και ο ΠΑΟΚ φαίνεται να έχει κάνει τον πιο σωστό προγραμματισμό από τους λεγόμενους μεγάλους. Πραγματικά έχει κάνει πολύ καλή δουλειά όσον αφορά το σχεδιασμό της ομάδας αποκτώντας παίχτες στις θέσεις που πονούσε. Όλοι οι οπαδοί του ΠΑΟΚ καθώς και όλος ο φίλαθλος κόσμος θα πρέπει να είναι απόλυτα ευχαριστημένοι καθώς αποδεικνύεται ότι δεν χρειάζονται τα χοντρά πακέτα του πολυμετοχικού παναθηναϊκού, ούτε η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου του κ.Κόκαλη για να φτιάξεις ένα σωστό και μετρημένο roster. Με ένα κόσμο που έχει δείξει όλα αυτά τα χρόνια ότι στηρίζει την ομάδα ανεξαρτήτως οικονομικών συνθηκών, διοικήσεων, δυναμικότητας roster και προπονητών και ένα επιτελείο ανθρώπων όπως είναι ο κ.Βρύζας και ο κ.Ζαγοράκης που αγαπάνε πραγματικά την ομάδα, οι συνθήκες για να ξεφύγει ο ΠΑΟΚ από τη μετριότητα του παρελθόντος μοιάζουν πιο ευνοϊκές από ποτέ. Ας ελπίσουμε η περσινή καλή πορεία να είναι η αρχή μιας νέας εποχής για τον ΠΑΟΚ, κάτι που όλος ο φίλαθλος κόσμος θέλει για να γίνει ακόμα πιο ανταγωνιστικό το πρωτάθλημα μας.
Η μέρα που όλες οι ομάδες θα σταθούν στη γραμμή εκκίνησης για να ξεκινήσουν η κάθε μια το δικό της αγώνα προς την κορυφή του ελληνικού πρωταθλήματος πλησιάζει και ο ΠΑΟΚ δείχνει να έχει περισσότερα καύσιμα από κάθε άλλη χρονιά προκειμένου να πάει όσο το δυνατόν μακρύτερα. Μια προσεκτική ματιά στο roster της ομάδας είναι ικανή για να πείσει και τους πιο δύσπιστους ότι ο ΠΑΟΚ μοιάζει πιο πλήρης από ποτέ με τουλάχιστον 2 ικανούς ποδοσφαιριστές σε κάθε θέση.
Ξεκινώντας πάντα από την πιο νευραλγική θέση της ενδεκάδας που είναι αυτή του τερματοφύλακα συναντάμε τον διεθνή με την εθνική ομάδα Κώστα Χαλκιά ο οποίος είναι ικανός για το καλύτερο και το χειρότερο. Ένα στοίχημα τόσο για τον ίδιο όσο και για τον ΠΑΟΚ είναι η σταθεροποίηση της απόδοσης του, η οποία θα δώσει και την απαραίτητη ψυχολογία στην ομάδα για κάτι καλύτερο από το UEFA. Την επιβλητική παρουσία του Λαρισαίου τερματοφύλακα έρχεται να συμπληρώσει ο Κροάτης Dario Kresic ο οποίος έκανε πολύ καλή χρονιά με τον πανιώνιο και έχει όλα τα εχέγγυα για να διεκδικήσει επί ίσους όρους φανέλα βασικού. Την τριπλέτα στις θέσεις των τερματοφυλάκων φαίνεται να συμπληρώνει ο ελπιδοφόρος Δημήτρης Κυριακίδης.
Συνεχίζουμε με τις 2 θέσεις κεντρικών αμυντικών της ομάδας, όπου ο ΠΑΟΚ μέχρι στιγμής φαίνεται πως συνθέτει το πιο ισχυρό αμυντικό δίδυμο. Ο σταθερότατος Pablo Contreras με την έλευση του δυναμικού Bruno Cirillo συνθέτουν ένα ζευγάρι υψηλών προδιαγραφών ικανό να ηγηθεί της άμυνας του ΠΑΟΚ. Ακολουθούν οι Στέλιος Μαλεζάς και Joe Bizera για να δώσουν βάθος και επιπλέον λύσεις στα δύσκολα.
Όσον αφορά τα ακραία μπακ της ομάδας, στα δεξιά συναντάμε τον πολύπειρο Miroslaw Sznaucner (μπορεί να παίξει εξίσου καλά και αριστερά) καθώς επίσης και τον διεθνή με την εθνική ελπίδων Νίκο Αραμπατζή (εάν δεν δοθεί δανεικός), ικανό για να καλύψει ακόμα και όλη την δεξιά πλευρά εάν του ζητηθεί. Δύο ακραία μπακ που συμπληρώνουν ό ένας τον άλλο και δίνουν την δυνατότητα στο προπονητή Fernando Santos να καταστρώσει τα σχέδια του ανάλογα τον αντίπαλο, καθώς ο μεν πολωνός φημίζεται για τις αμυντικές του αρετές ενώ ο μακεδόνας αμυντικός για τα επιθετικά του χαρίσματα. Από τα αριστερά συναντάμε αντίστοιχα τον έμπειρο βραζιλιάνο Lino και τον Φίλιππο Δάρλα.
Περνάμε στο χώρο του κέντρου όπου φέτος θα γίνει πραγματική σφαγή για τις 2 θέσεις των αμυντικών χαφ. Η μεσαία γραμμή του ΠΑΟΚ φαίνεται να είναι το πιο δυνατό του σημείο φέτος, αφού ο Pablo Garcia δεν θα “παλεύει” μόνος του, καθώς στους ήδη υπάρχοντες και πολύ καλούς Σωτήρη Μπαλάφα και Ricardo Veron έρχεται να προστεθεί ο Γκανέζος Mohamed Abubakari, ο οποίος ήταν από τους διακριθέντες παίχτες του νεοφώτιστου Πανσεραϊκού και δίκαια πήρε μεταγραφή σε μια πολύ μεγαλύτερη ομάδα. Εάν τελικά στους 5 προαναφερθέντες προσθέσουμε και τον δυναμικό Vitolo του οποίου η μεταγραφή δεν έχει οριστικοποιηθεί ακόμα, τότε μιλάμε για 5 παίχτες που μπορούν να συνθέσουν ένα γεμάτο και αξεπέραστο κέντρο με πολλές λύσεις και επιλογές. Σίγουρα ο κ.Santos πρέπει να νιώθει απόλυτα ικανοποιημένος.
Όσον αφορά το δημιουργικό κομμάτι ο ΠΑΟΚ απέκτησε το Γιώργο Φωτάκη, ένα παίχτη 14 φορές διεθνή με την εθνική ελπίδων, ο οποίος παρά τη σταθερά καλή του πορεία τα τελευταία χρόνια δεν έτυχε να πάρει μεταγραφή σε μεγαλύτερη ομάδα. Αν λάβουμε υπόψη μας και τις φήμες ότι ο εν λόγω παίχτης ήταν στα πλάνα του κ.Bajevic τότε δεν μπορούμε παρά να μιλάμε για έναν πολύ καλό ποδοσφαιριστή έτοιμο να ανταπεξέλθει σε μεγαλύτερη ομάδα. Επίσης τη θέση αυτή μπορεί να καλύψει και ο Olivier Sorlin εάν του ζητηθεί προσφέροντας μια επιπλέον λύση. Ο μεγάλος όμως καημός και καψούρα των οπαδών του ΠΑΟΚ ακούει στο όνομα Pablo Aimar και ευχή όλων είναι τη νέα χρονιά να είναι 3 οι Pablo της ομάδας. Ένας παίχτης που είναι ικανός να αλλάξει τις ισορροπίες και να ανεβάσει ένα επίπεδο την ομάδα του ΠΑΟΚ με τα σουτ, τις κάθετες μπαλιές του και τις στημένες φάσεις. Ενώ υπάρχει πάντα και ο Vladimir Ivic.
Εν συνεχεία περνάμε στα ακραία εξτρεμ, αριστερά και δεξία της επίθεσης, όπου ο ΠΑΟΚ έκανε το μπαμ του καλοκαιριού αποκτώντας τον πιο ελπιδοφόρο παίχτη του πρωταθλήματος Βασίλη Κουτσιανικούλη αποδεικνύοντας ότι οι καλοί έλληνες παίχτες δεν είναι προνόμιο μόνο του Ολυμπιακού, Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ. Αν τελικά ο ΠΑΟΚ καταφέρει και κρατήσει και τον πορτογάλλο Βιερίνια τότε θα μιλάμε για 2 πάρα πολύ καλές λύσεις που μπορούν να αγωνιστούν είτε δεξιά είτε αριστερά της επίθεσης. Σε αυτούς προσθέστε και τον Sergio Conceicao ( εάν μείνει-λήγει του συμβόλαιο του) που η φυσική του θέση είναι στα δεξιά της επίθεσης καθώς επίσης και τον πολύ καλό Olivier Sorlin του οποίου η φυσική θέση δεν είναι στα πλάγια της επίθεσης αλλά παρόλα αυτά τον είδαμε φέτος να αγωνίζεται και εκεί. Έτσι και εδώ έχουμε ένα συνδυασμό εμπειρίας με τους 2 τελευταίους και φρέσκου αίματος με τους 2 πρώτους.
Τέλος, όσον αφορά το χώρο της επίθεσης υπάρχει πάντα ο πολύ καλός και μεταγραφική αποκάλυψη του ΠΑΟΚ, Zlatan Muslimovic, oι ελπιδοφόροι Ηλίας Αναστασάκος και Στέφανος Αθανασιάδης (αυτός μάλλον θα δοθεί δανεικός) και αναμένεται να αποκτηθεί και ο Sito Riera, ο οποίος έκανε πάρα πολύ καλή χρονιά με τον Πανθρακικό και θα ενισχύσει σε σημαντικό βαθμό την επίθεση του δικέφαλου του βορρά.
Συνοψίζοντας, βλέπουμε ότι ο ΠΑΟΚ της νέας αγωνιστικής περιόδου θα αποτελείται από ένα roster 25-26 ποδοσφαιριστών ικανών να του δώσουν το κάτι παραπάνω τόσο στο πρωτάθλημα όσο και στην Ευρώπη. Δεν ξέρω αν πραγματικά αυτή η ομάδα θα μπορούσε ποτέ σε αυτή την Ελλάδα με αυτό το ελληνικό πρωτάθλημα να πάρει πρωτάθλημα αλλά στο Football Manager θα είχε πάρα πολλές πιθανότητες.
P.S updated ύστερα από υποδείξεις και παρεμβάσεις μελών του blog
Η μέρα που όλες οι ομάδες θα σταθούν στη γραμμή εκκίνησης για να ξεκινήσουν η κάθε μια το δικό της αγώνα προς την κορυφή του ελληνικού πρωταθλήματος πλησιάζει και ο ΠΑΟΚ δείχνει να έχει περισσότερα καύσιμα από κάθε άλλη χρονιά προκειμένου να πάει όσο το δυνατόν μακρύτερα. Μια προσεκτική ματιά στο roster της ομάδας είναι ικανή για να πείσει και τους πιο δύσπιστους ότι ο ΠΑΟΚ μοιάζει πιο πλήρης από ποτέ με τουλάχιστον 2 ικανούς ποδοσφαιριστές σε κάθε θέση.
Ξεκινώντας πάντα από την πιο νευραλγική θέση της ενδεκάδας που είναι αυτή του τερματοφύλακα συναντάμε τον διεθνή με την εθνική ομάδα Κώστα Χαλκιά ο οποίος είναι ικανός για το καλύτερο και το χειρότερο. Ένα στοίχημα τόσο για τον ίδιο όσο και για τον ΠΑΟΚ είναι η σταθεροποίηση της απόδοσης του, η οποία θα δώσει και την απαραίτητη ψυχολογία στην ομάδα για κάτι καλύτερο από το UEFA. Την επιβλητική παρουσία του Λαρισαίου τερματοφύλακα έρχεται να συμπληρώσει ο Κροάτης Dario Kresic ο οποίος έκανε πολύ καλή χρονιά με τον πανιώνιο και έχει όλα τα εχέγγυα για να διεκδικήσει επί ίσους όρους φανέλα βασικού. Την τριπλέτα στις θέσεις των τερματοφυλάκων φαίνεται να συμπληρώνει ο ελπιδοφόρος Δημήτρης Κυριακίδης.
Συνεχίζουμε με τις 2 θέσεις κεντρικών αμυντικών της ομάδας, όπου ο ΠΑΟΚ μέχρι στιγμής φαίνεται πως συνθέτει το πιο ισχυρό αμυντικό δίδυμο. Ο σταθερότατος Pablo Contreras με την έλευση του δυναμικού Bruno Cirillo συνθέτουν ένα ζευγάρι υψηλών προδιαγραφών ικανό να ηγηθεί της άμυνας του ΠΑΟΚ. Ακολουθούν οι Στέλιος Μαλεζάς και Joe Bizera για να δώσουν βάθος και επιπλέον λύσεις στα δύσκολα.
Όσον αφορά τα ακραία μπακ της ομάδας, στα δεξιά συναντάμε τον πολύπειρο Miroslaw Sznaucner (μπορεί να παίξει εξίσου καλά και αριστερά) καθώς επίσης και τον διεθνή με την εθνική ελπίδων Νίκο Αραμπατζή (εάν δεν δοθεί δανεικός), ικανό για να καλύψει ακόμα και όλη την δεξιά πλευρά εάν του ζητηθεί. Δύο ακραία μπακ που συμπληρώνουν ό ένας τον άλλο και δίνουν την δυνατότητα στο προπονητή Fernando Santos να καταστρώσει τα σχέδια του ανάλογα τον αντίπαλο, καθώς ο μεν πολωνός φημίζεται για τις αμυντικές του αρετές ενώ ο μακεδόνας αμυντικός για τα επιθετικά του χαρίσματα. Από τα αριστερά συναντάμε αντίστοιχα τον έμπειρο βραζιλιάνο Lino και τον Φίλιππο Δάρλα.
Περνάμε στο χώρο του κέντρου όπου φέτος θα γίνει πραγματική σφαγή για τις 2 θέσεις των αμυντικών χαφ. Η μεσαία γραμμή του ΠΑΟΚ φαίνεται να είναι το πιο δυνατό του σημείο φέτος, αφού ο Pablo Garcia δεν θα “παλεύει” μόνος του, καθώς στους ήδη υπάρχοντες και πολύ καλούς Σωτήρη Μπαλάφα και Ricardo Veron έρχεται να προστεθεί ο Γκανέζος Mohamed Abubakari, ο οποίος ήταν από τους διακριθέντες παίχτες του νεοφώτιστου Πανσεραϊκού και δίκαια πήρε μεταγραφή σε μια πολύ μεγαλύτερη ομάδα. Εάν τελικά στους 5 προαναφερθέντες προσθέσουμε και τον δυναμικό Vitolo του οποίου η μεταγραφή δεν έχει οριστικοποιηθεί ακόμα, τότε μιλάμε για 5 παίχτες που μπορούν να συνθέσουν ένα γεμάτο και αξεπέραστο κέντρο με πολλές λύσεις και επιλογές. Σίγουρα ο κ.Santos πρέπει να νιώθει απόλυτα ικανοποιημένος.
Όσον αφορά το δημιουργικό κομμάτι ο ΠΑΟΚ απέκτησε το Γιώργο Φωτάκη, ένα παίχτη 14 φορές διεθνή με την εθνική ελπίδων, ο οποίος παρά τη σταθερά καλή του πορεία τα τελευταία χρόνια δεν έτυχε να πάρει μεταγραφή σε μεγαλύτερη ομάδα. Αν λάβουμε υπόψη μας και τις φήμες ότι ο εν λόγω παίχτης ήταν στα πλάνα του κ.Bajevic τότε δεν μπορούμε παρά να μιλάμε για έναν πολύ καλό ποδοσφαιριστή έτοιμο να ανταπεξέλθει σε μεγαλύτερη ομάδα. Επίσης τη θέση αυτή μπορεί να καλύψει και ο Olivier Sorlin εάν του ζητηθεί προσφέροντας μια επιπλέον λύση. Ο μεγάλος όμως καημός και καψούρα των οπαδών του ΠΑΟΚ ακούει στο όνομα Pablo Aimar και ευχή όλων είναι τη νέα χρονιά να είναι 3 οι Pablo της ομάδας. Ένας παίχτης που είναι ικανός να αλλάξει τις ισορροπίες και να ανεβάσει ένα επίπεδο την ομάδα του ΠΑΟΚ με τα σουτ, τις κάθετες μπαλιές του και τις στημένες φάσεις. Ενώ υπάρχει πάντα και ο Vladimir Ivic.
Εν συνεχεία περνάμε στα ακραία εξτρεμ, αριστερά και δεξία της επίθεσης, όπου ο ΠΑΟΚ έκανε το μπαμ του καλοκαιριού αποκτώντας τον πιο ελπιδοφόρο παίχτη του πρωταθλήματος Βασίλη Κουτσιανικούλη αποδεικνύοντας ότι οι καλοί έλληνες παίχτες δεν είναι προνόμιο μόνο του Ολυμπιακού, Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ. Αν τελικά ο ΠΑΟΚ καταφέρει και κρατήσει και τον πορτογάλλο Βιερίνια τότε θα μιλάμε για 2 πάρα πολύ καλές λύσεις που μπορούν να αγωνιστούν είτε δεξιά είτε αριστερά της επίθεσης. Σε αυτούς προσθέστε και τον Sergio Conceicao ( εάν μείνει-λήγει του συμβόλαιο του) που η φυσική του θέση είναι στα δεξιά της επίθεσης καθώς επίσης και τον πολύ καλό Olivier Sorlin του οποίου η φυσική θέση δεν είναι στα πλάγια της επίθεσης αλλά παρόλα αυτά τον είδαμε φέτος να αγωνίζεται και εκεί. Έτσι και εδώ έχουμε ένα συνδυασμό εμπειρίας με τους 2 τελευταίους και φρέσκου αίματος με τους 2 πρώτους.
Τέλος, όσον αφορά το χώρο της επίθεσης υπάρχει πάντα ο πολύ καλός και μεταγραφική αποκάλυψη του ΠΑΟΚ, Zlatan Muslimovic, oι ελπιδοφόροι Ηλίας Αναστασάκος και Στέφανος Αθανασιάδης (αυτός μάλλον θα δοθεί δανεικός) και αναμένεται να αποκτηθεί και ο Sito Riera, ο οποίος έκανε πάρα πολύ καλή χρονιά με τον Πανθρακικό και θα ενισχύσει σε σημαντικό βαθμό την επίθεση του δικέφαλου του βορρά.
Συνοψίζοντας, βλέπουμε ότι ο ΠΑΟΚ της νέας αγωνιστικής περιόδου θα αποτελείται από ένα roster 25-26 ποδοσφαιριστών ικανών να του δώσουν το κάτι παραπάνω τόσο στο πρωτάθλημα όσο και στην Ευρώπη. Δεν ξέρω αν πραγματικά αυτή η ομάδα θα μπορούσε ποτέ σε αυτή την Ελλάδα με αυτό το ελληνικό πρωτάθλημα να πάρει πρωτάθλημα αλλά στο Football Manager θα είχε πάρα πολλές πιθανότητες.
P.S updated ύστερα από υποδείξεις και παρεμβάσεις μελών του blog
Παρασκευή 12 Ιουνίου 2009
Φτάνει πια.....χορτάσαμε κουτόχορτο!!!!
Καλησπέρα παιδιά, όπως όλος ο κόσμος του ποδοσφαιρικού και όχι μόνο ολυμπιακού έχει ξενερώσει, έτσι και εγώ με τη σειρά μου δεν θα αποτελέσω εξαίρεση.Είμαι 25 χρονών και από τα 13 που θυμάμαι πολύ καλά και διαβάζω αθλητικές εφημερίδες δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα όσον αφορά τον τρόπο λειτουργίας της ΠΑΕ Ολυμπιακός. Γιατί να αλλάξει άραγε το σωτήριο έτος 2009?
Το ανέκδοτο του 2009 που ακούσαμε ήταν ότι έχουμε πια αναπτύξει εκτεταμένο δίκτυο scouting και έχουμε σαρώσει όλη την Ευρώπη την λατινική Αμερική και πάει λέγοντας.....μέχρι και την Ιαπωνία φτάσαμε για να δούμε κάποιον εν ονόματι Davi.Τώρα πια έχουμε λίστα με 10 παίχτες σε κάθε θέση και μόλις ξεκινήσει η νέα χρονιά θα είμαστε έτοιμοι.Έτσι μετά από πολύωρη σκέψη και διαπραγματεύσεις επί διαπραγματεύσεων καταλήξαμε στον 34χρονο Dragutinovic στον 32χρονο Melberg στον 35χρονο Ze roberto και στον 31χρονο Edu, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά πως το scouting έπιασε τόπο και όλα αυτά τα ταξίδια του κ.Νινιάδη και λοιπών δεν έγιναν άσκοπα.Ευτυχώς που το κασέ των 3 τελευταίων δεν ταιριάζει με την οικονομική φιλοσοφία της ομάδας, καθώς όπως δήλωσε και ο κ.Μώραλης δεν γίνεται ένας παίχτης να παίρνει 2,5 εκκατομύρια και οι υπόλοιποι από 1.Και όλα αυτά αφού πρώτα ξεκινήσαμε διαπραγματεύσεις για παίχτες που θέλαμε από την 25η Μαρτίου αλλά περιμέναμε να φτάσουμε 15 ιουνίου για να διαπστώσουμε ότι με κλανιές αυγά δεν βάφονται και πρέπει να γίνει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου για να βρούμε 5-10 εκατομμύρια παραπάνω προκειμένου να γίνουν οι μεταγραφές.
Αλήθεια πότε θα καταλάβουμε εδώ στην ελλάδα ότι δεν έχει κανένα νόημα να ξεκινάς διαπραγματεύσεις για ένα παίχτη όταν εσύ δίνεις 2,5 και η άλλη ομάδα θέλει 5 (Derbysair), οταν εσύ δίνεις 3 και η άλλη ομάδα θέλει 6 (Leto), όταν εσύ δίνεις 4 και οι άλλοι θέλουν 8 (Bobo). Δεν υπάρχει περίπτωση ποτέ αυτές οι 2 ομάδες να έρθουν σε συμφωνία και αν αυτό γίνει θα έχουμε φτάσει Χριστούγεννα. Αλήθεια πως γίνεται ο κ.Κόκαλης να κοστολογεί παίχτες όπως ο Τοροσίδης 6,5 εκατομμύρια, ο Dudu 8,5 ,ο Diogo 20, o Galletti 10.........και να θες να πάρεις παίχτες που ο ίδιος έχεις δηλώσει ότι θα είναι επιπέδου Diogo Galleti και Dudu με 3 και 4 εκατομμύρια. Ξέχασα ο Bobo είναι μεταγραφή scouting και επειδή η Besiktas τον πήρε με 150.000 πρέπει εμάς να μας τον δώσει με 2 και 3 εκατομμύρια το πολύ.
Αλλά όλο αυτό το παραμυθάκι ξέρουμε ότι στο τέλος θα καταλήξει στην αρχή της προετοιμασίας......όπου θα πούμε ότι τώρα είναι αργά για προσθήκες.......η ομάδα έχει κορμό και θα πορευτούμε με αυτούς που έχουμε.....εξάλλου είναι ικανοί για να περάσουν στον επόμενο γύρω δεν χρειάζονται μεταγραφές επιπέδου Dudu Diogo και Galleti......θα βάλουμε το Ζairi αριστερά περιμένοντας τον leto μπας και μας κάτσει με 3 εκατομμύρια, τον Bellushi πίσω από τον Diogo (τι κ αν είχαμε σχεδιάσει οτι η ομάδα θα παίζει με 2 επιθετικούς μπροστά) που φέτος θα είναι στην προετοιμασία ο παλιός καλός bellushi που μάθαμε από την αργεντινή.......ο αναγεννήμενος 33χρονος Στολτίδης θα πλαισιώσει τον Dudu, και μαζί με τον Dragutinovic θα προσθέτουν κύρος και εμπειρία στις πιο νευραλγικές θέσεις της εντεκάδας, οι υπόλοιποι Diogo, Galleti, Τοροσίδης, Αβραάμ, Νικοπολίδης και ο αναγεννήμενος Leonardo ο οποίος τελικά μας κάνει και δεν πρέπει να φύγει γιατί μπορεί να βοηθήσει και μπροστά..............θα συνθέσουν το ερυθρόλευκο παζλ που θα μάχεται για τους ομίλους του Champions League. Αν και εφόσον περάσουμε τον πρώτο γύρο ώστε να εξασφαλίσουμε τουλάχιστον το Uefa θα πάρουμε 2-3 παίχτες, 1 επιπέδου Dudu και άλλους 2 που θα θέλαμε να είναι επιπέδου Dudu αλλά δεν θα μας βγουν μα γιατί άλλο επειδή δεν θα έχουν κάνει προετοιμασία κανονική με την ομάδα, θα είναι από 1,5 χρόνο σερί μπάλας κ.α τέτοια. Εν το μετάξυ ο μύθος του Ronaldinho θα υπάρχει στην περιρέουσα ατμόσφαιρα μήπως και τσιμπήσει κανάς χάνος και πάρει κανένα διαρκείας γιατί γαύρος δεν θα είναι σίγουρα.
Ο συμπαθέστατος κατά τα άλλα Τιμούρ Κετσπάγια, ένα πράγμα ζήτησε ο καημένος να είναι έτοιμο το roster στην αρχή της προετοιμασίας και ούτε αυτό δεν είναι ικανός να κάνει ο κ.Κόκαλης.........πως μετά απορούμε γιατί δεν ήθελε ο κ.Βαλβέρδε να μείνει και να ρισκάρει τα 500.000 του συμβολαίου του, όταν έχει ζήσει την ομάδα από μέσα και ξέρει ότι οι λέξεις προγραμματισμός, οργάνωση, υλοποίηση, συμφωνία, αξιοπιστία, φερεγγυότητα κ.α είναι άγνωστες στον κ.Κόκαλη ή μάλλον τις έχει αντικαταστήσει ο ίδιος με φράσεις του τύπου.......θα κάνουμε ότι μπορούμε.........η ομάδα θα παρουσιαστεί έτοιμη (το ποτε δεν το ξέρουμε).......θα γίνει ότι χρειάζεται για το καλό της ομάδας.......και σε όλα αυτά οι κολοφυλάδες θα επικροτούν και θα γλύφουν αυτόν που μας έβγαλε από τα πέτρινα χρόνια.......μας έχει χαρίσει 12 στα 13......μας έχει φέρει τόσους παιχταράδες.....
Επιτέλους κ.Κόκαλη χορτάσαμε αυτά τα 13 χρόνια να βλέπουμε το ίδιο σκηνικό, χορτάσαμε να βλέπουμε προπονητές με ημερομηνία λήξης μικρότερη και από τα γιαούρτια, χορτάσαμε να φέρνετε παίχτες μόνο κα μόνο για να σας εξυμνεί ο τύπος, να γεμίζουν τα αεροδρόμια και να κόβετε τα διαρκείας κάθε χρόνο στηριζόμενος σε επικοινωνιακά τρικ........χορτάσαμε να βλέπουμε μια ομάδα χωρίς αρχή και τέλος, χωρίς όραμα τόσο μεγάλο όσο αυτών.....των εκκατομυρίων οπαδών.....χωρίς προοπτική. Μέχρι τους 8 μπορέσατε 1 φορά........μέχρι το double είστε.......μέχρι προπονητές επιπέδου bajevic είστε......Φτάνει πια.......δώστε την ομάδα στους κ.Αγγελόπουλους που όπως φαίνεται και όραμα έχουν και οργάνωση και αγάπη για την ομάδα και δεν χρειάζονται αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου για να πάρουν τον Χ Bobo.Είχαμε προπονητή για να μας πάει ψηλά............να μας περάσει στον επόμενο γύρω του Champions League και τον διώξαμε για να πάρουμε κάποιον να μας περάσει απλά στους ομίλους γιατί τα μπικικίνια είναι αυτά που μας ενδιαφέρουν και τίποτα άλλο.........Α ξέχασα κατά τον Αύγουστο που θα παίξουμε με καμία ομόνοια με προπονητή τον κ.Λεμονή και θα μας αποκλείσει μετά όλοι θα λέμε τη προπονητή είχαμε και τον διώξαμε.......
Δεν θα πάρουμε ποτέ παίχτες όπως ο Mathieu της Toulouse, όπως ο Diame της Rayo Vallecano, ο Mark Gonzalez της Betis, ο Ribas της Inter, ο Νene της Νacional.........παίχτες όπως οι Modric και Petric που κάποτε θα μπορούσαμε να έχουμε και τους 2 με 15 εκκατομύρια και τώρα κάνουν 30.......πολύ απλά γιατί για να τους πάρουμε πρέπει να πληρώσουμε..........και τα λεφτά που χρειάζονται δεν εξαργυρώνονται σε διαρκείας και φανέλες αφού δεν είναι ούτε Rivaldo, Ziovanni, Karembe, Galleti, Dudu, Zaxovic κ.λ.π...
Bouonanote κ.Κοκάλη
Το ανέκδοτο του 2009 που ακούσαμε ήταν ότι έχουμε πια αναπτύξει εκτεταμένο δίκτυο scouting και έχουμε σαρώσει όλη την Ευρώπη την λατινική Αμερική και πάει λέγοντας.....μέχρι και την Ιαπωνία φτάσαμε για να δούμε κάποιον εν ονόματι Davi.Τώρα πια έχουμε λίστα με 10 παίχτες σε κάθε θέση και μόλις ξεκινήσει η νέα χρονιά θα είμαστε έτοιμοι.Έτσι μετά από πολύωρη σκέψη και διαπραγματεύσεις επί διαπραγματεύσεων καταλήξαμε στον 34χρονο Dragutinovic στον 32χρονο Melberg στον 35χρονο Ze roberto και στον 31χρονο Edu, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά πως το scouting έπιασε τόπο και όλα αυτά τα ταξίδια του κ.Νινιάδη και λοιπών δεν έγιναν άσκοπα.Ευτυχώς που το κασέ των 3 τελευταίων δεν ταιριάζει με την οικονομική φιλοσοφία της ομάδας, καθώς όπως δήλωσε και ο κ.Μώραλης δεν γίνεται ένας παίχτης να παίρνει 2,5 εκκατομύρια και οι υπόλοιποι από 1.Και όλα αυτά αφού πρώτα ξεκινήσαμε διαπραγματεύσεις για παίχτες που θέλαμε από την 25η Μαρτίου αλλά περιμέναμε να φτάσουμε 15 ιουνίου για να διαπστώσουμε ότι με κλανιές αυγά δεν βάφονται και πρέπει να γίνει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου για να βρούμε 5-10 εκατομμύρια παραπάνω προκειμένου να γίνουν οι μεταγραφές.
Αλήθεια πότε θα καταλάβουμε εδώ στην ελλάδα ότι δεν έχει κανένα νόημα να ξεκινάς διαπραγματεύσεις για ένα παίχτη όταν εσύ δίνεις 2,5 και η άλλη ομάδα θέλει 5 (Derbysair), οταν εσύ δίνεις 3 και η άλλη ομάδα θέλει 6 (Leto), όταν εσύ δίνεις 4 και οι άλλοι θέλουν 8 (Bobo). Δεν υπάρχει περίπτωση ποτέ αυτές οι 2 ομάδες να έρθουν σε συμφωνία και αν αυτό γίνει θα έχουμε φτάσει Χριστούγεννα. Αλήθεια πως γίνεται ο κ.Κόκαλης να κοστολογεί παίχτες όπως ο Τοροσίδης 6,5 εκατομμύρια, ο Dudu 8,5 ,ο Diogo 20, o Galletti 10.........και να θες να πάρεις παίχτες που ο ίδιος έχεις δηλώσει ότι θα είναι επιπέδου Diogo Galleti και Dudu με 3 και 4 εκατομμύρια. Ξέχασα ο Bobo είναι μεταγραφή scouting και επειδή η Besiktas τον πήρε με 150.000 πρέπει εμάς να μας τον δώσει με 2 και 3 εκατομμύρια το πολύ.
Αλλά όλο αυτό το παραμυθάκι ξέρουμε ότι στο τέλος θα καταλήξει στην αρχή της προετοιμασίας......όπου θα πούμε ότι τώρα είναι αργά για προσθήκες.......η ομάδα έχει κορμό και θα πορευτούμε με αυτούς που έχουμε.....εξάλλου είναι ικανοί για να περάσουν στον επόμενο γύρω δεν χρειάζονται μεταγραφές επιπέδου Dudu Diogo και Galleti......θα βάλουμε το Ζairi αριστερά περιμένοντας τον leto μπας και μας κάτσει με 3 εκατομμύρια, τον Bellushi πίσω από τον Diogo (τι κ αν είχαμε σχεδιάσει οτι η ομάδα θα παίζει με 2 επιθετικούς μπροστά) που φέτος θα είναι στην προετοιμασία ο παλιός καλός bellushi που μάθαμε από την αργεντινή.......ο αναγεννήμενος 33χρονος Στολτίδης θα πλαισιώσει τον Dudu, και μαζί με τον Dragutinovic θα προσθέτουν κύρος και εμπειρία στις πιο νευραλγικές θέσεις της εντεκάδας, οι υπόλοιποι Diogo, Galleti, Τοροσίδης, Αβραάμ, Νικοπολίδης και ο αναγεννήμενος Leonardo ο οποίος τελικά μας κάνει και δεν πρέπει να φύγει γιατί μπορεί να βοηθήσει και μπροστά..............θα συνθέσουν το ερυθρόλευκο παζλ που θα μάχεται για τους ομίλους του Champions League. Αν και εφόσον περάσουμε τον πρώτο γύρο ώστε να εξασφαλίσουμε τουλάχιστον το Uefa θα πάρουμε 2-3 παίχτες, 1 επιπέδου Dudu και άλλους 2 που θα θέλαμε να είναι επιπέδου Dudu αλλά δεν θα μας βγουν μα γιατί άλλο επειδή δεν θα έχουν κάνει προετοιμασία κανονική με την ομάδα, θα είναι από 1,5 χρόνο σερί μπάλας κ.α τέτοια. Εν το μετάξυ ο μύθος του Ronaldinho θα υπάρχει στην περιρέουσα ατμόσφαιρα μήπως και τσιμπήσει κανάς χάνος και πάρει κανένα διαρκείας γιατί γαύρος δεν θα είναι σίγουρα.
Ο συμπαθέστατος κατά τα άλλα Τιμούρ Κετσπάγια, ένα πράγμα ζήτησε ο καημένος να είναι έτοιμο το roster στην αρχή της προετοιμασίας και ούτε αυτό δεν είναι ικανός να κάνει ο κ.Κόκαλης.........πως μετά απορούμε γιατί δεν ήθελε ο κ.Βαλβέρδε να μείνει και να ρισκάρει τα 500.000 του συμβολαίου του, όταν έχει ζήσει την ομάδα από μέσα και ξέρει ότι οι λέξεις προγραμματισμός, οργάνωση, υλοποίηση, συμφωνία, αξιοπιστία, φερεγγυότητα κ.α είναι άγνωστες στον κ.Κόκαλη ή μάλλον τις έχει αντικαταστήσει ο ίδιος με φράσεις του τύπου.......θα κάνουμε ότι μπορούμε.........η ομάδα θα παρουσιαστεί έτοιμη (το ποτε δεν το ξέρουμε).......θα γίνει ότι χρειάζεται για το καλό της ομάδας.......και σε όλα αυτά οι κολοφυλάδες θα επικροτούν και θα γλύφουν αυτόν που μας έβγαλε από τα πέτρινα χρόνια.......μας έχει χαρίσει 12 στα 13......μας έχει φέρει τόσους παιχταράδες.....
Επιτέλους κ.Κόκαλη χορτάσαμε αυτά τα 13 χρόνια να βλέπουμε το ίδιο σκηνικό, χορτάσαμε να βλέπουμε προπονητές με ημερομηνία λήξης μικρότερη και από τα γιαούρτια, χορτάσαμε να φέρνετε παίχτες μόνο κα μόνο για να σας εξυμνεί ο τύπος, να γεμίζουν τα αεροδρόμια και να κόβετε τα διαρκείας κάθε χρόνο στηριζόμενος σε επικοινωνιακά τρικ........χορτάσαμε να βλέπουμε μια ομάδα χωρίς αρχή και τέλος, χωρίς όραμα τόσο μεγάλο όσο αυτών.....των εκκατομυρίων οπαδών.....χωρίς προοπτική. Μέχρι τους 8 μπορέσατε 1 φορά........μέχρι το double είστε.......μέχρι προπονητές επιπέδου bajevic είστε......Φτάνει πια.......δώστε την ομάδα στους κ.Αγγελόπουλους που όπως φαίνεται και όραμα έχουν και οργάνωση και αγάπη για την ομάδα και δεν χρειάζονται αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου για να πάρουν τον Χ Bobo.Είχαμε προπονητή για να μας πάει ψηλά............να μας περάσει στον επόμενο γύρω του Champions League και τον διώξαμε για να πάρουμε κάποιον να μας περάσει απλά στους ομίλους γιατί τα μπικικίνια είναι αυτά που μας ενδιαφέρουν και τίποτα άλλο.........Α ξέχασα κατά τον Αύγουστο που θα παίξουμε με καμία ομόνοια με προπονητή τον κ.Λεμονή και θα μας αποκλείσει μετά όλοι θα λέμε τη προπονητή είχαμε και τον διώξαμε.......
Δεν θα πάρουμε ποτέ παίχτες όπως ο Mathieu της Toulouse, όπως ο Diame της Rayo Vallecano, ο Mark Gonzalez της Betis, ο Ribas της Inter, ο Νene της Νacional.........παίχτες όπως οι Modric και Petric που κάποτε θα μπορούσαμε να έχουμε και τους 2 με 15 εκκατομύρια και τώρα κάνουν 30.......πολύ απλά γιατί για να τους πάρουμε πρέπει να πληρώσουμε..........και τα λεφτά που χρειάζονται δεν εξαργυρώνονται σε διαρκείας και φανέλες αφού δεν είναι ούτε Rivaldo, Ziovanni, Karembe, Galleti, Dudu, Zaxovic κ.λ.π...
Bouonanote κ.Κοκάλη
Πέμπτη 11 Ιουνίου 2009
Basket-Olympiakos 2009-2010
Αρχικά θα ήθελα να αναφερθώ στο θέμα γιαννάκη και να πω οτι το 90% των οπαδών θα προτιμούσαν να φύγει. Δεν θα βγάλω τον εαυτό μου έξω από αυτό το ποσοστό για πολλούς λόγους και για να μην πλατιάζω ο κυριότερος είναι οτι με την πρώτη στραβή η ομάδα θα κινδυνεύει με διάλυση και ο κόσμος θα είναι με το σφυρί στο χερί για να καταδικάσει τον άνθρωπο Γιαννάκη καθως ακόμα και τους υπέροχους αυτούς κυρίους που λέγονται Αγγελόπουλοι και μας έκαναν μετα απο χρόνια να ασχοληθούμε ξανά με το μπάσκετ. Φυσικά άλλη απήχηση και αντοχή στην ήττα έχει ένα όνομα σαν αυτό του Μεσίνα και άλλη αυτό του Γιαννάκη. Και παραθέτω ένα παράδειγμα για να εξηγήσω τι εννοώ: Έρχεται καλοκαίρι του 2010 και ο ολύμπιακός με προπονητή το Μεσίνα δεν κατάφερε πάλι να παρει κάποιο τίτλο όλη τη χρονιά. Φυσικά ο περισσότερος κόσμος θα πει οτι, αφού δεν μπορέσαμε να πάρουμε και τίτλο με τον δεύτερο καλύτερο προπονητή της ευρώπης τότε μάλλον θα είναι καλύτερο να σταματήσουμε να φορτώνουμε με βάρος την ομάδα και να κάνουμε περισσότερο υπομονή καθώς οι ομάδες δεν χτίζονται από τη μια μέρα στην άλλη. Σε αυτό το σημείο έρχομαι να ρωτήσω όλους εσάς και εμένα μαζί, γιατί αυτή την υπομονή να μην τη δείξουμε στο πρόσωπο του Γιαννάκη? Ή πιστεύετε οτι ο Μεσίνα στην πρώτη του χρονια στον ολυμπιακό θα καταφέρει να ισοπεδώσει έναν παναθηναικό με σταθερό κορμό από πάρα πολύ καλούς παίχτες. Έχει σκεφτεί κανείς πόσοι παίχτές έχουν φύγει και έχουν έρθει μέσα σε 3 χρόνια. Από τότε που ανέλαβε προπονητής ο Γιαννάκης μόνο οι Μπουρούσης Πρίντεζης Βασιλόπουλος έχουν μείνει από προηγούμενες χρονιές. Δεν είναι καλύτερο λοιπόν να αφήσουμε την ομάδα σε κάποιον που την ξέρει ήδη ένα χρόνο? Ένα προπονητή που έβγαλε τη χρονιά με playmaker τον παπαλουκα που είναι για να παιζει 15 λεπτά το πολύ. Ένα Βούισιτς που είναι κ αυτός για να παίζει 15 λεπτά....χωρίς forward με σουτ.....χωρίς σουτέρ με @@? Θα μου πείτε ποιός όμως τους έφερε όλους αυτούς ώστε η ομάδα να παροσιάζεται με τόσες ελλέιψεις? Θα πω έχετε δίκιο φταίει η δοιήκηση και ο Γιαννάκης. Ένας Γιαννάκης όμως που πέρισυ δεν είχε τον απαραίτητο χρόνο λόγω υποχρεώσεων με την εθνική να αφιερώσει τον απαιτούμενο χρόνο για το σχεδιασμό της ομάδας. Επίσης, προπονητής και δοιήκηση είναι νέοι στο χώρο και λάθη κάνουν και θα συνεχίσουν να κάνουν. Μήπως θυμάται κανείς πόσα λεφτά είχαν χαλάσει οι Γιαννακόπουλοι και πόσα καράβια με παίχτες είχαν έρθει και είχαν φύγει μέχρι ο παναθηναικός να γίνει αυτός που είναι? Και σε όλα αυτά έχουμε και το παρασκήνιο το οποίο είναι ηλίου φαειονότερο ότι έχει περάσει στα χέρια των Γιαννακοπουλέων εδώ και χρόνια. Ένα παρασκήνιο που δίνει σε ένα άθλημα καθαρά ψυχολογίας την ψυχολογία πάντα στον παναθηναικό με τα ύπουλα και κραυγαλέα σφυρίχματα της. Μήπως νομίζετε πως τον χ Mεσίνα θα το σεβαστούν περισσότερο? (Μα είναι δυνατόν 5 χρόνια να σφυρίζουν οι ίδιοι διαιτητές πάντα)
Στη συνέχεια θα ήθελα να αναφερθώ στο θέμα παραμονής Erceg και Teodosic. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει ολυμπιακος που να φαντάζεται τον ολυμπιακό του αύριο χωρίς αυτούς τους 2 παίχτες και ειδικά για τον Milos που έδειξε οτι για πιτσιρικάς έχει μεγαλύτερα @@ από κάποιους άλλους. Ωστόσο για λόγους διαχείρησης roster ώστε να φτιαχτεί επιτέλους ένας σταθερός κορμός ο όπως του παναθναικού ο οποίος θα δίνει τη δυνατότητα στην ομάδα να αναδικνύει παίχτες όπως ο Teodosic και ο Εrceg, επιβάλλεται να δωθούν δανεικοί ώστε να αδειάσουν θέσεις κοινοτικών που τις έχουμε ανάγκη για να φέρουμε άλλους πιο έμπειρους παίχτες που θα μπορούν να κοιτάνε στα μάτια τον Διαμαντίδη τον Σπανουλή τον Γιασικεβίτσιους τον Μπατιστ και τους υπόλοιπους. O παναθηναικος έχει αποκτήσει τη δυνατότητα να πέρνει παίχτες με ταλέντο όπως ο Πέκοβιτς και ο Νίκολας και να τους αφομιώνει για το λογο του ότι έχει σταθερά ένα κορμό από 7-8 παίχτες που δεν αλλάζουν. Φανταστείτε ένα Roster με Παπαλουκά-Ζήζη-Χόλντεν-Γκόρντον-Παρκερ-Βασιλόπουλο-Πρίντεζη-Σιστόφ Λαβρίνοβιτς-Μπουρούση-Γλυνιαδάκη.......σε ένα τέτοιο Roster είναι πολυ πιο εύκολο να αναδειχθούν παίχτες όπως ο Teodosic και ο Ercegπολύ απλά γιατί υπάρχουν άλλοι να τραβάνε το κουπί και δεν περιμένεις να σε ξελασπώσουν στα δύσκολα απλά αφήνεις ένα διάστημα να μάθουν από τους υπόλοιπους έμπειρους παίχτες και να πρωταγωνιστήσουν στην ομάδα όταν θα είναι πραγματικά έτοιμοι. Έτσι κρατάμε τους Βούισιτς χαλπερίν (που είναι πιο έμπειροι και δεν μπορούμε να τους σπάσουμε το συμβόλαιο χωρίς να τους αποζημιώσουμε) μέχρι να φτιαχτεί ένας δυνατός κορμός σαν αυτόν που περιέγραψα και του χρόνου αν όλα πάνε καλα θα τους δούμε παλι με την ερυθρόλευκη φανέλα καθώς δεν πιστεύω να μείνουν Βούισιτς και χαλπερίν. Φέτος τους κρατάμε και για το λόγο ότι θέλουμε να κρατήσουμε ένα κορμό και να μην την διαλύσουμε όλη την ομάδα πάλι.Δυστύχώς όπως τα έχουμε όλοι στο μυαλό μας δεν μπορούν να γίνουν για διάφορους λόγους για αυτό πρέπει για το καλό της ομάδας να κάνουμε όλοι υπομονή και παραχωρήσεις!!Και μένα δεν μου αρέσει η λέξη υπομονή αλλά δυστυχώς ετσι πρέπει να κάνουμε. Δεν γίνεται αλλίως.....
Επίσης θα ήθελα να αναφερθώ σε όλα αυτά περι ηλικίας που ακούγονται για κάποιους παίχτες και να αποδείξω μέχρι ενός σημείου η ηλικία δεν παίζει ρόλο. Αρκετοί λενε ο Παρκερ είναι 34 ο Χόλντεν ειναι 33, φέρνουμε παππούδες και θα μας έχουν πάλι του χεριού τους. Αρκεί να πω οτι ο Αλβέρτης είναι παροπλισμένος από τα 30 του και ο Γιασικεβίτσιους είναι και αυτός 33. Δεν μπορεί λοιπόν να μην μας κάνει ένας παίχτης 34 χρονών με 10 πόντους μέσο όρο στο ΝΒΑ και ένας 33χρόνος που είναι 3 φορές πιο γρήγορος από τον jacikevicius παίζει φοβερή άμυνα και έχει πολυ καλό jumb-shoot που έλλειψε φέτος από την ομάδα.Τα περι τρέλας τα βάζω στην άκρη καθώς οι 8 πόντοι μ.ο που έχει σε συνδυασμό με τα ποσοστά του αποδεικνύουν ότι δουλεύει περισσότερο για την ομάδα παρά για τον εαυτό του. Εν κατακλείδι είναι 2 παίχτες που θα δώσουν πολύ περισσότερη ταχύτητα στην ομάδα και θα την κάνουν να παίξει αυτό το γρήγορο μπάσκετ που όλοι ονειρευόμαστε, ξεφεύγοντας από το μπάσκετ των 24 δευτερολέπτων. Γιατί όλοι λέγαμε φέτος γιατί δεν τρέχει η ομάδα αλλά με ποιόν να τρεξει μόνο με τον Childress ή μήπως είναι κάποιος άλλος πιο γρήγορος?Παπαλουκας teodosic halperin greer erceg Bouisits δεν είναι παίχτες που φημίζονται για την ταχύτητα τους.
Τέλος θα ήθελα να αναφερθώ στις μεταγραφές: Η ομάδα δεν χρειάεται τρέλές αλλαγές καθώς θεώρω πως αν μείνουν οι Μπουρούσης Πρίντεζης σε συνδυασμό με τους Ζήση Γλυνιαδάκη που δεν θεωρώ ότι είναι μεταγραφές καθώς γνωρίζονται τόσο με τον προπονητή όσο και με τους υπολοιπους παίχτες και έρχονται για να πάρουν ο πρώτος τη θέση του milosevic και ο δεύτερος τη θέση του Σχορτσιανίτη ( τον οποίο πρέπει να πάψουμε να περιμένουμε και να του δώσουμε χρόνο να εμφανιστεί πάλι κάνοντας εμφνίσεις όπως στο μουντομπάσκετ), άρα δυναμώνουμε ούτε σι άλλως, θα χρειάζονται ακόμα 3 καλές προσθήκες ή 4 εάν φύγει ο Childress.Xόλντεν-Πάρκερ-Λαβρίνοβιτς εάν μείνει ο Childress (προσωπικά δεν θέλω λόγω σουτ και μόνο) και Χόλντεν-Γκόρντον-Παρκερ-Λαβρίνοβιτς εάν δεν μείνει ο Childress. Όσον αφορά τον Gordon το θεωρώ εξωπραγματικό και πολυ δύσκολο για αυτό και ένας παίχτης όπως ο Ρακόσεβιτς θα ταίριαζε απόλυτα.
P.S Στηρίζουμε την ομάδα για να μην πάθουμε ότι ο βάζελος στο ποδόσφαιρο. Εμείς κάνουμε βήματα μπροστά στο μπάσκετ, εν αντιθέσει με εκείνους στο ποδόσφαιρο που κάνουν συνεχώς βήματα πίσω. Αυτό θέλουν να μας κάνουν και εκείνοι στο μπάσκετ, να μας διαλύουν κάθε χρόνο ώστε να μην σηκώσουμε ποτέ κέφάλι. Όλοι κοντά στην ομάδα.
Στη συνέχεια θα ήθελα να αναφερθώ στο θέμα παραμονής Erceg και Teodosic. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει ολυμπιακος που να φαντάζεται τον ολυμπιακό του αύριο χωρίς αυτούς τους 2 παίχτες και ειδικά για τον Milos που έδειξε οτι για πιτσιρικάς έχει μεγαλύτερα @@ από κάποιους άλλους. Ωστόσο για λόγους διαχείρησης roster ώστε να φτιαχτεί επιτέλους ένας σταθερός κορμός ο όπως του παναθναικού ο οποίος θα δίνει τη δυνατότητα στην ομάδα να αναδικνύει παίχτες όπως ο Teodosic και ο Εrceg, επιβάλλεται να δωθούν δανεικοί ώστε να αδειάσουν θέσεις κοινοτικών που τις έχουμε ανάγκη για να φέρουμε άλλους πιο έμπειρους παίχτες που θα μπορούν να κοιτάνε στα μάτια τον Διαμαντίδη τον Σπανουλή τον Γιασικεβίτσιους τον Μπατιστ και τους υπόλοιπους. O παναθηναικος έχει αποκτήσει τη δυνατότητα να πέρνει παίχτες με ταλέντο όπως ο Πέκοβιτς και ο Νίκολας και να τους αφομιώνει για το λογο του ότι έχει σταθερά ένα κορμό από 7-8 παίχτες που δεν αλλάζουν. Φανταστείτε ένα Roster με Παπαλουκά-Ζήζη-Χόλντεν-Γκόρντον-Παρκερ-Βασιλόπουλο-Πρίντεζη-Σιστόφ Λαβρίνοβιτς-Μπουρούση-Γλυνιαδάκη.......σε ένα τέτοιο Roster είναι πολυ πιο εύκολο να αναδειχθούν παίχτες όπως ο Teodosic και ο Ercegπολύ απλά γιατί υπάρχουν άλλοι να τραβάνε το κουπί και δεν περιμένεις να σε ξελασπώσουν στα δύσκολα απλά αφήνεις ένα διάστημα να μάθουν από τους υπόλοιπους έμπειρους παίχτες και να πρωταγωνιστήσουν στην ομάδα όταν θα είναι πραγματικά έτοιμοι. Έτσι κρατάμε τους Βούισιτς χαλπερίν (που είναι πιο έμπειροι και δεν μπορούμε να τους σπάσουμε το συμβόλαιο χωρίς να τους αποζημιώσουμε) μέχρι να φτιαχτεί ένας δυνατός κορμός σαν αυτόν που περιέγραψα και του χρόνου αν όλα πάνε καλα θα τους δούμε παλι με την ερυθρόλευκη φανέλα καθώς δεν πιστεύω να μείνουν Βούισιτς και χαλπερίν. Φέτος τους κρατάμε και για το λόγο ότι θέλουμε να κρατήσουμε ένα κορμό και να μην την διαλύσουμε όλη την ομάδα πάλι.Δυστύχώς όπως τα έχουμε όλοι στο μυαλό μας δεν μπορούν να γίνουν για διάφορους λόγους για αυτό πρέπει για το καλό της ομάδας να κάνουμε όλοι υπομονή και παραχωρήσεις!!Και μένα δεν μου αρέσει η λέξη υπομονή αλλά δυστυχώς ετσι πρέπει να κάνουμε. Δεν γίνεται αλλίως.....
Επίσης θα ήθελα να αναφερθώ σε όλα αυτά περι ηλικίας που ακούγονται για κάποιους παίχτες και να αποδείξω μέχρι ενός σημείου η ηλικία δεν παίζει ρόλο. Αρκετοί λενε ο Παρκερ είναι 34 ο Χόλντεν ειναι 33, φέρνουμε παππούδες και θα μας έχουν πάλι του χεριού τους. Αρκεί να πω οτι ο Αλβέρτης είναι παροπλισμένος από τα 30 του και ο Γιασικεβίτσιους είναι και αυτός 33. Δεν μπορεί λοιπόν να μην μας κάνει ένας παίχτης 34 χρονών με 10 πόντους μέσο όρο στο ΝΒΑ και ένας 33χρόνος που είναι 3 φορές πιο γρήγορος από τον jacikevicius παίζει φοβερή άμυνα και έχει πολυ καλό jumb-shoot που έλλειψε φέτος από την ομάδα.Τα περι τρέλας τα βάζω στην άκρη καθώς οι 8 πόντοι μ.ο που έχει σε συνδυασμό με τα ποσοστά του αποδεικνύουν ότι δουλεύει περισσότερο για την ομάδα παρά για τον εαυτό του. Εν κατακλείδι είναι 2 παίχτες που θα δώσουν πολύ περισσότερη ταχύτητα στην ομάδα και θα την κάνουν να παίξει αυτό το γρήγορο μπάσκετ που όλοι ονειρευόμαστε, ξεφεύγοντας από το μπάσκετ των 24 δευτερολέπτων. Γιατί όλοι λέγαμε φέτος γιατί δεν τρέχει η ομάδα αλλά με ποιόν να τρεξει μόνο με τον Childress ή μήπως είναι κάποιος άλλος πιο γρήγορος?Παπαλουκας teodosic halperin greer erceg Bouisits δεν είναι παίχτες που φημίζονται για την ταχύτητα τους.
Τέλος θα ήθελα να αναφερθώ στις μεταγραφές: Η ομάδα δεν χρειάεται τρέλές αλλαγές καθώς θεώρω πως αν μείνουν οι Μπουρούσης Πρίντεζης σε συνδυασμό με τους Ζήση Γλυνιαδάκη που δεν θεωρώ ότι είναι μεταγραφές καθώς γνωρίζονται τόσο με τον προπονητή όσο και με τους υπολοιπους παίχτες και έρχονται για να πάρουν ο πρώτος τη θέση του milosevic και ο δεύτερος τη θέση του Σχορτσιανίτη ( τον οποίο πρέπει να πάψουμε να περιμένουμε και να του δώσουμε χρόνο να εμφανιστεί πάλι κάνοντας εμφνίσεις όπως στο μουντομπάσκετ), άρα δυναμώνουμε ούτε σι άλλως, θα χρειάζονται ακόμα 3 καλές προσθήκες ή 4 εάν φύγει ο Childress.Xόλντεν-Πάρκερ-Λαβρίνοβιτς εάν μείνει ο Childress (προσωπικά δεν θέλω λόγω σουτ και μόνο) και Χόλντεν-Γκόρντον-Παρκερ-Λαβρίνοβιτς εάν δεν μείνει ο Childress. Όσον αφορά τον Gordon το θεωρώ εξωπραγματικό και πολυ δύσκολο για αυτό και ένας παίχτης όπως ο Ρακόσεβιτς θα ταίριαζε απόλυτα.
P.S Στηρίζουμε την ομάδα για να μην πάθουμε ότι ο βάζελος στο ποδόσφαιρο. Εμείς κάνουμε βήματα μπροστά στο μπάσκετ, εν αντιθέσει με εκείνους στο ποδόσφαιρο που κάνουν συνεχώς βήματα πίσω. Αυτό θέλουν να μας κάνουν και εκείνοι στο μπάσκετ, να μας διαλύουν κάθε χρόνο ώστε να μην σηκώσουμε ποτέ κέφάλι. Όλοι κοντά στην ομάδα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
